Bardzo przydatny program przy ukladaniu diety, potrzebny jest program excel
http://darkthorn.republika.pl/dp.htm
poniedziałek, 17 grudnia 2007
Siłownia + sporty walki
Napisze to ogolna rozpiske treningu dla osob ktore oprocz treningu na silowni cwicza jakies sztuki walki, treningi musza byc odpowiednio dopasowane do intensywnosci treningow walk.
Przypuszczam ze utrzymujecie odpowiednia diete wzgledem zalozeni(masa/rzezba). Treningi maja byc krotkie i intensywne, najwazniejszy jest odpoczeynek wiec odpoczywajcie ile mozycie i jedzcie systematycznie. A teraz do dziela:
+dodatkowe cwiczenie dla bardziej zaawansowanych
Dzien1
Klata+biceps
Wyciskanie sztangi na gornym skosie 4x12/10/8/8
Wyciskanie sztangi na lawce poziomej 4x12/10/8/8
rozpietki hantlami 4x10
+baterfly na maszaynie- swietny na dopompowanie 3x10
Uginanie ramion ze sztanga lamana 4x12/10/8/8
Naprzemienne uginanie ramion z hantlami(ze skretem w przedramionach) 4x12/10/8/8
Modlitewnik ze sztanga 3x10/8/8
Dzien2
Trening SW/odpoczynek
Dzien3
Plecy+triceps
Przyciaganie drazka do karku 4x12/10/8/8
Podciąganie sztangi do brzucha nachwytem w opadzie tułowia 4x12/10/8/8
Martwy ciąg 3x10/8/8
+Przyciaganie drazka do klatki 3x12
Wyciskanie francuskie ze sztangą łamaną 4x12/10/8/8
Prostowanie ramion na wyciągu 4x15/12/10/8
Pompki na poreczach 4x12
Dzien4
TreningSW/odpoczynek
Dzien5
Barki+nogi
Wyciskanie sztangi z za karku 4x12/10/8/8
Unoszenie ramion ze sztangielkami na boki 4x10
Unoszenie ramiom ze sztangielkami na boki w opadzie tułowia 4x12
Szrugsy ze sztangą 4x
Przysiady ze sztangą 4x12/10/8/8
Prostowanie nóg siedząc 4x12/10/8/8
Uginanie nóg leżąc 4x12/10/8/8
Wspięcia na place 4x15
Dzien6
trening SW/wolne
Dzien7
WOLNE
Starajcie sie robic cwiczenia jak najdokladniej ale wmiare dynamicznie przerwy miedzy seriami okolo 1min miedzy cwiczeniami max 2 min
Nizej zamieszczam alternatywy cwiczen gdy poczujecie ze wasze cialo przyzwyczaja sie do tych cwiczeni w danym tygodniu poprostu wymiencie cwiczenia:
Klatka
Wyciskanie hantlami w gornym skosie
Wyciskanie hatnlami na lawce poziomo
Rozpietki linkami w bramce
Biceps
Uginanie Ramion ze sztagna prosta
Uginanie ramienia z hantlem w opadzie tułowia( bez oparcia o kolano)
Uginanie ramion na przemian chwytem mlotkowym
Plecy
Podciaganie na drążkau do karku w szerokim chwycie
Przyciaganie do brzucha chwytem mlotkowym na maszynie
Przyciaganie hantla do brzucha w opadzie tułowia
triceps
Wyciskanie francuskie siedzac
Prostowanie ramion na wyciagu podchwytem
Wyprosty reki z hantlem w opadzie tułowia
barki
Wyciskanie hantli siedzac
unoszenie wyprostowanych rak ze sztanga lub hantlami
przyciaganie sztangi do brody w zdłuz tułoiwa
Szrugsy z hantlami
Nogi
wyciskanie na suwnicy
wykroki ze sztanga
Przypuszczam ze utrzymujecie odpowiednia diete wzgledem zalozeni(masa/rzezba). Treningi maja byc krotkie i intensywne, najwazniejszy jest odpoczeynek wiec odpoczywajcie ile mozycie i jedzcie systematycznie. A teraz do dziela:
+dodatkowe cwiczenie dla bardziej zaawansowanych
Dzien1
Klata+biceps
Wyciskanie sztangi na gornym skosie 4x12/10/8/8
Wyciskanie sztangi na lawce poziomej 4x12/10/8/8
rozpietki hantlami 4x10
+baterfly na maszaynie- swietny na dopompowanie 3x10
Uginanie ramion ze sztanga lamana 4x12/10/8/8
Naprzemienne uginanie ramion z hantlami(ze skretem w przedramionach) 4x12/10/8/8
Modlitewnik ze sztanga 3x10/8/8
Dzien2
Trening SW/odpoczynek
Dzien3
Plecy+triceps
Przyciaganie drazka do karku 4x12/10/8/8
Podciąganie sztangi do brzucha nachwytem w opadzie tułowia 4x12/10/8/8
Martwy ciąg 3x10/8/8
+Przyciaganie drazka do klatki 3x12
Wyciskanie francuskie ze sztangą łamaną 4x12/10/8/8
Prostowanie ramion na wyciągu 4x15/12/10/8
Pompki na poreczach 4x12
Dzien4
TreningSW/odpoczynek
Dzien5
Barki+nogi
Wyciskanie sztangi z za karku 4x12/10/8/8
Unoszenie ramion ze sztangielkami na boki 4x10
Unoszenie ramiom ze sztangielkami na boki w opadzie tułowia 4x12
Szrugsy ze sztangą 4x
Przysiady ze sztangą 4x12/10/8/8
Prostowanie nóg siedząc 4x12/10/8/8
Uginanie nóg leżąc 4x12/10/8/8
Wspięcia na place 4x15
Dzien6
trening SW/wolne
Dzien7
WOLNE
Starajcie sie robic cwiczenia jak najdokladniej ale wmiare dynamicznie przerwy miedzy seriami okolo 1min miedzy cwiczeniami max 2 min
Nizej zamieszczam alternatywy cwiczen gdy poczujecie ze wasze cialo przyzwyczaja sie do tych cwiczeni w danym tygodniu poprostu wymiencie cwiczenia:
Klatka
Wyciskanie hantlami w gornym skosie
Wyciskanie hatnlami na lawce poziomo
Rozpietki linkami w bramce
Biceps
Uginanie Ramion ze sztagna prosta
Uginanie ramienia z hantlem w opadzie tułowia( bez oparcia o kolano)
Uginanie ramion na przemian chwytem mlotkowym
Plecy
Podciaganie na drążkau do karku w szerokim chwycie
Przyciaganie do brzucha chwytem mlotkowym na maszynie
Przyciaganie hantla do brzucha w opadzie tułowia
triceps
Wyciskanie francuskie siedzac
Prostowanie ramion na wyciagu podchwytem
Wyprosty reki z hantlem w opadzie tułowia
barki
Wyciskanie hantli siedzac
unoszenie wyprostowanych rak ze sztanga lub hantlami
przyciaganie sztangi do brody w zdłuz tułoiwa
Szrugsy z hantlami
Nogi
wyciskanie na suwnicy
wykroki ze sztanga
Trening zawodnikow (nogi)
Naturalnie wiadomo że plan treningowy to sprawa indywidualna i nie dla każdego ten plan jest dobry i wymaga na pewno poprawek i modyfikacji ze względu np. na starz doświadczenie czy też możliwości danego osobnika co też dotyczy wszystkich pozostałych planów
Tom Platz
Tom Platz jest bezapelacyjnie ponadczasowym królem mięśni ud. W całej historii kulturystyki nie ma drugiego takiego championa, który byłby bardziej znany z jakieś grupy mięśniowej niż Platz, zwany Złotym Orłem, ze swoich mięśni nóg. Jeszcze dzisiaj, chociaż współcześni zawodowi kulturyści są znacznie masywniejsi niż było to 10 czy 15 lat temu, widok jego niesamowicie rozwiniętych mięśni czworogłowych i dwugłowych uda budzi podziw i przeraża swym ogromem.
Jego układ ćwiczeń na nogi jest następujący:
1) Przysiady 4 x 6 - 25
2) Hack przysiady 4 x 8 - 20
3) Uginanie nóg w leżeniu 4 x 8 - 60
4) Prostowanie nóg 4 x 10- 30
5) Wspięcia na palcach stóp stojąc 4 x 8 - 60
Reguły Platza w treningu nóg:
1) Dwa treningi wystarczą - nigdy nie ćwicz nóg więcej niż dwa razy w tygodniu, bo inaczej szybko je przetrenujesz
2) Myśl pozytywnie - nie myśl o tym, ile kilogramów dźwigasz i ile robisz powtórzeń, zamiast tego zastanów się nad tym, jak możesz to zrobić dobrze
3) Ćwicz w całym zakresie ruchu - wykonuj pełny zakres ruchu. Prawdopodobnie nie robisz połowicznych ruchów przy uginaniu rąk i wyciskaniu w leżeniu, więc nie rób też tego trenując nogi. Zchodź z obciążeniem całkowicie do dołu i dźwigaj go aż na sam szczyt, utrzymując napięcie w mięśniach
4) Nie rozdzielaj treningu nóg - zapomnij o podziale treningu gon na mięśnie czworogłowe uda w jednym dniu i mięsnie dwugłowe uda w innym dniu. Odkryłem, że nie przynosi to spodziewanych rezultatów, więc ćwicz całe nogi na jednym treningu
Uwagi Toma Platza:
1) Ilość wykonywanych przez mnie serii i powtórzeń jest wypadkową mojej wiedzy o treningu i instynktu, który podpowiada mi, co potrzebują moje mięsnie, ponieważ potrafię wyczuć ich reakcję
2) Ruchy wykorzystujące opad tułowia, takie jak podciąganie sztangi w opadzie czy wyprosty tułowia z opadu pomagają też w rozwijaniu dwugłowych ud. Za każdym razem, gdy czujesz pracujące mięsnie tylnej partii ud staraj się to zjawisko wykorzystać do maksimum, a jeśli twój umysł jest wszechstronny, będziesz mógł to czynić bez straty efektu w mięśniach stanowiących główny cel w danych ćwiczeniach
3) Musisz przełamać strach przed bólem, żeby ciężko trenować, a przecież musisz ciężko trenować. A kiedy mówię o ciężkim treningu, to mam na myśli naprawdę ciężki trening
4) Faceci, którzy nie potrafią ciężko trenować to mamisynki cierpiące na psychiczny kac z z czasów dzieciństwa, gdy mamusia mówiła im: "uważaj, synuś, nie zrób sobie krzywdy". To wzmaga ich strach przed bólem i możliwością doznania kontuzji, a takim podejściem niczego nie osiągniesz w kulturystyce.
5) Przysiady pomogły mi pokonać wiele psychicznych barier i były dla mnie siłą motoryczną do osiągania najlepszych rzeczy w moim życiu. Niektóre z moich najbardziej pamiętnych dokonań i fantastycznych przeżyć ma swoje źródło w ćwiczeniu nóg poza ich granicę możliwości.
Kevin Levrone
Kevin Levrone rozpoczął treningi w wieku 14 lat zainspirowany obejrzanym występem Arnolda Schwarceneggera. Jako dziecko był bardzo chudy, co było spowodowane jego bardzo szybka przemianą materii. Kevin musi jeść bardzo dużo, by przybrać na wadzę. Tak naprawdę jego mięsnie zaczęły się rozrastać dopiero w wieku 20 lat, gdy trochę zwolniła mu się przemiana materii, co spowodowane było nie tylko treningiem, ale i stopniowym dojrzewaniem całego organizmu. Kevin 3 razy zajął bardzo wysokie 2 miejsce na najbardziej prestiżowych zawodach kulturystycznych Mister Olimpia - było to w latach: 1992, 1995 i 200. Sukcesy zaczął odnosić wtedy, gdy zdał sobie sprawę z konieczności wykonywania dużej ilości powtórzeń. Jednocześnie nie zaniechał treningu z dużymi ciężarami.
Jego układ ćwiczeń na nogi jest następujący:
1) Przysiady 6 x 8-20
2) Przysiady na hack maszynie 4 x 12
3) Wyciskanie nogami na maszynie 4 x 12
4) Wyprosty nóg 4 x 12-15
5) Martwy ciąg na prostych nogach 4 x 15
6) Uginanie nóg 4 x 15
Kevin Levrone stosuje następujące zasady Weidera:
1) Zasada zwiększania obciążeń treningowych - obciążenie powinno być zwiększane stopniowo, jednak przy wzrastającym obciążeniu nie powinno się zmniejszać ilości powtórzeń, w przeciwnym razie globalne obciążenie będzie mniejsze, a mięsnie nie będą się rozwijać
2) Zasada superserii - po zakończeniu wyciskania nogami, przysiadów na hack maszynie i wyprostów nóg powracam do wyciskania, aby zmusić mięśnie czwórgłowe do intensywniejszego wysiłku
3) Zasada priorytetu treningowego - po dniu odpoczynku za każdym razem Kevin rozpoczyna cykl treningiem innej grupy mięśniowej
4) Zasada konfuzji mięśniowej - organizm musi sprostać wysiłkowi, którego nie oczekuje, dzięki czemu mięsnie rozrastają się
Uwagi Kevina Levrone :
1) Do zbudowania podstawowej struktury ciała niezbędny jest trening z dużymi ciężarami, jednak by osiągnąć muskulaturę kulturysty, trzeba wykonywać dużo więcej powtórzeń niż ciężarowcy
2) Kluczem do sukcesu jest stopniowe zwiększanie obciążenia treningowego przy jednoczesnym utrzymaniu dużej ilości powtórzeń, by móc wielokrotnie podnosić duży ciężar
3) Daną grupę mięśniową ćwiczę 2 razy w jednym tygodniu i 3 razy w drugim tygodniu (5 razy w ciągu 2 tygodni), bo mój organizm bardzo szybko się regeneruję, dużo śpię między treningami i dużo jem
4) Odpoczynek to bardzo ważny element procesu regeneracji po treningu
5) Nigdy nie stosuję bandaży, bo uważam, że trzeba wzmacniać kolana, ścięgna i wiązadła równolegle z mięśniami, a mocne bandażowanie utrudnia krążenie krwi
6) Nie trenuję mięśni czwórgłowych ud i dwugłowych ud w ten sam dzień, ponieważ po treningu dwugłowych nie mam już wystarczająco dużo sił do trenowania dwugłowych
7) Stosuję duże obciążenie, ale jednocześnie utrzymuję dużą ilość powtórzeń
Tom Platz
Tom Platz jest bezapelacyjnie ponadczasowym królem mięśni ud. W całej historii kulturystyki nie ma drugiego takiego championa, który byłby bardziej znany z jakieś grupy mięśniowej niż Platz, zwany Złotym Orłem, ze swoich mięśni nóg. Jeszcze dzisiaj, chociaż współcześni zawodowi kulturyści są znacznie masywniejsi niż było to 10 czy 15 lat temu, widok jego niesamowicie rozwiniętych mięśni czworogłowych i dwugłowych uda budzi podziw i przeraża swym ogromem.
Jego układ ćwiczeń na nogi jest następujący:
1) Przysiady 4 x 6 - 25
2) Hack przysiady 4 x 8 - 20
3) Uginanie nóg w leżeniu 4 x 8 - 60
4) Prostowanie nóg 4 x 10- 30
5) Wspięcia na palcach stóp stojąc 4 x 8 - 60
Reguły Platza w treningu nóg:
1) Dwa treningi wystarczą - nigdy nie ćwicz nóg więcej niż dwa razy w tygodniu, bo inaczej szybko je przetrenujesz
2) Myśl pozytywnie - nie myśl o tym, ile kilogramów dźwigasz i ile robisz powtórzeń, zamiast tego zastanów się nad tym, jak możesz to zrobić dobrze
3) Ćwicz w całym zakresie ruchu - wykonuj pełny zakres ruchu. Prawdopodobnie nie robisz połowicznych ruchów przy uginaniu rąk i wyciskaniu w leżeniu, więc nie rób też tego trenując nogi. Zchodź z obciążeniem całkowicie do dołu i dźwigaj go aż na sam szczyt, utrzymując napięcie w mięśniach
4) Nie rozdzielaj treningu nóg - zapomnij o podziale treningu gon na mięśnie czworogłowe uda w jednym dniu i mięsnie dwugłowe uda w innym dniu. Odkryłem, że nie przynosi to spodziewanych rezultatów, więc ćwicz całe nogi na jednym treningu
Uwagi Toma Platza:
1) Ilość wykonywanych przez mnie serii i powtórzeń jest wypadkową mojej wiedzy o treningu i instynktu, który podpowiada mi, co potrzebują moje mięsnie, ponieważ potrafię wyczuć ich reakcję
2) Ruchy wykorzystujące opad tułowia, takie jak podciąganie sztangi w opadzie czy wyprosty tułowia z opadu pomagają też w rozwijaniu dwugłowych ud. Za każdym razem, gdy czujesz pracujące mięsnie tylnej partii ud staraj się to zjawisko wykorzystać do maksimum, a jeśli twój umysł jest wszechstronny, będziesz mógł to czynić bez straty efektu w mięśniach stanowiących główny cel w danych ćwiczeniach
3) Musisz przełamać strach przed bólem, żeby ciężko trenować, a przecież musisz ciężko trenować. A kiedy mówię o ciężkim treningu, to mam na myśli naprawdę ciężki trening
4) Faceci, którzy nie potrafią ciężko trenować to mamisynki cierpiące na psychiczny kac z z czasów dzieciństwa, gdy mamusia mówiła im: "uważaj, synuś, nie zrób sobie krzywdy". To wzmaga ich strach przed bólem i możliwością doznania kontuzji, a takim podejściem niczego nie osiągniesz w kulturystyce.
5) Przysiady pomogły mi pokonać wiele psychicznych barier i były dla mnie siłą motoryczną do osiągania najlepszych rzeczy w moim życiu. Niektóre z moich najbardziej pamiętnych dokonań i fantastycznych przeżyć ma swoje źródło w ćwiczeniu nóg poza ich granicę możliwości.
Kevin Levrone
Kevin Levrone rozpoczął treningi w wieku 14 lat zainspirowany obejrzanym występem Arnolda Schwarceneggera. Jako dziecko był bardzo chudy, co było spowodowane jego bardzo szybka przemianą materii. Kevin musi jeść bardzo dużo, by przybrać na wadzę. Tak naprawdę jego mięsnie zaczęły się rozrastać dopiero w wieku 20 lat, gdy trochę zwolniła mu się przemiana materii, co spowodowane było nie tylko treningiem, ale i stopniowym dojrzewaniem całego organizmu. Kevin 3 razy zajął bardzo wysokie 2 miejsce na najbardziej prestiżowych zawodach kulturystycznych Mister Olimpia - było to w latach: 1992, 1995 i 200. Sukcesy zaczął odnosić wtedy, gdy zdał sobie sprawę z konieczności wykonywania dużej ilości powtórzeń. Jednocześnie nie zaniechał treningu z dużymi ciężarami.
Jego układ ćwiczeń na nogi jest następujący:
1) Przysiady 6 x 8-20
2) Przysiady na hack maszynie 4 x 12
3) Wyciskanie nogami na maszynie 4 x 12
4) Wyprosty nóg 4 x 12-15
5) Martwy ciąg na prostych nogach 4 x 15
6) Uginanie nóg 4 x 15
Kevin Levrone stosuje następujące zasady Weidera:
1) Zasada zwiększania obciążeń treningowych - obciążenie powinno być zwiększane stopniowo, jednak przy wzrastającym obciążeniu nie powinno się zmniejszać ilości powtórzeń, w przeciwnym razie globalne obciążenie będzie mniejsze, a mięsnie nie będą się rozwijać
2) Zasada superserii - po zakończeniu wyciskania nogami, przysiadów na hack maszynie i wyprostów nóg powracam do wyciskania, aby zmusić mięśnie czwórgłowe do intensywniejszego wysiłku
3) Zasada priorytetu treningowego - po dniu odpoczynku za każdym razem Kevin rozpoczyna cykl treningiem innej grupy mięśniowej
4) Zasada konfuzji mięśniowej - organizm musi sprostać wysiłkowi, którego nie oczekuje, dzięki czemu mięsnie rozrastają się
Uwagi Kevina Levrone :
1) Do zbudowania podstawowej struktury ciała niezbędny jest trening z dużymi ciężarami, jednak by osiągnąć muskulaturę kulturysty, trzeba wykonywać dużo więcej powtórzeń niż ciężarowcy
2) Kluczem do sukcesu jest stopniowe zwiększanie obciążenia treningowego przy jednoczesnym utrzymaniu dużej ilości powtórzeń, by móc wielokrotnie podnosić duży ciężar
3) Daną grupę mięśniową ćwiczę 2 razy w jednym tygodniu i 3 razy w drugim tygodniu (5 razy w ciągu 2 tygodni), bo mój organizm bardzo szybko się regeneruję, dużo śpię między treningami i dużo jem
4) Odpoczynek to bardzo ważny element procesu regeneracji po treningu
5) Nigdy nie stosuję bandaży, bo uważam, że trzeba wzmacniać kolana, ścięgna i wiązadła równolegle z mięśniami, a mocne bandażowanie utrudnia krążenie krwi
6) Nie trenuję mięśni czwórgłowych ud i dwugłowych ud w ten sam dzień, ponieważ po treningu dwugłowych nie mam już wystarczająco dużo sił do trenowania dwugłowych
7) Stosuję duże obciążenie, ale jednocześnie utrzymuję dużą ilość powtórzeń
Trening zawodnikow (triceps)
Naturalnie wiadomo że plan treningowy to sprawa indywidualna i nie dla każdego ten plan jest dobry i wymaga na pewno poprawek i modyfikacji ze względu np. na starz doświadczenie czy też możliwości danego osobnika co też dotyczy wszystkich pozostałych planów


Arnold Schwarzenegger
Arnold Schwarzenegger najbardziej jest znany ze swych gigantycznych bicepsów i obwodu ręki wynoszącego aż 57 cm. Jego olbrzymie ręce przeszły już do legendy kulturystyki. Jednak z pewnością nie osiągnąłby tak dużego obwodu łapy bez dobrze rozwiniętych tricepsów. Tricepsy stanowią aż 2/3 ogólnej masy mięśniowej ręki i to właśnie one, a nie bicepsy, odgrywają największą role w wypracowywaniu dużego obwodu ręki. Arnold w początkowym okresie swojej kariery miał stosunkowo słabe tricepsy, ale morderczym treningiem doprowadził je do mistrzowskiego poziomu, jak przystało na najlepszego kulturystę w dziejach tego sportu.
Arnold wykonuje następujące ćwiczenia na tricepsy:
1) Prostowanie rąk przy poziomym drążku na wysokości pasa 3 x 15 - 20
2) Prostowanie przedramion na wyciągu 6 x 10 - 20
3) Wyciskanie francuskie siedząc 5 x 12
4) Wytciskanie francuskie jednorącz ze sztangielką 5 x 12
5) Pompki na tricepsy z nogami uniesionymi i opartymi o ławeczkę z przodu 5 x 20 - 30
Uwagi Arnolda :
1) Żeby uzyskać właściwą izolacje i odpowiednie wyniki, nie można używać zbyt dużych ciężarów przy treningu tricepsów, zwłaszcza przy wyciskaniu francuskim, gdyż wówczas włączają się do pracy mięsnie barków, klatki i przedramion, a w rezultacie tricepsy wykonują wtedy dużo mniejszą prace, niż powinny
2) Granica między dużym a zbyt dużym ciężarem jest delikatna, ale wyraźnie określona i i powinno się tak trenować, by się do niej zbliżyć, lecz jej nie przekroczyć
3) Moje tricepsy potrzebują do rozrostu dużo więcej powtórzeń niż bicepsy, od 10 do 20
4) Nie można właściwie rozwinąć wszystkich trzech głów tricepsów robiąc 1-2 ćwiczenia - by uzyskać ich całkowity rozwój, konieczne jest wykonywanie szeregu ćwiczeń separujących
5) Do treningu tricepsów wykorzystuje dużo większą ilość ćwiczeń niż w przypadku bicepsów, na jedną sesję wybieram z tych ćwiczeń 5, które chcę wykonać i robię po 6 serii każdego z nich
6) Najlepsze rezultaty osiągałem nie blokując ramion przy wyciskaniach, prostowaniach i pompkach
7) Ostatnie moje ćwiczenie, pompki na tricepsy robione do załamania mięsni, dawało mi fantastyczne napompowanie i pieczenie. Czasami wykonywałem to ćwiczenie z ciężarem na udach, który był ściągany w momencie, gdy nie mogłem już zrobić następnego powtórzenia, a wówczas wykonywałem jeszcze kilka pompek
Arnold Schwarzenegger
Arnold Schwarzenegger najbardziej jest znany ze swych gigantycznych bicepsów i obwodu ręki wynoszącego aż 57 cm. Jego olbrzymie ręce przeszły już do legendy kulturystyki. Jednak z pewnością nie osiągnąłby tak dużego obwodu łapy bez dobrze rozwiniętych tricepsów. Tricepsy stanowią aż 2/3 ogólnej masy mięśniowej ręki i to właśnie one, a nie bicepsy, odgrywają największą role w wypracowywaniu dużego obwodu ręki. Arnold w początkowym okresie swojej kariery miał stosunkowo słabe tricepsy, ale morderczym treningiem doprowadził je do mistrzowskiego poziomu, jak przystało na najlepszego kulturystę w dziejach tego sportu.
Arnold wykonuje następujące ćwiczenia na tricepsy:
1) Prostowanie rąk przy poziomym drążku na wysokości pasa 3 x 15 - 20
2) Prostowanie przedramion na wyciągu 6 x 10 - 20
3) Wyciskanie francuskie siedząc 5 x 12
4) Wytciskanie francuskie jednorącz ze sztangielką 5 x 12
5) Pompki na tricepsy z nogami uniesionymi i opartymi o ławeczkę z przodu 5 x 20 - 30
Uwagi Arnolda :
1) Żeby uzyskać właściwą izolacje i odpowiednie wyniki, nie można używać zbyt dużych ciężarów przy treningu tricepsów, zwłaszcza przy wyciskaniu francuskim, gdyż wówczas włączają się do pracy mięsnie barków, klatki i przedramion, a w rezultacie tricepsy wykonują wtedy dużo mniejszą prace, niż powinny
2) Granica między dużym a zbyt dużym ciężarem jest delikatna, ale wyraźnie określona i i powinno się tak trenować, by się do niej zbliżyć, lecz jej nie przekroczyć
3) Moje tricepsy potrzebują do rozrostu dużo więcej powtórzeń niż bicepsy, od 10 do 20
4) Nie można właściwie rozwinąć wszystkich trzech głów tricepsów robiąc 1-2 ćwiczenia - by uzyskać ich całkowity rozwój, konieczne jest wykonywanie szeregu ćwiczeń separujących
5) Do treningu tricepsów wykorzystuje dużo większą ilość ćwiczeń niż w przypadku bicepsów, na jedną sesję wybieram z tych ćwiczeń 5, które chcę wykonać i robię po 6 serii każdego z nich
6) Najlepsze rezultaty osiągałem nie blokując ramion przy wyciskaniach, prostowaniach i pompkach
7) Ostatnie moje ćwiczenie, pompki na tricepsy robione do załamania mięsni, dawało mi fantastyczne napompowanie i pieczenie. Czasami wykonywałem to ćwiczenie z ciężarem na udach, który był ściągany w momencie, gdy nie mogłem już zrobić następnego powtórzenia, a wówczas wykonywałem jeszcze kilka pompek
Trening zawodnikow (bicepsy)
Naturalnie wiadomo że plan treningowy to sprawa indywidualna i nie dla każdego ten plan jest dobry i wymaga na pewno poprawek i modyfikacji ze względu np. na starz doświadczenie czy też możliwości danego osobnika co też dotyczy wszystkich pozostałych planów
Arnold Schwarzenegger
Odpowiedź na pytanie, kto ma najlepsze bicepsy w historii kulturystyki, jest bardzo łatwo. To oczywiście Arnold Schwarzenegger, najlepszy kulturysta wszechczasów. Nikomu innemu nie udało się połączyć w takim stopniu jak Arnoldowi ogromnych wymiarów z fantastycznymi kształtami. Bicepsy Schwarzeneggera do dzisiaj pozostają wzorem dla ogromnej rzeszy fanów kulturystyki. Arnold zawdzięcza je metodologicznemu podejściu do ich treningu, którego głównymi zasadami było urozmaicenie i intensywność ćwiczeń.
Jego układ ćwiczeń na bicepsy jest następujący:
1) Uginanie rąk ze sztangą 5 - 8 x 15
2) Uginanie rąk ze sztangielkami na skosie 5 - 8 x 8 - 12
3) Uginanie ręki w podporze 5x10
4) Naprzemianstronne uginanie rąk ze sztangielkami stojąc 5x10
Naturalnie wiadomo że plan treningowy to sprawa indywidualna i nie dla każdego ten plan jest dobry i wymaga na pewno poprawek i modyfikacji ze względu np. na starz doświadczenie czy też możliwości danego osobnika co też dotyczy wszystkich pozostałych planów
5 technicznych reguł Arnolda na bicepsy:
1 Urozmaicenie - stosuj wymiennie sztangę, sztangielki i wyciągi
2 Izolowanie - kiedy ćwiczysz bicepsy, nie pomagaj sobie barkami, dołem grzbietu lub innymi grupami mięśni i nie kołysz ciężarem
3 Pełny zakres ruchu - ruch ciężaru powinien być kontrolowany i jednocześnie całkowity, chyba że ćwiczysz wyjątkowo intensywnie
4 Znajdź właściwy tor - w każdym ruchu staraj się zlokalizować jego naturalna linię motoryczną
5 Całkowita koncentracja - nie pozwalaj swojemu umysłowi "wędrować" podczas treningu, skup się tylko na wykonywanym ruchu i tym, co czujesz w mięśniach
Uwagi Arnolda:
1 Podczas treningu bicepsów wyobrażam sobie, że moje ramiona puchną i wypełniają całą przestrzeń. Gdy wyobrazisz sobie bicepsy jak góry, gdzie nie ma żadnych ograniczeń wzrostu, masz szansę przejść poza normalne psychiczne bariery, które podświadomie stawiają granicę w rozwoju bicepsów
2 Naucz się wykonywać supinację, która polega na obracaniu dłoni na zewnątrz przy wykonywaniu uginań ze sztangielkami. W szczytowym punkcie ruchu twoje bicepsy powinny być całkowicie napięte, a dłonie możliwie maksymalnie skręcone na zewnątrz. Tylko dzięki supinacji możesz rozwinąć ogromne bicepsy
3 Oszukane uginania rąk ze sztangą są najlepsze na zwiększenie ich masy. Ćwiczenie rozpoczynam w pozycji, w której trzymam sztangę na szerokość barków i opieram ją o uda. lekkim zamachem tułowia wprawiam sztangę w ruch i w ten sposób, jeśli jestem skoncentrowany, mogę przejść przez każdy martwy punkt ruchu. W szczytowym punkcie ruchu osiągam pełne napięcie bicepsów. Następnie powoli rozpoczynam opuszczanie sztangi do pozycji wyjściowej.

Mike Matarazzo
Jedne z największych bicepsów w świecie kulturystyki posiada Mike Matarazzo. Rozbudował je do pełnych 59 centymetrów, a to już jest naprawdę imponujący rozmiar. Już zanim rozpoczął uprawiać kulturystykę miał w łapcę 44 centymetry, ale żeby dodać do obwodu ręki 15 centymetrów musiał bardzo solidnie trenować przez bite 7 lat. Zaczął pakować w celu nabrania kondycji do boksowania i właśnie wtedy odkrył, iż ćwiczenia z ciężarami dają mu pewność siebie i zwiększają wytrzymałość na ból. To właśnie te potworne, z pozoru niemożliwe do wykonania, ostatnie powtórzenia wyłaniają mistrza z tłumu! W krótkim czasie zrezygnował z uprawiania boksu i poświęcił się wyłącznie kulturystyce, ponieważ odpowiadało mu uczucie, jakie dawał żelazny sport i sposób, w jaki kulturystyka zmieniała jego ciało.
Mike już od samego początku wybrał układ ćwiczeń, któremu jest wierny do dziś. Uważa, że sekret budowania prawdziwie rozrośniętej masy mięśniowej tkwi w wykorzystywaniu podstawowych ruchów z dużymi obciążeniami. Żeby coś osiągnąć, trzeba podnosić duże ciężary!
Jego układ ćwiczeń na bicepsy jest następujący:
1) Uginanie rąk ze sztangą łamaną 5 x Maks.
2) Uginanie ze sztangielkami na skosie klatką do ławki 5 x 8-10
3) Naprzemienne uginanie rąk ze sztangielkami 5 x 8-10
4) Uginanie rąk na wyciągu bloczkowym stojąc 5 x 8-10
Mike stosuje następujące zasady Weidera:
1 Trening instynktowny - dzięki niej wie dokładnie jakiego rodzaju ćwiczeń potrzebuje danego dnia (ciężkiego, superciężkiego), ile zrobić serii i powtórzeń itd.
2 Stałe napięcie mięśni- dąży do maksymalnego wykorzystania każdego powtórzenia
3 Oszukiwanie - nie oszukuje tylko po to, by pozorować ruchy z dużym ciężarem, powtórzenia oszukane wprowadza tylko pod koniec serii, kiedy jego bicepsy są na tyle zmęczone, że nie może dokończyć powtórzenia i wtedy dzięki oszukiwaniu przedłuża trening podstawowy
4 Szczytowe napięcie mięśni - lubi odczuwać opór w pozycji pełnego napięcia mięśni, gdyż zmusza wtedy do pracy każde wszystkie włókna mięśni
5 Izolowanie - by zwiększyć wyizolowanie ćwiczy też jednorącz
Uwagi Matarazzo:
1 Każde ćwiczenie zaczyna od dwóch serii rozgrzewających, a potem przechodzi do największych ciężarów, z jakimi jest w stanie uginać ramiona i ćwiczy nimi do wyczerpania
2 Ręce trenuje w swój ostatni dzień treningowy (trenuje systemem: 5-2-5) i zajmuje się wtedy tylko nimi (ręce jako całość: bicepsy, tricepsy i przedramiona). W ten sposób może nim poświęcić całą swoją uwagę, będąc świeżym i wypoczętym. Niektórzy pakerzy tak robią i od razu widać to po ich ramionach!
3 W błędzie są ci, którzy uważają, że można efektywni trenować więcej niż jedną część ciała dziennie
4 Nie trenuj zbyt często danej części ciała i mięśniom potrzeba trochę czasu na rozrost i regeneracje, trzeba też jak najdłużej przytrzymać krew w rejonie bicepsów, by dostarczyć komórkom składników odżywczych
5 Jeśli chcesz mieć wspaniałe ramiona, musisz nie tylko trenować, ale też jeść z myślą o nich - jeść to znaczy dostarczać organizmowi 7 000 - 8 000 cal dziennie, choć niektórym może wystarczyć 4 000 - 5 000 cal.
Arnold Schwarzenegger
Odpowiedź na pytanie, kto ma najlepsze bicepsy w historii kulturystyki, jest bardzo łatwo. To oczywiście Arnold Schwarzenegger, najlepszy kulturysta wszechczasów. Nikomu innemu nie udało się połączyć w takim stopniu jak Arnoldowi ogromnych wymiarów z fantastycznymi kształtami. Bicepsy Schwarzeneggera do dzisiaj pozostają wzorem dla ogromnej rzeszy fanów kulturystyki. Arnold zawdzięcza je metodologicznemu podejściu do ich treningu, którego głównymi zasadami było urozmaicenie i intensywność ćwiczeń.
Jego układ ćwiczeń na bicepsy jest następujący:
1) Uginanie rąk ze sztangą 5 - 8 x 15
2) Uginanie rąk ze sztangielkami na skosie 5 - 8 x 8 - 12
3) Uginanie ręki w podporze 5x10
4) Naprzemianstronne uginanie rąk ze sztangielkami stojąc 5x10
Naturalnie wiadomo że plan treningowy to sprawa indywidualna i nie dla każdego ten plan jest dobry i wymaga na pewno poprawek i modyfikacji ze względu np. na starz doświadczenie czy też możliwości danego osobnika co też dotyczy wszystkich pozostałych planów
5 technicznych reguł Arnolda na bicepsy:
1 Urozmaicenie - stosuj wymiennie sztangę, sztangielki i wyciągi
2 Izolowanie - kiedy ćwiczysz bicepsy, nie pomagaj sobie barkami, dołem grzbietu lub innymi grupami mięśni i nie kołysz ciężarem
3 Pełny zakres ruchu - ruch ciężaru powinien być kontrolowany i jednocześnie całkowity, chyba że ćwiczysz wyjątkowo intensywnie
4 Znajdź właściwy tor - w każdym ruchu staraj się zlokalizować jego naturalna linię motoryczną
5 Całkowita koncentracja - nie pozwalaj swojemu umysłowi "wędrować" podczas treningu, skup się tylko na wykonywanym ruchu i tym, co czujesz w mięśniach
Uwagi Arnolda:
1 Podczas treningu bicepsów wyobrażam sobie, że moje ramiona puchną i wypełniają całą przestrzeń. Gdy wyobrazisz sobie bicepsy jak góry, gdzie nie ma żadnych ograniczeń wzrostu, masz szansę przejść poza normalne psychiczne bariery, które podświadomie stawiają granicę w rozwoju bicepsów
2 Naucz się wykonywać supinację, która polega na obracaniu dłoni na zewnątrz przy wykonywaniu uginań ze sztangielkami. W szczytowym punkcie ruchu twoje bicepsy powinny być całkowicie napięte, a dłonie możliwie maksymalnie skręcone na zewnątrz. Tylko dzięki supinacji możesz rozwinąć ogromne bicepsy
3 Oszukane uginania rąk ze sztangą są najlepsze na zwiększenie ich masy. Ćwiczenie rozpoczynam w pozycji, w której trzymam sztangę na szerokość barków i opieram ją o uda. lekkim zamachem tułowia wprawiam sztangę w ruch i w ten sposób, jeśli jestem skoncentrowany, mogę przejść przez każdy martwy punkt ruchu. W szczytowym punkcie ruchu osiągam pełne napięcie bicepsów. Następnie powoli rozpoczynam opuszczanie sztangi do pozycji wyjściowej.
Mike Matarazzo
Jedne z największych bicepsów w świecie kulturystyki posiada Mike Matarazzo. Rozbudował je do pełnych 59 centymetrów, a to już jest naprawdę imponujący rozmiar. Już zanim rozpoczął uprawiać kulturystykę miał w łapcę 44 centymetry, ale żeby dodać do obwodu ręki 15 centymetrów musiał bardzo solidnie trenować przez bite 7 lat. Zaczął pakować w celu nabrania kondycji do boksowania i właśnie wtedy odkrył, iż ćwiczenia z ciężarami dają mu pewność siebie i zwiększają wytrzymałość na ból. To właśnie te potworne, z pozoru niemożliwe do wykonania, ostatnie powtórzenia wyłaniają mistrza z tłumu! W krótkim czasie zrezygnował z uprawiania boksu i poświęcił się wyłącznie kulturystyce, ponieważ odpowiadało mu uczucie, jakie dawał żelazny sport i sposób, w jaki kulturystyka zmieniała jego ciało.
Mike już od samego początku wybrał układ ćwiczeń, któremu jest wierny do dziś. Uważa, że sekret budowania prawdziwie rozrośniętej masy mięśniowej tkwi w wykorzystywaniu podstawowych ruchów z dużymi obciążeniami. Żeby coś osiągnąć, trzeba podnosić duże ciężary!
Jego układ ćwiczeń na bicepsy jest następujący:
1) Uginanie rąk ze sztangą łamaną 5 x Maks.
2) Uginanie ze sztangielkami na skosie klatką do ławki 5 x 8-10
3) Naprzemienne uginanie rąk ze sztangielkami 5 x 8-10
4) Uginanie rąk na wyciągu bloczkowym stojąc 5 x 8-10
Mike stosuje następujące zasady Weidera:
1 Trening instynktowny - dzięki niej wie dokładnie jakiego rodzaju ćwiczeń potrzebuje danego dnia (ciężkiego, superciężkiego), ile zrobić serii i powtórzeń itd.
2 Stałe napięcie mięśni- dąży do maksymalnego wykorzystania każdego powtórzenia
3 Oszukiwanie - nie oszukuje tylko po to, by pozorować ruchy z dużym ciężarem, powtórzenia oszukane wprowadza tylko pod koniec serii, kiedy jego bicepsy są na tyle zmęczone, że nie może dokończyć powtórzenia i wtedy dzięki oszukiwaniu przedłuża trening podstawowy
4 Szczytowe napięcie mięśni - lubi odczuwać opór w pozycji pełnego napięcia mięśni, gdyż zmusza wtedy do pracy każde wszystkie włókna mięśni
5 Izolowanie - by zwiększyć wyizolowanie ćwiczy też jednorącz
Uwagi Matarazzo:
1 Każde ćwiczenie zaczyna od dwóch serii rozgrzewających, a potem przechodzi do największych ciężarów, z jakimi jest w stanie uginać ramiona i ćwiczy nimi do wyczerpania
2 Ręce trenuje w swój ostatni dzień treningowy (trenuje systemem: 5-2-5) i zajmuje się wtedy tylko nimi (ręce jako całość: bicepsy, tricepsy i przedramiona). W ten sposób może nim poświęcić całą swoją uwagę, będąc świeżym i wypoczętym. Niektórzy pakerzy tak robią i od razu widać to po ich ramionach!
3 W błędzie są ci, którzy uważają, że można efektywni trenować więcej niż jedną część ciała dziennie
4 Nie trenuj zbyt często danej części ciała i mięśniom potrzeba trochę czasu na rozrost i regeneracje, trzeba też jak najdłużej przytrzymać krew w rejonie bicepsów, by dostarczyć komórkom składników odżywczych
5 Jeśli chcesz mieć wspaniałe ramiona, musisz nie tylko trenować, ale też jeść z myślą o nich - jeść to znaczy dostarczać organizmowi 7 000 - 8 000 cal dziennie, choć niektórym może wystarczyć 4 000 - 5 000 cal.
Trening zawodnikow (barki)
Naturalnie wiadomo że plan treningowy to sprawa indywidualna i nie dla każdego ten plan jest dobry i wymaga na pewno poprawek i modyfikacji ze względu np. na starz doświadczenie czy też możliwości danego osobnika co też dotyczy wszystkich pozostałych planów
Flex Wheeler
Flex Wheeler 3-krotnie zdobywał już II miejsce na zawodach Mister Olimpia, ale jak dotąd jeszcze nie udało mu się ich wygrać. Jego najlepszymi mięśniami są ramiona i barki. Flex twierdzi, że na ramiona ćwiczy niewiele, ale baki to już zupełnie inna historia. Barki Flexa rozwijały się gwałtownie już po pierwszych treningach i do dziś bardzo dobrze reagują na trening.
Jego układ ćwiczeń na barki jest następujący:
1) Ściąganie ramion na maszynie 4 x 10 - 15
2) Unoszenie ramion na skośnej ławce 5 x 10 - 15
3) Unoszenie ramion bokiem w górę stojąc 4 x 60
4) Wyciskanie z przodu siedząc 4 x 15 - 20
Flex stosuje następujące zasady Weidera:
1) Zasada treningu piramidalnego - każde ćwiczenie zaczyna od lekkiego ciężaru, a potem zwiększa go w każdej serii
2) Zasada priorytetu mięsni - zaczyna trening barków od najsłabszej części, trenując tylnie aktony mięsni naramiennych, dzięki czemu może je ćwiczyć z większą intensywnością
3) Zasada wstępnego przemęczenia mięśni - w wyniku treningu mniejszych i słabszych mięsni na początku sesji, zapewnia się ich większy udział w następnych ćwiczeniach, gdyż są one już wtedy wstępnie zmęczone
Uwagi Flexa:
1) W przeszłości robiłem błędy, stosując duże ciężary i niedokładnie wykonując ćwiczenia. Jako nastolatek próbowałem zrobić wrażenie na ludziach tym, że mogę podnosić duże ciężary, np. robiłem wyciskania na barki z ciężarem 125 kg. Teraz moim celem jest stosowanie optymalnego ciężaru, potrzebnego do stymulacji mięsni z zachowaniem poprawnej formy ćwiczeń
2) Wyciskania z dużym ciężarem są ważne dla rozwoju masy barków, ale żeby wyrównać braki w rozwoju barków trzeba wykonywać ćwiczenia izolowane typu unoszenia ramion bokiem
3) Mój trening na barki przez cały rok jest niemal taki sam, jedynie raz na 2-3 miesiące odrzucam lub wymieniam jedno ćwiczenia - robię ćwiczenia do oporu i trzymam się tego, na co reaguje moje ciało
4) Zaczynam trening na barki od tego, co mam najsłabsze, a więc od 2 ćwiczeń na tylnie aktony barków. Zmęczenie tylniej części barków na początku treningu sprawia, że pracuje ona mocniej przy dalszych ćwiczeniach, gdzie zazwyczaj odgrywa mniejszą rolę.
5) Wykonywanie najpierw ćwiczeń izolowanych sprawia, że można później stosować mniejsze ciężary w ćwiczeniach złożonych, takich jak wyciskanie, przy zachowaniu takiego samego efektu dla mięsni, jak stosowanie dużych ciężarów, ponieważ mięsnie zostały wcześniej zmęczone. Pozwala się w ten sposób na odpoczynek stawom i ścięgnom.
6) Robienie serii po 60 powtórzeń przy unoszeniu ramion bokiem w górę stojąc daje podobny efekt jak superserie - fantastyczne napięcie i przekrwienie mięśni. Wykonanie serii z tak dużą ilością powtórzeń wymaga jednak dużej dyscypliny, by przekroczyć granicę bólu. jest to po prostu wykańczające.
Shawn Ray
Shawn Ray zalicza się do bardzo wąskiej grupy najlepszych kulturystów świata, czego dowodem jest fakt, iż od 1990 roku niezmiennie znajduje się w pierwszej "5" najbardziej prestiżowych zawodów w zawodowej kulturystyce - Mister Olimpia. Najwyższe miejsce, jakie osiągnął w Mister Olimpia, to druga pozycja (w 19994 i 1996 roku), W 1990, 1993 I 1997 był trzeci, a w 2000 roku zajął IV miejsce. Jest bardzo masywnie i bardzo proporcjonalnie zbudowany i gdyby nie jego stosunkowo niski wzrost, 170 cm, prawdopodobnie miałby już tytuł Mister Olimpia.
Jego układ ćwiczeń na barki jest następujący:
1) Unoszenie ramion bokiem ze sztangielkami 4 - 5 x 15 - 20
2) Wyciskanie zza karku lub wyciskanie sztangielek 3 - 4 x 8 - 12
3) Unoszenie ramion w opadzie tułowia siedząc 4 x 15 - 20
4) Unoszenie sztangi wzdłuż tułowia lub unoszenie barków 4 x 10 - 12
Shawn Ray stosuje następujące zasady Weidera:
1) Izolacja - bez kompletnego izolowania ćwiczonych mięsni nigdy nie osiągnie się pełnego rozwoju żadnej grupy mięśniowej
2) Zasada priorytetu mięśni - ćwiczenie najsłabszych mięsni na początku cyklu treningowego i na początku każdego trening
3) Trening mieszany - różnorodność pozytywnie wpływa na mięśnie oraz wzmacnia chęć i motywacje do treningu
4) Ruchy wymuszone - po wykonaniu pełnej serii (np. 10 powtórzeń) i dojściu do momentu, gdy już nie można samemu wykonać żadnego powtórzenia, partner pomaga wykonać jeszcze kilka dodatkowych ruchów, by bardziej "dopakować" mięśnie
Uwagi Shawna:
1) Nigdy nie jesteś dostatecznie dobry zawsze możesz być lepszy!
2) Nikt nie jest doskonały - trzeba być jednocześnie krytycznym i pewnym siebie
3) Żeby zbudować dużą siłę i masę barków potrzeba ogromnej pracy, najlepsze są różne rodzaje wyciskań: z przodu, zza karku, wyciskanie sztangielek. Nie można zbudować wspaniałych barków bez rożnych form wyciskań.
4) Gdy już osiągnięcie dużą masę i gęstość umięśnienia, wykonujcie unoszenie sztangielek bokiem, by wyizolować głowę boczną naramiennych i poszerzyć barki
5) Wyciskanie sztangielek jest lepsze na barki niż wyciskanie sztangi, bo mniej angażuje triceps, a więcej naramienne
6) Wierzę w różnorodność: nie tylko robię różne ćwiczenia, ale też zmieniam kolejność ich wykonywania, co nie pozwala organizmowi na przyzwyczajenie się do rutynowego treningu i zapobiega zastojom treningowym
7) Często wykonuję serię aż do pieczenia mięśni zwłaszcza przy unoszeniu ramion bokiem w górę
8) Aby w pełni wyizolować mięsień, nie można używać zbyt dużych ciężarów, bo wówczas do pracy włączają się też inne mięśnie
autor Gosteczek www.sfd.pl
Flex Wheeler
Flex Wheeler 3-krotnie zdobywał już II miejsce na zawodach Mister Olimpia, ale jak dotąd jeszcze nie udało mu się ich wygrać. Jego najlepszymi mięśniami są ramiona i barki. Flex twierdzi, że na ramiona ćwiczy niewiele, ale baki to już zupełnie inna historia. Barki Flexa rozwijały się gwałtownie już po pierwszych treningach i do dziś bardzo dobrze reagują na trening.
Jego układ ćwiczeń na barki jest następujący:
1) Ściąganie ramion na maszynie 4 x 10 - 15
2) Unoszenie ramion na skośnej ławce 5 x 10 - 15
3) Unoszenie ramion bokiem w górę stojąc 4 x 60
4) Wyciskanie z przodu siedząc 4 x 15 - 20
Flex stosuje następujące zasady Weidera:
1) Zasada treningu piramidalnego - każde ćwiczenie zaczyna od lekkiego ciężaru, a potem zwiększa go w każdej serii
2) Zasada priorytetu mięsni - zaczyna trening barków od najsłabszej części, trenując tylnie aktony mięsni naramiennych, dzięki czemu może je ćwiczyć z większą intensywnością
3) Zasada wstępnego przemęczenia mięśni - w wyniku treningu mniejszych i słabszych mięsni na początku sesji, zapewnia się ich większy udział w następnych ćwiczeniach, gdyż są one już wtedy wstępnie zmęczone
Uwagi Flexa:
1) W przeszłości robiłem błędy, stosując duże ciężary i niedokładnie wykonując ćwiczenia. Jako nastolatek próbowałem zrobić wrażenie na ludziach tym, że mogę podnosić duże ciężary, np. robiłem wyciskania na barki z ciężarem 125 kg. Teraz moim celem jest stosowanie optymalnego ciężaru, potrzebnego do stymulacji mięsni z zachowaniem poprawnej formy ćwiczeń
2) Wyciskania z dużym ciężarem są ważne dla rozwoju masy barków, ale żeby wyrównać braki w rozwoju barków trzeba wykonywać ćwiczenia izolowane typu unoszenia ramion bokiem
3) Mój trening na barki przez cały rok jest niemal taki sam, jedynie raz na 2-3 miesiące odrzucam lub wymieniam jedno ćwiczenia - robię ćwiczenia do oporu i trzymam się tego, na co reaguje moje ciało
4) Zaczynam trening na barki od tego, co mam najsłabsze, a więc od 2 ćwiczeń na tylnie aktony barków. Zmęczenie tylniej części barków na początku treningu sprawia, że pracuje ona mocniej przy dalszych ćwiczeniach, gdzie zazwyczaj odgrywa mniejszą rolę.
5) Wykonywanie najpierw ćwiczeń izolowanych sprawia, że można później stosować mniejsze ciężary w ćwiczeniach złożonych, takich jak wyciskanie, przy zachowaniu takiego samego efektu dla mięsni, jak stosowanie dużych ciężarów, ponieważ mięsnie zostały wcześniej zmęczone. Pozwala się w ten sposób na odpoczynek stawom i ścięgnom.
6) Robienie serii po 60 powtórzeń przy unoszeniu ramion bokiem w górę stojąc daje podobny efekt jak superserie - fantastyczne napięcie i przekrwienie mięśni. Wykonanie serii z tak dużą ilością powtórzeń wymaga jednak dużej dyscypliny, by przekroczyć granicę bólu. jest to po prostu wykańczające.
Shawn Ray
Shawn Ray zalicza się do bardzo wąskiej grupy najlepszych kulturystów świata, czego dowodem jest fakt, iż od 1990 roku niezmiennie znajduje się w pierwszej "5" najbardziej prestiżowych zawodów w zawodowej kulturystyce - Mister Olimpia. Najwyższe miejsce, jakie osiągnął w Mister Olimpia, to druga pozycja (w 19994 i 1996 roku), W 1990, 1993 I 1997 był trzeci, a w 2000 roku zajął IV miejsce. Jest bardzo masywnie i bardzo proporcjonalnie zbudowany i gdyby nie jego stosunkowo niski wzrost, 170 cm, prawdopodobnie miałby już tytuł Mister Olimpia.
Jego układ ćwiczeń na barki jest następujący:
1) Unoszenie ramion bokiem ze sztangielkami 4 - 5 x 15 - 20
2) Wyciskanie zza karku lub wyciskanie sztangielek 3 - 4 x 8 - 12
3) Unoszenie ramion w opadzie tułowia siedząc 4 x 15 - 20
4) Unoszenie sztangi wzdłuż tułowia lub unoszenie barków 4 x 10 - 12
Shawn Ray stosuje następujące zasady Weidera:
1) Izolacja - bez kompletnego izolowania ćwiczonych mięsni nigdy nie osiągnie się pełnego rozwoju żadnej grupy mięśniowej
2) Zasada priorytetu mięśni - ćwiczenie najsłabszych mięsni na początku cyklu treningowego i na początku każdego trening
3) Trening mieszany - różnorodność pozytywnie wpływa na mięśnie oraz wzmacnia chęć i motywacje do treningu
4) Ruchy wymuszone - po wykonaniu pełnej serii (np. 10 powtórzeń) i dojściu do momentu, gdy już nie można samemu wykonać żadnego powtórzenia, partner pomaga wykonać jeszcze kilka dodatkowych ruchów, by bardziej "dopakować" mięśnie
Uwagi Shawna:
1) Nigdy nie jesteś dostatecznie dobry zawsze możesz być lepszy!
2) Nikt nie jest doskonały - trzeba być jednocześnie krytycznym i pewnym siebie
3) Żeby zbudować dużą siłę i masę barków potrzeba ogromnej pracy, najlepsze są różne rodzaje wyciskań: z przodu, zza karku, wyciskanie sztangielek. Nie można zbudować wspaniałych barków bez rożnych form wyciskań.
4) Gdy już osiągnięcie dużą masę i gęstość umięśnienia, wykonujcie unoszenie sztangielek bokiem, by wyizolować głowę boczną naramiennych i poszerzyć barki
5) Wyciskanie sztangielek jest lepsze na barki niż wyciskanie sztangi, bo mniej angażuje triceps, a więcej naramienne
6) Wierzę w różnorodność: nie tylko robię różne ćwiczenia, ale też zmieniam kolejność ich wykonywania, co nie pozwala organizmowi na przyzwyczajenie się do rutynowego treningu i zapobiega zastojom treningowym
7) Często wykonuję serię aż do pieczenia mięśni zwłaszcza przy unoszeniu ramion bokiem w górę
8) Aby w pełni wyizolować mięsień, nie można używać zbyt dużych ciężarów, bo wówczas do pracy włączają się też inne mięśnie
autor Gosteczek www.sfd.pl
Trening zawodnikow (plecy)
Naturalnie wiadomo że plan treningowy to sprawa indywidualna i nie dla każdego ten plan jest dobry i wymaga na pewno poprawek i modyfikacji ze względu np. na starz doświadczenie czy też możliwości danego osobnika co też dotyczy wszystkich pozostałych planów
Ronnie Coleman
Ronnie Coleman jest 3-krotnym zwycięzcą Mister Olimpia (w latach 1998-2000). Przy wzroście 180 cm i wadze 122 kg jest gigantem w pełnym tego słowa znaczeniu. Wszystkie mięsnie ma rozwinięte do monstrualnych rozmiarów i praktycznie nie ma słabych stron. Również jego mięśnie grzbietu, jako druga po nogach pod względem wielkości grupa mięśniowa, są po prostu olbrzymie i nieprawdopodobne, a wielu fachowców twierdzi, że Ronnie ma najlepszy grzbiet w historii kulturystyki.
Jego układ ćwiczeń na grzbiet jest następujący:
1) Podciąganie na drążku w szerokim uchwycie 4 x 12
2) Podciąganie sztangielki jednorącz 3 x 12
3) Ściąganie wyciągu z przodu 3 x 12
4) Podciąganie na maszynie 3 x 12
Uwagi Ronniego:
1) Twój grzbiet jest ogromny i złożony, dlatego musisz nim posługiwać się niczym dźwigiem i wyciągiem, aby podnosić takie ciężary, jakie tylko człowiek potrafi, angażując w to wysiłek wszystkich mięsni grzbietu tak, jakby był on jednym mięśniem
2) Trening grzbietu z dużymi ciężarami wpłynie na zwiększenie masy, szerokości i grubości pleców, ale te trzy cechy nie wystarczą do zdobycia tytułu Mister Olimpia, bo nikt nie zwróci większej uwagi na twój grzbiet, jeśli, nie będzie na nim tych wszystkich wgłębień, wybrzuszeń, pręg i bruzd wyszczególniających mięśnie najszersze grzbietu, czworoboczne, obłe większe, obłe mniejsze, podgrzebieniowe i inne
3) Jedynie rozmiar w połączeniu ze szczegółami umięśnienia świadczą o prawdziwym profesjonalizmie, co oznacza, iż należy koncentrować się na tym, by żaden z mięśni grzbietu nie mógł się wymigać ze swojego obowiązku
4) Zdaję sobie sprawę z tego, że jestem znany ze względu na moje urągające zdrowemu rozsądkowi treningi oraz ogromne obciążenia, które dźwigam, ale czas, żebyście poznali całą historię. Otóż nie jest to jedyny sposób, w jaki trenuję. Oczywiście, że każda grupa mięśniowa ma swój ekstremalnie ciężki dzień, ale następnym razem ćwiczę te wszystkie pojedyncze mięśnie, które zostały pominięte podczas treningu masowego, aż staną się tak mocne jak fortepianowe druty. Aby uzyskać taki efekt stosuje 4 ćwiczenia ukierunkowane na prace odpowiednich mięśni, bez trwonienia siły głównych mięśni grzbietu wypracowanych podczas treningu siłowego. Jednak to nie jest "lekki" dzień jako przeciwieństwo "ciężkiego" treningu na masę", a wręcz odwrotnie, jest znacznie bardziej wyczerpujący. Nie możecie polegać tylko na brutalnej sile i prymitywnych instynktach. Musicie napinać mięsnie podczas ich kurczenia i następnie trzymać ten ucisk tak długo, aż każdy z tych mięśni nie zacznie piec.
5) Żeby na każdym treningu uzyskać maksymalny stan rozpalenia mięśni ciągle zmieniam trening. Zawsze wybieram do niego 4 ćwiczenia, ale nigdy nie wykonuję ich dwa razy z rzędu w tym samym porządku. Czasami zmieniam też ćwiczenia
6) W pierwszym ćwiczeniu robię 4 serię, a w następnych - po 3 seriach, zawsze staram się wykonać 12 powtórzeń
7) W treningu "na masę" często robię takie ćwiczenia jak: martwy ciąg, wiosłowanie w opadzie, podciąganie sztangi w podporze
8) To prawda, że superciężkie podciąganie sztangi w opadzie (wiosłowanie) i martwy ciąg są absolutną podstawą każdego programu treningowego grzbietu, ale żadne z tych dwóch ćwiczeń nie da wam tych wielkich, sękatych węzłów mięśni na zewnątrz najszerszych grzbietu, pod mięśniami naramiennymi, powodujących, że grzbiet staje się szeroki jak to tylko jest możliwe. tych partii umięśnienia nie da się rozwinąć ruchem przyciągania od przodu do tyłu, a jedynie przez przyciąganie góra-dół. Dlatego właśnie robię podciąganie na drążku w szerokim uchwycie, bo to najlepsze ćwiczenie na szerokość pleców.
Markus Ruhl
Markus Ruhl urodził się w 1972 roku, a trenuje od 1992 roku. Na zawodowstwo przeszedł w 1997, po wygraniu mistrzostw Niemiec w kategorii ciężkiej. Przy wzroście 177 cm jego waga startowa wynosi aż 125 kg, a więc zalicza się do najpotężniejszych kulturystów świata. Jego największym dotychczasowym osiągnięciem jest zajęcie 7 miejsca na Mister Olimpia w 2000 roku. "Niemiecka bestia", bo taki ma pseudonim, jest fanatykiem ciężkiego treningu i zawsze ćwiczy przy muzyce zespołu "Metallici". Markus nie ma wątpliwości, że do zbudowania potężnego, szerokiego grzbietu konieczne jest dźwiganie maksymalnych ciężarów, wykonywanie wymuszonych powtórzeń i ekstremalnego pompowania mięsni.
Jego układ ćwiczeń na grzbiet jest następujący:
1) Podciąganie sztangielki jednorącz 5 x 15 - 3
2) Przyciąganie na maszynie siedząc 5 x 20 - 8
3) Ściąganie górnego wyciągu 4 x 10 - 5
4) Podciąganie półsztangi w opadzie 5 x 20 - 10
Uwaga: Pierwsza seria każdego ćwiczenia jest rozgrzewająca
Uwagi Markusa:
1) Trenując całkowicie łączę się z tą grupą mięśniową, która ma priorytet, a potem skupiam wszystkie siły fizyczne i siłę woli w jednym kierunku i tak długo trenuję, aż poczuję, jak napompowana do mięśni krew niemal ich nie rozerwie - taka "eksplozja oznacza, że wszystkie systemy działają, a każda cząstka fizycznej i psychicznej energii została skierowana do trenowanego mięśnia w celu uzyskania optymalnego napompowania, co przeradza się potem w rozrost mięśnia
2) Osiąganie znaczących postępów w kulturystyce rozpoczyna się od rozłożenia wszystkich aspektów treningu na najprostsze elementy
3) Moim celem jest wypracowanie takich mięśni grzbietu, z którymi mógłbym być porównywany pod względem rozmiarów i grubości mięśni z Dorian Yates, a pod względem dopracowania szczegółów z Flexem Wheelerem
4) Kluczem do moich sukcesów we wszystkich ćwiczeniach i wszystkich grupach mięśniowych jest przechodzenie poza granicę wyczerpania mięśniowego za pomocą wymuszonych powtórzeń - kiedy nie mogę już wykonać samodzielnie następnego powtórzenia, minimalnie pomaga mi mój partner treningowy, tak żebym mógł wykonać jeszcze 2 powtórzenia z danym ciężarem. W ten sposób przechodzę poza normalny punkt wyczerpania i jestem zdolny do ćwiczenia mięśni z maksymalną intensywnością i optymalnie napompować mięsnie, powodując ich rozrost
5) Trenuj grzbiet oddzielnie, raz w tygodniu. Trenuję duże grupy mięśniowe, takie jak nogi, klatka i grzbiet, na oddzielnych sesjach, bo podnoszę wtedy tyle ciężarów, że np. po skończeniu treningu na grzbiet nie jestem w stanie niczego więcej zrobić.
6) Im ciężej, tym lepiej
Nasser El Sonbaty
Nasser El Sonbaty zalicza się do światowej czołówki zawodowych kulturystów. Jego największym sukcesem jest wygranie zawodów Arnold Schwarzenegger Classic w 1999 roku. w 1997 roku był II na Mister Olimpia, a w 1995 i 1998 zajął na tych zawodach III miejsce. Jest bardzo masywnym zawodnikiem - przy wzroście 181 cm waży na zawodach 125-128 kg. Jego grzbiet jest proporcjonalny do reszty sylwetki, czyli po prostu olbrzymi.
Jego układ ćwiczeń na grzbiet jest następujący:
1) Przyciąganie na maszynie Hammer Strength 4 x 15-12-10-8
2) Podciąganie sztangi w opadzie 4 x 15-12-10-8
3) Ściąganie dolnego wyciągu siedząc 4 x 15-12-10-8
4) Przenoszenie sztangielki 4 x 15-12-10-8
Uwagi Nassera:
1) Ćwiczę grzbiet co pięć sześć minut, wykonuję podczas treningu 4 ćwiczenia po 4 serie każdego z nich, stopniowo zwiększając obciążenie i zmniejszając liczbę powtórzeń od 15 w pierwszej serii do 8 w czwartej, ostatniej serii
2) Błędem jest ćwiczenie grzbietu i bicepsów na tym samym treningu, ponieważ grzbiet jest jedną z największych grup mięśniowych i dlatego wymaga stuprocentowej uwagi i koncentracji, jeśli chce się pomyślnie ukończyć jego ciężki trening
3) Wymiennie stosuję dwa różnego rodzaju treningi, co sprawia, iż robię większe postępy, a moje mięśnie nie przyzwyczajają się do pewnego tylko rodzaju naprężeń
4) Moją alternatywą dla przedstawionego tutaj programu są następujące ćwiczenia: ściąganie wyciągu górnego z przodu lub z tyłu, przyciąganie na maszynie, podciąganie na drążku i martwy ciąg
5) Podczas podciągania sztangielki w opadzie nigdy nie ciągnij bardziej barkami niż grzbietem, zwłaszcza kiedy obciążenie staje się stopniowo z serii na serię coraz większe, trzymaj plecy prosto, głowę podniesioną w trakcie unoszenia sztangielki, a opuszczoną podczas opuszczania
6) Przy podciąganiu sztangi w opadzie wolę stosować podchwyt, bo wówczas można podciągnąć łokcie dalej do tyłu i wydłużyć ruch o kilka centymetrów. W tym ćwiczeniu powinno się używać bardzo dużego ciężaru, bo jedynym sposobem na zbudowanie potężnego grzbietu jest dźwiganie dużych ciężarów. Trzymaj plecy płasko. Im bardziej twoja sylwetka będzie wyprostowana, tym większy będzie udział górnych partii grzbietu. Osobiście stosuję to ćwiczenie do zaakcentowania dolnych części pleców, więc pochylam grzbiet od kątem 45 stopni.
7) Gdy wykonujesz ściągania dolnego wyciągu siedząc, unoś ciężar powolnymi i metodologicznymi ruchami, ale nigdy nie rób tego mechanicznie, trzymaj tułów pod kątem 90 stopni w stosunku do nóg, a w środkowej fazie ruchu wyobraź sobie, że starasz się ściągnąć do siebie obie łopatki, kurcząc przy tym cały grzbiet
8) Chcąc wykonać przenoszenie sztangielek, połóż się na ławce opierając o nią barki, chwyć sztangielkę oburącz, unieś bezpośrednio nad klatkę, a potem opuszczaj ją łukiem za głowę, uginając nieco ręce, by zaakcentować pracę mięsni grzbietu 9im bardziej wyprostowane ręce, tym większe zaangażowanie klatki i tricepsów). Najlepsze rezultaty będziesz miał wtedy, gdy będziesz trzymał tyłek nisko.
autor Gosteczek www.sfd.pl
Ronnie Coleman
Ronnie Coleman jest 3-krotnym zwycięzcą Mister Olimpia (w latach 1998-2000). Przy wzroście 180 cm i wadze 122 kg jest gigantem w pełnym tego słowa znaczeniu. Wszystkie mięsnie ma rozwinięte do monstrualnych rozmiarów i praktycznie nie ma słabych stron. Również jego mięśnie grzbietu, jako druga po nogach pod względem wielkości grupa mięśniowa, są po prostu olbrzymie i nieprawdopodobne, a wielu fachowców twierdzi, że Ronnie ma najlepszy grzbiet w historii kulturystyki.
Jego układ ćwiczeń na grzbiet jest następujący:
1) Podciąganie na drążku w szerokim uchwycie 4 x 12
2) Podciąganie sztangielki jednorącz 3 x 12
3) Ściąganie wyciągu z przodu 3 x 12
4) Podciąganie na maszynie 3 x 12
Uwagi Ronniego:
1) Twój grzbiet jest ogromny i złożony, dlatego musisz nim posługiwać się niczym dźwigiem i wyciągiem, aby podnosić takie ciężary, jakie tylko człowiek potrafi, angażując w to wysiłek wszystkich mięsni grzbietu tak, jakby był on jednym mięśniem
2) Trening grzbietu z dużymi ciężarami wpłynie na zwiększenie masy, szerokości i grubości pleców, ale te trzy cechy nie wystarczą do zdobycia tytułu Mister Olimpia, bo nikt nie zwróci większej uwagi na twój grzbiet, jeśli, nie będzie na nim tych wszystkich wgłębień, wybrzuszeń, pręg i bruzd wyszczególniających mięśnie najszersze grzbietu, czworoboczne, obłe większe, obłe mniejsze, podgrzebieniowe i inne
3) Jedynie rozmiar w połączeniu ze szczegółami umięśnienia świadczą o prawdziwym profesjonalizmie, co oznacza, iż należy koncentrować się na tym, by żaden z mięśni grzbietu nie mógł się wymigać ze swojego obowiązku
4) Zdaję sobie sprawę z tego, że jestem znany ze względu na moje urągające zdrowemu rozsądkowi treningi oraz ogromne obciążenia, które dźwigam, ale czas, żebyście poznali całą historię. Otóż nie jest to jedyny sposób, w jaki trenuję. Oczywiście, że każda grupa mięśniowa ma swój ekstremalnie ciężki dzień, ale następnym razem ćwiczę te wszystkie pojedyncze mięśnie, które zostały pominięte podczas treningu masowego, aż staną się tak mocne jak fortepianowe druty. Aby uzyskać taki efekt stosuje 4 ćwiczenia ukierunkowane na prace odpowiednich mięśni, bez trwonienia siły głównych mięśni grzbietu wypracowanych podczas treningu siłowego. Jednak to nie jest "lekki" dzień jako przeciwieństwo "ciężkiego" treningu na masę", a wręcz odwrotnie, jest znacznie bardziej wyczerpujący. Nie możecie polegać tylko na brutalnej sile i prymitywnych instynktach. Musicie napinać mięsnie podczas ich kurczenia i następnie trzymać ten ucisk tak długo, aż każdy z tych mięśni nie zacznie piec.
5) Żeby na każdym treningu uzyskać maksymalny stan rozpalenia mięśni ciągle zmieniam trening. Zawsze wybieram do niego 4 ćwiczenia, ale nigdy nie wykonuję ich dwa razy z rzędu w tym samym porządku. Czasami zmieniam też ćwiczenia
6) W pierwszym ćwiczeniu robię 4 serię, a w następnych - po 3 seriach, zawsze staram się wykonać 12 powtórzeń
7) W treningu "na masę" często robię takie ćwiczenia jak: martwy ciąg, wiosłowanie w opadzie, podciąganie sztangi w podporze
8) To prawda, że superciężkie podciąganie sztangi w opadzie (wiosłowanie) i martwy ciąg są absolutną podstawą każdego programu treningowego grzbietu, ale żadne z tych dwóch ćwiczeń nie da wam tych wielkich, sękatych węzłów mięśni na zewnątrz najszerszych grzbietu, pod mięśniami naramiennymi, powodujących, że grzbiet staje się szeroki jak to tylko jest możliwe. tych partii umięśnienia nie da się rozwinąć ruchem przyciągania od przodu do tyłu, a jedynie przez przyciąganie góra-dół. Dlatego właśnie robię podciąganie na drążku w szerokim uchwycie, bo to najlepsze ćwiczenie na szerokość pleców.
Markus Ruhl
Markus Ruhl urodził się w 1972 roku, a trenuje od 1992 roku. Na zawodowstwo przeszedł w 1997, po wygraniu mistrzostw Niemiec w kategorii ciężkiej. Przy wzroście 177 cm jego waga startowa wynosi aż 125 kg, a więc zalicza się do najpotężniejszych kulturystów świata. Jego największym dotychczasowym osiągnięciem jest zajęcie 7 miejsca na Mister Olimpia w 2000 roku. "Niemiecka bestia", bo taki ma pseudonim, jest fanatykiem ciężkiego treningu i zawsze ćwiczy przy muzyce zespołu "Metallici". Markus nie ma wątpliwości, że do zbudowania potężnego, szerokiego grzbietu konieczne jest dźwiganie maksymalnych ciężarów, wykonywanie wymuszonych powtórzeń i ekstremalnego pompowania mięsni.
Jego układ ćwiczeń na grzbiet jest następujący:
1) Podciąganie sztangielki jednorącz 5 x 15 - 3
2) Przyciąganie na maszynie siedząc 5 x 20 - 8
3) Ściąganie górnego wyciągu 4 x 10 - 5
4) Podciąganie półsztangi w opadzie 5 x 20 - 10
Uwaga: Pierwsza seria każdego ćwiczenia jest rozgrzewająca
Uwagi Markusa:
1) Trenując całkowicie łączę się z tą grupą mięśniową, która ma priorytet, a potem skupiam wszystkie siły fizyczne i siłę woli w jednym kierunku i tak długo trenuję, aż poczuję, jak napompowana do mięśni krew niemal ich nie rozerwie - taka "eksplozja oznacza, że wszystkie systemy działają, a każda cząstka fizycznej i psychicznej energii została skierowana do trenowanego mięśnia w celu uzyskania optymalnego napompowania, co przeradza się potem w rozrost mięśnia
2) Osiąganie znaczących postępów w kulturystyce rozpoczyna się od rozłożenia wszystkich aspektów treningu na najprostsze elementy
3) Moim celem jest wypracowanie takich mięśni grzbietu, z którymi mógłbym być porównywany pod względem rozmiarów i grubości mięśni z Dorian Yates, a pod względem dopracowania szczegółów z Flexem Wheelerem
4) Kluczem do moich sukcesów we wszystkich ćwiczeniach i wszystkich grupach mięśniowych jest przechodzenie poza granicę wyczerpania mięśniowego za pomocą wymuszonych powtórzeń - kiedy nie mogę już wykonać samodzielnie następnego powtórzenia, minimalnie pomaga mi mój partner treningowy, tak żebym mógł wykonać jeszcze 2 powtórzenia z danym ciężarem. W ten sposób przechodzę poza normalny punkt wyczerpania i jestem zdolny do ćwiczenia mięśni z maksymalną intensywnością i optymalnie napompować mięsnie, powodując ich rozrost
5) Trenuj grzbiet oddzielnie, raz w tygodniu. Trenuję duże grupy mięśniowe, takie jak nogi, klatka i grzbiet, na oddzielnych sesjach, bo podnoszę wtedy tyle ciężarów, że np. po skończeniu treningu na grzbiet nie jestem w stanie niczego więcej zrobić.
6) Im ciężej, tym lepiej
Nasser El Sonbaty
Nasser El Sonbaty zalicza się do światowej czołówki zawodowych kulturystów. Jego największym sukcesem jest wygranie zawodów Arnold Schwarzenegger Classic w 1999 roku. w 1997 roku był II na Mister Olimpia, a w 1995 i 1998 zajął na tych zawodach III miejsce. Jest bardzo masywnym zawodnikiem - przy wzroście 181 cm waży na zawodach 125-128 kg. Jego grzbiet jest proporcjonalny do reszty sylwetki, czyli po prostu olbrzymi.
Jego układ ćwiczeń na grzbiet jest następujący:
1) Przyciąganie na maszynie Hammer Strength 4 x 15-12-10-8
2) Podciąganie sztangi w opadzie 4 x 15-12-10-8
3) Ściąganie dolnego wyciągu siedząc 4 x 15-12-10-8
4) Przenoszenie sztangielki 4 x 15-12-10-8
Uwagi Nassera:
1) Ćwiczę grzbiet co pięć sześć minut, wykonuję podczas treningu 4 ćwiczenia po 4 serie każdego z nich, stopniowo zwiększając obciążenie i zmniejszając liczbę powtórzeń od 15 w pierwszej serii do 8 w czwartej, ostatniej serii
2) Błędem jest ćwiczenie grzbietu i bicepsów na tym samym treningu, ponieważ grzbiet jest jedną z największych grup mięśniowych i dlatego wymaga stuprocentowej uwagi i koncentracji, jeśli chce się pomyślnie ukończyć jego ciężki trening
3) Wymiennie stosuję dwa różnego rodzaju treningi, co sprawia, iż robię większe postępy, a moje mięśnie nie przyzwyczajają się do pewnego tylko rodzaju naprężeń
4) Moją alternatywą dla przedstawionego tutaj programu są następujące ćwiczenia: ściąganie wyciągu górnego z przodu lub z tyłu, przyciąganie na maszynie, podciąganie na drążku i martwy ciąg
5) Podczas podciągania sztangielki w opadzie nigdy nie ciągnij bardziej barkami niż grzbietem, zwłaszcza kiedy obciążenie staje się stopniowo z serii na serię coraz większe, trzymaj plecy prosto, głowę podniesioną w trakcie unoszenia sztangielki, a opuszczoną podczas opuszczania
6) Przy podciąganiu sztangi w opadzie wolę stosować podchwyt, bo wówczas można podciągnąć łokcie dalej do tyłu i wydłużyć ruch o kilka centymetrów. W tym ćwiczeniu powinno się używać bardzo dużego ciężaru, bo jedynym sposobem na zbudowanie potężnego grzbietu jest dźwiganie dużych ciężarów. Trzymaj plecy płasko. Im bardziej twoja sylwetka będzie wyprostowana, tym większy będzie udział górnych partii grzbietu. Osobiście stosuję to ćwiczenie do zaakcentowania dolnych części pleców, więc pochylam grzbiet od kątem 45 stopni.
7) Gdy wykonujesz ściągania dolnego wyciągu siedząc, unoś ciężar powolnymi i metodologicznymi ruchami, ale nigdy nie rób tego mechanicznie, trzymaj tułów pod kątem 90 stopni w stosunku do nóg, a w środkowej fazie ruchu wyobraź sobie, że starasz się ściągnąć do siebie obie łopatki, kurcząc przy tym cały grzbiet
8) Chcąc wykonać przenoszenie sztangielek, połóż się na ławce opierając o nią barki, chwyć sztangielkę oburącz, unieś bezpośrednio nad klatkę, a potem opuszczaj ją łukiem za głowę, uginając nieco ręce, by zaakcentować pracę mięsni grzbietu 9im bardziej wyprostowane ręce, tym większe zaangażowanie klatki i tricepsów). Najlepsze rezultaty będziesz miał wtedy, gdy będziesz trzymał tyłek nisko.
autor Gosteczek www.sfd.pl
Trening zawodnikow (brzuch)
Naturalnie wiadomo że plan treningowy to sprawa indywidualna i nie dla każdego te plany są dobre i wymagają na pewno poprawek i modyfikacji ze względu np. na starz doświadczenie czy też możliwości danego osobnika co też dotyczy wszystkich pozostałych planów
Flex Wheeler
Flex Wheeler, 3-krotnuy zwycięzca Arnold Classic i 3-ktornie II zawodnik na Mister Olimpia, niewątpliwie jest jednym z najlepszych kulturystów świata ostatnich lat. Kiedyś rozpoczynał trening mięsni brzucha dopiero 4 tygodnie przed zawodami, gdyż uważał, iż to wystarczy, ponieważ natura obdarzyła go dobrą definicja mięśni, wąską talią i szerokimi barkami, ale gdy zobaczył niewiarygodne, poorane głębokimi bruzdami, mięsnie brzucha Pavla Jablonicy podczas Nigh of Champions w 1997 roku, zmienił swoje podejście do mięsni brzucha. Obecnie rozpoczyna ich trening 16 tygodni przed zawodami i ćwiczy je codziennie. Efekty wydłużonej wersji treningu brzucha okazał się imponujący.
Podczas swojego 9-tygodniowego programu na wyrzeźbienie brzucha Flex Wheeler wykonuje następujące ćwiczenia :
1) Unoszenie nóg w zwisie 4 x 20
2) Unoszenie kolan w zwisie 4 x 20
3) Skręty tułowia 4 x 100
4) Spięcia brzucha 4 x 20
Uwagi Flexa :
1) Kluczem do sukcesu jest ciężka praca, a samozadowolenie jest wrogiem postępu
2) Codzienny trening przez 16 tygodni będzie zbyt wyczerpujący dla większości z Was, dlatego proponuję trenować przez 9 tygodni przed zawodami i robić 4 treningi w tygodni
3) Na każdym treningu rób 4 ćwiczenia po 4 serii
4) Zacznij od 10-20 powtórzeń, a potem zwiększaj ich ilość, w miarę wzrostu Twojej formy
5) Na początku największą uwagę przykładaj do techniki wykonania ćwiczenia, a nie do ilości powtórzeń w serii, aż prawidłowo opanujesz wykonywanie ćwiczenia
6) Niezbędnym uzupełnieniem treningu brzucha jest trening wydolnościowy, jeśli chcesz wypracować wyraziste, dobrze wyrzeźbione mięśnie brzucha. Zacznij od 45 minut i wydłużaj trening wydolnościowy do 60-90 minut.
7) Bardzo ważną sprawą przy rozwoju brzucha jest dieta, a więc unikaj smażonych potraw, nasyconych kwasów tłuszczowych, kalorii pochodzących z tłuszczu i cukru oraz potraw z wysoką zawartością sodu. Jedz małe posiłki co 3 godziny, by przyspieszyć przemianę materii i zapwewnić organizmowi stały dopływ białka
Arnold Schwarzenegger
Arnold Schwarzenegger nie bez powodu jest uważany za najlepszego kulturystę wszechczasów. Arni ma świetnie rozwinięte wszystkie grupy mięśniowe, nie tylko bicepsy i klatkę, z których jest najbardziej znany, ale również brzuch, który jest najczęściej pomijanym i zaniedbywanym mięśniem przez początkujących i średniozaawansowanych kulturystów. Jednak jeśli chcesz wygrać jakieś ważniejsze zawody, dobrze rozwinięte mięsnie brzucha są absolutnie konieczne.
Arnold wykonuje na brzuch następujące ćwiczenia:
1) Skłony na krzesełku rzymskim 4 x 25 - 50
2) Unoszenie nóg w zwisie 3 x 25 - 50
3) Unoszenie nóg w pozycji leżącej 3 x 25 - 30
4) Skręty tułowia 3 x 50
5) Unoszenie tułowia z leżenia przodem 3 x 15
6) Unoszenie nóg siedząc 4 x 25-50
Uwagi Arnolda :
1) Jeśli chce się mieć wspaniałe mięśnie brzucha, trzeba ciężko na to zapracować. Nic w kulturystyce nie przychodzi łatwo, ale za to satysfakcja jest bardzo duża, kiedy w końcu osiągnie się upragniony wygląd mięśni
2) Obojętnie, czy jesteś kulturystą startującym na zawodach, czy tylko chciałbyś dobrze wyglądać na plaży, ostro zdefiniowane mięśnie brzucha są absolutna koniecznością.
3) Wszystkie mięsnie brzucha (mięsień prosty, mięsnie skośne i międzyżebrowe) powinny być regularnie trenowane w celu pozbycia się widocznych warstw tłuszczu
4) Nic tak nie poprawia ogólnego wyglądu, jak zmniejszenie wymiarów talii, spłaszczenie wypukłości brzucha i widoczne umięśnienie - masa mięśni jest ważna, jednak sama masa, bez ładnych kształtów mięśni, jest niewiele warta. O jakości całej sylwetki decyduje wąska i muskularna talia. Uważam, że dobry brzuch zmienia wygląd całej sylwetki i jest najbardziej rzucającą się w oczy częścią męskiej sylwetki. Wąska talia optycznie poszerza barki, plecy, klatkę i nogi, a ciało nadaje wygląd litery V.
5) Ćwiczenia na brzuch powinno się robić na każdej sesji treningowej lub nawet 6 razy w tygodniu. Kiedy trenowałem brzuch 2 razy dziennie, pozbyłem się tłuszczu w ekspresowym tempie i uzyskałem mięśnie ostre jak brzytwa
6) Krótki, 15-20 minutowy codzienny trening jest wystarczający do rozwinięcia wspaniałych mięśni brzucha, jeśli przerwy między seriami nie będą dłuższe niż 30 sekund - nad brzuchem trzeba pracować ostro i szybko, najlepiej nie robiąc żadnych przerw między seriami podczas robienia superserii, by wywołać palenie mięsni i przyspieszyć spalanie tłuszczu.
7) Należy robić dużą ilość powtórzeń bez żadnego obciążenia
8) Pasy ogrzewające i opaski wzmagają pocenie w okolicach brzucha, co przyspiesza tracenie wody i tłuszczu, dlatego polecam ich zakładanie przy treningu wszystkich mięsni, a nie tyko brzucha. Komórki tłuszczowe zawierają ogromne ilości wody, a więc pocenie się pomaga w pozbywaniu się ich nadmiaru. Pasy ogrzewające zdecydowanie pomagają w szybszym i łatwiejszym uzyskiwaniu ostrych mięsni brzucha.
9) Nie można uzyskać wspaniałych mięsni brzucha polegając wyłącznie na treningu - do uzyskania brzucha pozbawionego tłuszczu konieczna jest wysokobiałkowa dieta z niską zawartością węglowodanów. Należy zredukować udział w posiłkach słodyczy, skrobi i tłustych, bezwartościowych posiłków. Dzięki obniżeniu dziennej ilości spożywanych kalorii o 500 i spalenie następnych 500 kalorii na treningu można w ciągu tygodnia pozbyć się nawet do kilograma tłuszczu.
10) Wysokobiałkowe posiłki pomagają zachować masę mięśniową podczas diety i asystują przy spalaniu tłuszcz
11) Nie należy całkowicie eliminować tłuszcz posiłków - organizm potrzebuje tłuszczu, by spalić tłuszcz
12) By spalić cały nagromadzony tłuszcz, należy prawie całkowicie wyeliminować węglowodany i skrobie z posiłków
13) Aerobik jest doskonały do spalania tłuszczu, a takie ćwiczenia jak bieganie i pływanie są tu bardzo pomocne. Dzienne sesje po 20-30 minut znacznie przyspieszają przemianę materii i sprawiają, że mięsnie brzucha stają się widoczne dużo szybciej, niż gdyby się stosowało wyłącznie ćwiczenia na brzuch
14) Osiągnąłem ogromne przyspieszenie utraty tłuszczu z brzucha dzięki zakładaniu kompletu dresów i pasa z obciążeniem przed wyruszeniem na trasę biegu, ponieważ bardzo wzmagało to pocenie się. Bezpośredni po biegu wykonywałem 100 unoszeń nóg, co jeszcze potęgowało ten efekt.
15) Jeśli przy świetle dziennym widzisz wzgórki na swoim brzuchu, to znaczy, że jest dobry, jeśli przestrzenie między wzgórkami są grubości palca - Twój brzuch jest wspaniały, a jeśli widzisz żyły na powierzchni dolnych partii brzucha i wygląda on jak wykuty w granicie - Twój brzuch jest fantastyczny!
Flex Wheeler
Flex Wheeler, 3-krotnuy zwycięzca Arnold Classic i 3-ktornie II zawodnik na Mister Olimpia, niewątpliwie jest jednym z najlepszych kulturystów świata ostatnich lat. Kiedyś rozpoczynał trening mięsni brzucha dopiero 4 tygodnie przed zawodami, gdyż uważał, iż to wystarczy, ponieważ natura obdarzyła go dobrą definicja mięśni, wąską talią i szerokimi barkami, ale gdy zobaczył niewiarygodne, poorane głębokimi bruzdami, mięsnie brzucha Pavla Jablonicy podczas Nigh of Champions w 1997 roku, zmienił swoje podejście do mięsni brzucha. Obecnie rozpoczyna ich trening 16 tygodni przed zawodami i ćwiczy je codziennie. Efekty wydłużonej wersji treningu brzucha okazał się imponujący.
Podczas swojego 9-tygodniowego programu na wyrzeźbienie brzucha Flex Wheeler wykonuje następujące ćwiczenia :
1) Unoszenie nóg w zwisie 4 x 20
2) Unoszenie kolan w zwisie 4 x 20
3) Skręty tułowia 4 x 100
4) Spięcia brzucha 4 x 20
Uwagi Flexa :
1) Kluczem do sukcesu jest ciężka praca, a samozadowolenie jest wrogiem postępu
2) Codzienny trening przez 16 tygodni będzie zbyt wyczerpujący dla większości z Was, dlatego proponuję trenować przez 9 tygodni przed zawodami i robić 4 treningi w tygodni
3) Na każdym treningu rób 4 ćwiczenia po 4 serii
4) Zacznij od 10-20 powtórzeń, a potem zwiększaj ich ilość, w miarę wzrostu Twojej formy
5) Na początku największą uwagę przykładaj do techniki wykonania ćwiczenia, a nie do ilości powtórzeń w serii, aż prawidłowo opanujesz wykonywanie ćwiczenia
6) Niezbędnym uzupełnieniem treningu brzucha jest trening wydolnościowy, jeśli chcesz wypracować wyraziste, dobrze wyrzeźbione mięśnie brzucha. Zacznij od 45 minut i wydłużaj trening wydolnościowy do 60-90 minut.
7) Bardzo ważną sprawą przy rozwoju brzucha jest dieta, a więc unikaj smażonych potraw, nasyconych kwasów tłuszczowych, kalorii pochodzących z tłuszczu i cukru oraz potraw z wysoką zawartością sodu. Jedz małe posiłki co 3 godziny, by przyspieszyć przemianę materii i zapwewnić organizmowi stały dopływ białka
Arnold Schwarzenegger
Arnold Schwarzenegger nie bez powodu jest uważany za najlepszego kulturystę wszechczasów. Arni ma świetnie rozwinięte wszystkie grupy mięśniowe, nie tylko bicepsy i klatkę, z których jest najbardziej znany, ale również brzuch, który jest najczęściej pomijanym i zaniedbywanym mięśniem przez początkujących i średniozaawansowanych kulturystów. Jednak jeśli chcesz wygrać jakieś ważniejsze zawody, dobrze rozwinięte mięsnie brzucha są absolutnie konieczne.
Arnold wykonuje na brzuch następujące ćwiczenia:
1) Skłony na krzesełku rzymskim 4 x 25 - 50
2) Unoszenie nóg w zwisie 3 x 25 - 50
3) Unoszenie nóg w pozycji leżącej 3 x 25 - 30
4) Skręty tułowia 3 x 50
5) Unoszenie tułowia z leżenia przodem 3 x 15
6) Unoszenie nóg siedząc 4 x 25-50
Uwagi Arnolda :
1) Jeśli chce się mieć wspaniałe mięśnie brzucha, trzeba ciężko na to zapracować. Nic w kulturystyce nie przychodzi łatwo, ale za to satysfakcja jest bardzo duża, kiedy w końcu osiągnie się upragniony wygląd mięśni
2) Obojętnie, czy jesteś kulturystą startującym na zawodach, czy tylko chciałbyś dobrze wyglądać na plaży, ostro zdefiniowane mięśnie brzucha są absolutna koniecznością.
3) Wszystkie mięsnie brzucha (mięsień prosty, mięsnie skośne i międzyżebrowe) powinny być regularnie trenowane w celu pozbycia się widocznych warstw tłuszczu
4) Nic tak nie poprawia ogólnego wyglądu, jak zmniejszenie wymiarów talii, spłaszczenie wypukłości brzucha i widoczne umięśnienie - masa mięśni jest ważna, jednak sama masa, bez ładnych kształtów mięśni, jest niewiele warta. O jakości całej sylwetki decyduje wąska i muskularna talia. Uważam, że dobry brzuch zmienia wygląd całej sylwetki i jest najbardziej rzucającą się w oczy częścią męskiej sylwetki. Wąska talia optycznie poszerza barki, plecy, klatkę i nogi, a ciało nadaje wygląd litery V.
5) Ćwiczenia na brzuch powinno się robić na każdej sesji treningowej lub nawet 6 razy w tygodniu. Kiedy trenowałem brzuch 2 razy dziennie, pozbyłem się tłuszczu w ekspresowym tempie i uzyskałem mięśnie ostre jak brzytwa
6) Krótki, 15-20 minutowy codzienny trening jest wystarczający do rozwinięcia wspaniałych mięśni brzucha, jeśli przerwy między seriami nie będą dłuższe niż 30 sekund - nad brzuchem trzeba pracować ostro i szybko, najlepiej nie robiąc żadnych przerw między seriami podczas robienia superserii, by wywołać palenie mięsni i przyspieszyć spalanie tłuszczu.
7) Należy robić dużą ilość powtórzeń bez żadnego obciążenia
8) Pasy ogrzewające i opaski wzmagają pocenie w okolicach brzucha, co przyspiesza tracenie wody i tłuszczu, dlatego polecam ich zakładanie przy treningu wszystkich mięsni, a nie tyko brzucha. Komórki tłuszczowe zawierają ogromne ilości wody, a więc pocenie się pomaga w pozbywaniu się ich nadmiaru. Pasy ogrzewające zdecydowanie pomagają w szybszym i łatwiejszym uzyskiwaniu ostrych mięsni brzucha.
9) Nie można uzyskać wspaniałych mięsni brzucha polegając wyłącznie na treningu - do uzyskania brzucha pozbawionego tłuszczu konieczna jest wysokobiałkowa dieta z niską zawartością węglowodanów. Należy zredukować udział w posiłkach słodyczy, skrobi i tłustych, bezwartościowych posiłków. Dzięki obniżeniu dziennej ilości spożywanych kalorii o 500 i spalenie następnych 500 kalorii na treningu można w ciągu tygodnia pozbyć się nawet do kilograma tłuszczu.
10) Wysokobiałkowe posiłki pomagają zachować masę mięśniową podczas diety i asystują przy spalaniu tłuszcz
11) Nie należy całkowicie eliminować tłuszcz posiłków - organizm potrzebuje tłuszczu, by spalić tłuszcz
12) By spalić cały nagromadzony tłuszcz, należy prawie całkowicie wyeliminować węglowodany i skrobie z posiłków
13) Aerobik jest doskonały do spalania tłuszczu, a takie ćwiczenia jak bieganie i pływanie są tu bardzo pomocne. Dzienne sesje po 20-30 minut znacznie przyspieszają przemianę materii i sprawiają, że mięsnie brzucha stają się widoczne dużo szybciej, niż gdyby się stosowało wyłącznie ćwiczenia na brzuch
14) Osiągnąłem ogromne przyspieszenie utraty tłuszczu z brzucha dzięki zakładaniu kompletu dresów i pasa z obciążeniem przed wyruszeniem na trasę biegu, ponieważ bardzo wzmagało to pocenie się. Bezpośredni po biegu wykonywałem 100 unoszeń nóg, co jeszcze potęgowało ten efekt.
15) Jeśli przy świetle dziennym widzisz wzgórki na swoim brzuchu, to znaczy, że jest dobry, jeśli przestrzenie między wzgórkami są grubości palca - Twój brzuch jest wspaniały, a jeśli widzisz żyły na powierzchni dolnych partii brzucha i wygląda on jak wykuty w granicie - Twój brzuch jest fantastyczny!
Trening zawodnikow (klatka)
Naturalnie wiadomo że plan treningowy to sprawa indywidualna i nie dla każdego ten plan jest dobry i wymaga na pewno poprawek i modyfikacji ze względu np. na starz doświadczenie czy też możliwości danego osobnika co też dotyczy wszystkich pozostałych planów
KLATKA
Lee Haney
Lee Haney, najbardziej tytułowany zawodnik w historii zawodowej kulturystyki, ma olbrzymia klatkę piersiową, godną 8-krotnego zwycięzcy konkursu Mister Olimpia. W opinii wielu fachowców nikt nigdy nie miał lepszej klatki niż Lee Haney. Ciemnoskóry siłacz z Atlanty ma proste podejście do treningu, który opiera się na podstawowych ruchach, piramidalnym zwiększaniu obciążenia w seriach i forsownych powtórzeniach. jest wyznawcą znanej maksymy: "Ćwicz prostu, głupku".
[img]http://f4.sfd.pl/sb.asp?w=550&p=1/images2005/20051224154846.jpg[/img]
Jego układ ćwiczeń na klatkę jest następujący:
1) Wyciskanie sztangi na ławce poziomej 5 x 12 - 5
2) Wyciskanie sztangielek na ławce skośnej lub na maszynie 4 x 12 - 6
3) Rozpiętki na ławce poziomej 3 x 8 - 10
4) Przenoszenie na ławce 2 - 3 x 10 - 15
Uwagi Lee Haneya:
1) Robię wyciskanie na ławce na wszystkich moich treningach na klatkę. Przeważnie wykonuję to ćwiczenie na początku treningu. Jednak moim zdaniem nie można polegać wyłącznie na jednym ćwiczeniu. Moją teorię potwierdza to, że od kiedy zacząłem stosować w moim treningu klatki również inne ruchy, moje mięśnie piersiowe zaczęły gwałtownie zwiększać swoje rozmiary.
2) W pierwszych 2 seriach każdego ćwiczenia stosuję zasadę piramidingu, polegającą na zwiększaniu ciężaru przy jednoczesnym zmniejszeniu liczby powtórzeń
3) Wyciskanie na ławce skośnej wykonuje na ławeczce ustawionej pod kątem 30 stopni, a nie 45 stopni, jak większość kulturystów. Uważam, że kątyt45 stopni przenosi zbyt dużą część obciążenia z klatki na przednie aktony barków, a to ma być ćwiczenie na klatkę, a nie na barki
4) Od czasu do czasu łączę przenoszenie na ławce w superserię z pompkami na poręczach
5) Wielu kulturystom brakuje gęstości umięśnienia w dolnych środkowych partiach klatki. By poprawić ten rejon mięśnia polecam ćwiczenie na maszynie do rozpiętek na siedząco z poduszkami oporowymi (Peck-Deck) i wyciskanie w leżeniu wąskim chwytem (rozstaw rąk 15 cm)
6) Bardzo ważna jest dokładna forma ruchu, co oznacza, iż nie należy wybijać sztangi z klatki i wyginać plecy w tzw. mostek. oszukując powodujesz spadek poziomu naprężenia mięśni. Lepiej w końcówce serii stosować wymuszone powtórzenia zachowując przy tym dokładną formę ruchu.
7) Istnieje bezpośrednia prosta zależność między ilością ciężaru, który możesz użyć dla minimum pięciu dokładnych ruchów, a masą mięśni, która ten ciężar ma dźwigać. Wynika z twego, że im więcej wyciskasz na ławeczce, tym większa jest twoja klata, przednie aktony barków i tricepsy
Dorian Yates
Dorian Yates to 6-krotny zwycięzca Mister Olimpia i jeden z trzech najlepszych kulturystów w dziejach tego sportu. jego zdaniem potężna klatka nawet bardziej niż bicepsy jest symbolem faceta, który naprawdę dźwiga duże ciężary. We wczesnych latach swojej kariery zawodniczej Dorian czuł, że rozwój klatki stanowi jego słaby punkt i dlatego chciał to poprawić. Wiedział też, że rzucenie się na ślepo na treningi z potwornym obciążeniem, któremu jeszcze mógłby sprostać, to tylko strata czasu. Uważa, że ciało to biomechaniczny zespół przegubów, wiązadeł i mięsni i jeśli chcesz wyodrębnić z tego klatkę, musisz to robić systematycznie i w przemyślany sposób.
Jego układ ćwiczeń na klatkę jest następujący:
1) Wyciskanie sztangi w skosie 1 x 6 - 8
2) Wyciskanie w pionie na maszynie Hammer Strength 1 x 6 - 8
3) Rozpiętki na ławce poziomej lub skośnej 1 x 6 - 8
4) Ściągnie linek wyciągu górnego (przed zawodami) 1 x 8 - 12
Przed każdym ćwiczeniem Dorian robi 2-3 serie rozgrzewkowe z mniejszym obciążeniem, co daję razem 3-4 serie każdego ćwiczenia
Kevin Levrone
Kevin Levrone od dawna jest zaliczany do najlepszych kulturystów świata, co potwierdził 3-ktornym zdobyciem II miejsca na zawodach Mister Olimpia (1992, 1995, 2000). W 2000 roku był bardzo bliski zdetronizowania wspaniale umięśnionego Ronnie Colemana, który musiał wspiąć się na absolutne wyżyny swych możliwości, by wygrać z Kevinem. Zbudował niezwykle potężną i proporcjonalnie umięśnioną klatkę piersiową tradycyjnym sposobem: żelazo, determinacja i natchnienie w treningu. Niesamowitą masę i rzeźbę klatki łączy z ogromną siłą. Jego rekord życiowy w wyciskaniu leząc wynosi 273 kg.
Jego układ ćwiczeń na klatkę jest następujący:
1) Wyciskanie sztangi na ławce poziomej 4 x 4-10 po 140 - 230 kg
2) Wyciskanie sztangielek na ławce skośnej 4 x 4-10 po 100 - 200
3) Rozpiętki na ławce skośne 4 x 10
4) Przyciąganie kabli wyciągu bloczkowego z góry w dół prze klatką 4 x 10
Uwagi Kevina:
1) Kevin praktycznie przez cały rok stosuje na klatkę piersiową taki sam, dość tradycyjny program. Zwraca jednak uwagę na różne niuanse w poszczególnych ćwiczeniach, technikę ich wykonania i stałą progresję obciążenia.
2) Jego rekord życiowy w wyciskaniu na poziomej ławce wynosi 273 kg. Stosując tak duże ciężary, nawet w serii rozgrzewkowej, Kevin uważa, że w ten sposób nie powoduje gwałtownego rozciągania mięśni, które często prowadzi do kontuzji. Oczywiścię potrzeba lat ciężkiego treningu, aby zbudować siłę klatki piersiowej, ramion i barków dla stosowania tak dużych obciążeń.
3) Trening zaczyna od wyciskania sztangi na poziomej ławce. Seria rozgrzewkowa z ciężarem 142 kg - 10 powtórzeń. Następnie 184 x 10, 202 kg x 8 i 226 kg x 4.
4) Później wykonuje wyciskanie sztangielek na skośnej ławce - również 4 serie. Rozgrzewka - 91 k x 10 (łączna waga sztangi lek), 102 kg x 10,142 kg x 1, 160 kg x 6 i 200 kg x 4.
5) Kevin wykonuje rozpiętki mając ramiona lekko ugięte w stawach łokciewych. Uważa, że rozpiętki wykonywane o prostych ramionach, co często czyni początkujący kulturyści, nie dają tych efektów
Sony Schmidt
Sony Schmidt rozpoczął trening z ciężarami w Auckland w Nowej Zelandii w wieku 23 lat, a więc stosunkowo późno w porównaniu do innych czołowych kulturystów. Od początku bazuje swój program treningowy na ćwiczeniach podstawowych, ponieważ stosuje dewizę; " Jeśli coś nie jest popsute, to nie zaczynaj tego naprawiać". Nigdy nie czuł potrzeby wprowadzenia jakichś większych zmian poza wymiennym stosowaniem sztangi i sztangielek. Robi bardzo dużą liczbę ćwiczeń i serii (do 40 serii na klatkę na jednym treningu!), czego absolutnie nie można doradzać większości kulturystom, bo skończy się to niechybnym przetrenowaniem. Mało kto ma takie zdolności regeneracyjne jak Sony Schmidt. Jego klatka piersiowa charakteryzuje się bajeczną symetrią, pełnymi brzuścami mięsni i wspaniałym powiązaniem z sąsiednimi grupami mięśni, co sprawia, że jego klatka zalicza się do najlepszych w świecie kulturystyki.
Jego układ ćwiczeń na klatkę jest następujący:
1) Wyciskanie sztangielek na poziomej ławcej 4-8 x 6-15
2) Wyciskanie sztangielek na skośnej ławce 4-8 x 6-15
3) Pompki na poręczach 4-8 x 6-15
4) Rozpiętki na poziomej ławce 4-8 x 6-15
5) Krzyżowanie linek wyciągu 4-6 x 6-15
Sony Schmidt stosuje następujące zasady Weidera:
1) Utrzymywanie mięśni w stałym napięciu - prawidłowy trening oznacza, że przez cały czas czuje się oddziaływanie ciężaru. Jeśli czujesz, jak miesień płynnie rozciąga się i kurczy, bez podrzucania ciężaru, bez bujania nim i bez niekontrolowanego opadania, to jesteś na dobrej drodze do osiągnięcia wspaniałych rezultatów
2) Przeciążania mięśni - żeby zmusić mięśnie do rozrostu, trzeba obciążać je coraz większymi ciężarami
3) Piramidalny wzrost obciążeń - zwiększanie ciężaru w piramidalny sposób zapewnia właściwe rozgrzanie mięśni i zmniejsza ryzyko kontuzji. Sony zaczyna od obciążenia około 60% i zwiększa je w każdej kolejnej serii.
Uwagi Sony Schmidta:
1) Przez całe lata Sony stosował tylko 5 ćwiczeń na rozwój klatki piersiowej, a jedyną zmianą było zwiększanie ciężarów w miarę wzrostu siły
2) Na początku kariery wykonywał 20-25 serii, teraz robi 35-40 serii na grupę mięśniową
3) Cała idea programu opartego na ćwiczeniach podstawowych polega na stosowaniu tych, które dają najlepsze rezultaty i wykonywać je z coraz większymi ciężarami
4) Sony utrzymuje bardzo wysokie tempo ćwiczeń i nigdy nie odpoczywa między seriami dłużej niż 1 minutę
5) Masę powinno się budować na ćwiczeniach wyciskających
6) Sony nie stosuje superserii, bo nie jest do nich przygotowany ani fizycznie ani psychicznie
7) Lubi koncentrować się na każdym ćwiczeniu, zanim przystąpi do jego wykonywania i nie rozpoczyna następnego ćwiczenia, zanim nie zregeneruje się po poprzednim
8) Każdy z nas posiada inny organizm, więc każdy musi trenować w inny sposób. Niektóre ćwiczenie wcale nie działają na Schmidta, a po innych jego mięsnie rosną jak chwasty na wiosnę
KLATKA
Lee Haney
Lee Haney, najbardziej tytułowany zawodnik w historii zawodowej kulturystyki, ma olbrzymia klatkę piersiową, godną 8-krotnego zwycięzcy konkursu Mister Olimpia. W opinii wielu fachowców nikt nigdy nie miał lepszej klatki niż Lee Haney. Ciemnoskóry siłacz z Atlanty ma proste podejście do treningu, który opiera się na podstawowych ruchach, piramidalnym zwiększaniu obciążenia w seriach i forsownych powtórzeniach. jest wyznawcą znanej maksymy: "Ćwicz prostu, głupku".
[img]http://f4.sfd.pl/sb.asp?w=550&p=1/images2005/20051224154846.jpg[/img]
Jego układ ćwiczeń na klatkę jest następujący:
1) Wyciskanie sztangi na ławce poziomej 5 x 12 - 5
2) Wyciskanie sztangielek na ławce skośnej lub na maszynie 4 x 12 - 6
3) Rozpiętki na ławce poziomej 3 x 8 - 10
4) Przenoszenie na ławce 2 - 3 x 10 - 15
Uwagi Lee Haneya:
1) Robię wyciskanie na ławce na wszystkich moich treningach na klatkę. Przeważnie wykonuję to ćwiczenie na początku treningu. Jednak moim zdaniem nie można polegać wyłącznie na jednym ćwiczeniu. Moją teorię potwierdza to, że od kiedy zacząłem stosować w moim treningu klatki również inne ruchy, moje mięśnie piersiowe zaczęły gwałtownie zwiększać swoje rozmiary.
2) W pierwszych 2 seriach każdego ćwiczenia stosuję zasadę piramidingu, polegającą na zwiększaniu ciężaru przy jednoczesnym zmniejszeniu liczby powtórzeń
3) Wyciskanie na ławce skośnej wykonuje na ławeczce ustawionej pod kątem 30 stopni, a nie 45 stopni, jak większość kulturystów. Uważam, że kątyt45 stopni przenosi zbyt dużą część obciążenia z klatki na przednie aktony barków, a to ma być ćwiczenie na klatkę, a nie na barki
4) Od czasu do czasu łączę przenoszenie na ławce w superserię z pompkami na poręczach
5) Wielu kulturystom brakuje gęstości umięśnienia w dolnych środkowych partiach klatki. By poprawić ten rejon mięśnia polecam ćwiczenie na maszynie do rozpiętek na siedząco z poduszkami oporowymi (Peck-Deck) i wyciskanie w leżeniu wąskim chwytem (rozstaw rąk 15 cm)
6) Bardzo ważna jest dokładna forma ruchu, co oznacza, iż nie należy wybijać sztangi z klatki i wyginać plecy w tzw. mostek. oszukując powodujesz spadek poziomu naprężenia mięśni. Lepiej w końcówce serii stosować wymuszone powtórzenia zachowując przy tym dokładną formę ruchu.
7) Istnieje bezpośrednia prosta zależność między ilością ciężaru, który możesz użyć dla minimum pięciu dokładnych ruchów, a masą mięśni, która ten ciężar ma dźwigać. Wynika z twego, że im więcej wyciskasz na ławeczce, tym większa jest twoja klata, przednie aktony barków i tricepsy
Dorian Yates
Dorian Yates to 6-krotny zwycięzca Mister Olimpia i jeden z trzech najlepszych kulturystów w dziejach tego sportu. jego zdaniem potężna klatka nawet bardziej niż bicepsy jest symbolem faceta, który naprawdę dźwiga duże ciężary. We wczesnych latach swojej kariery zawodniczej Dorian czuł, że rozwój klatki stanowi jego słaby punkt i dlatego chciał to poprawić. Wiedział też, że rzucenie się na ślepo na treningi z potwornym obciążeniem, któremu jeszcze mógłby sprostać, to tylko strata czasu. Uważa, że ciało to biomechaniczny zespół przegubów, wiązadeł i mięsni i jeśli chcesz wyodrębnić z tego klatkę, musisz to robić systematycznie i w przemyślany sposób.
Jego układ ćwiczeń na klatkę jest następujący:
1) Wyciskanie sztangi w skosie 1 x 6 - 8
2) Wyciskanie w pionie na maszynie Hammer Strength 1 x 6 - 8
3) Rozpiętki na ławce poziomej lub skośnej 1 x 6 - 8
4) Ściągnie linek wyciągu górnego (przed zawodami) 1 x 8 - 12
Przed każdym ćwiczeniem Dorian robi 2-3 serie rozgrzewkowe z mniejszym obciążeniem, co daję razem 3-4 serie każdego ćwiczenia
Kevin Levrone
Kevin Levrone od dawna jest zaliczany do najlepszych kulturystów świata, co potwierdził 3-ktornym zdobyciem II miejsca na zawodach Mister Olimpia (1992, 1995, 2000). W 2000 roku był bardzo bliski zdetronizowania wspaniale umięśnionego Ronnie Colemana, który musiał wspiąć się na absolutne wyżyny swych możliwości, by wygrać z Kevinem. Zbudował niezwykle potężną i proporcjonalnie umięśnioną klatkę piersiową tradycyjnym sposobem: żelazo, determinacja i natchnienie w treningu. Niesamowitą masę i rzeźbę klatki łączy z ogromną siłą. Jego rekord życiowy w wyciskaniu leząc wynosi 273 kg.
Jego układ ćwiczeń na klatkę jest następujący:
1) Wyciskanie sztangi na ławce poziomej 4 x 4-10 po 140 - 230 kg
2) Wyciskanie sztangielek na ławce skośnej 4 x 4-10 po 100 - 200
3) Rozpiętki na ławce skośne 4 x 10
4) Przyciąganie kabli wyciągu bloczkowego z góry w dół prze klatką 4 x 10
Uwagi Kevina:
1) Kevin praktycznie przez cały rok stosuje na klatkę piersiową taki sam, dość tradycyjny program. Zwraca jednak uwagę na różne niuanse w poszczególnych ćwiczeniach, technikę ich wykonania i stałą progresję obciążenia.
2) Jego rekord życiowy w wyciskaniu na poziomej ławce wynosi 273 kg. Stosując tak duże ciężary, nawet w serii rozgrzewkowej, Kevin uważa, że w ten sposób nie powoduje gwałtownego rozciągania mięśni, które często prowadzi do kontuzji. Oczywiścię potrzeba lat ciężkiego treningu, aby zbudować siłę klatki piersiowej, ramion i barków dla stosowania tak dużych obciążeń.
3) Trening zaczyna od wyciskania sztangi na poziomej ławce. Seria rozgrzewkowa z ciężarem 142 kg - 10 powtórzeń. Następnie 184 x 10, 202 kg x 8 i 226 kg x 4.
4) Później wykonuje wyciskanie sztangielek na skośnej ławce - również 4 serie. Rozgrzewka - 91 k x 10 (łączna waga sztangi lek), 102 kg x 10,142 kg x 1, 160 kg x 6 i 200 kg x 4.
5) Kevin wykonuje rozpiętki mając ramiona lekko ugięte w stawach łokciewych. Uważa, że rozpiętki wykonywane o prostych ramionach, co często czyni początkujący kulturyści, nie dają tych efektów
Sony Schmidt
Sony Schmidt rozpoczął trening z ciężarami w Auckland w Nowej Zelandii w wieku 23 lat, a więc stosunkowo późno w porównaniu do innych czołowych kulturystów. Od początku bazuje swój program treningowy na ćwiczeniach podstawowych, ponieważ stosuje dewizę; " Jeśli coś nie jest popsute, to nie zaczynaj tego naprawiać". Nigdy nie czuł potrzeby wprowadzenia jakichś większych zmian poza wymiennym stosowaniem sztangi i sztangielek. Robi bardzo dużą liczbę ćwiczeń i serii (do 40 serii na klatkę na jednym treningu!), czego absolutnie nie można doradzać większości kulturystom, bo skończy się to niechybnym przetrenowaniem. Mało kto ma takie zdolności regeneracyjne jak Sony Schmidt. Jego klatka piersiowa charakteryzuje się bajeczną symetrią, pełnymi brzuścami mięsni i wspaniałym powiązaniem z sąsiednimi grupami mięśni, co sprawia, że jego klatka zalicza się do najlepszych w świecie kulturystyki.
Jego układ ćwiczeń na klatkę jest następujący:
1) Wyciskanie sztangielek na poziomej ławcej 4-8 x 6-15
2) Wyciskanie sztangielek na skośnej ławce 4-8 x 6-15
3) Pompki na poręczach 4-8 x 6-15
4) Rozpiętki na poziomej ławce 4-8 x 6-15
5) Krzyżowanie linek wyciągu 4-6 x 6-15
Sony Schmidt stosuje następujące zasady Weidera:
1) Utrzymywanie mięśni w stałym napięciu - prawidłowy trening oznacza, że przez cały czas czuje się oddziaływanie ciężaru. Jeśli czujesz, jak miesień płynnie rozciąga się i kurczy, bez podrzucania ciężaru, bez bujania nim i bez niekontrolowanego opadania, to jesteś na dobrej drodze do osiągnięcia wspaniałych rezultatów
2) Przeciążania mięśni - żeby zmusić mięśnie do rozrostu, trzeba obciążać je coraz większymi ciężarami
3) Piramidalny wzrost obciążeń - zwiększanie ciężaru w piramidalny sposób zapewnia właściwe rozgrzanie mięśni i zmniejsza ryzyko kontuzji. Sony zaczyna od obciążenia około 60% i zwiększa je w każdej kolejnej serii.
Uwagi Sony Schmidta:
1) Przez całe lata Sony stosował tylko 5 ćwiczeń na rozwój klatki piersiowej, a jedyną zmianą było zwiększanie ciężarów w miarę wzrostu siły
2) Na początku kariery wykonywał 20-25 serii, teraz robi 35-40 serii na grupę mięśniową
3) Cała idea programu opartego na ćwiczeniach podstawowych polega na stosowaniu tych, które dają najlepsze rezultaty i wykonywać je z coraz większymi ciężarami
4) Sony utrzymuje bardzo wysokie tempo ćwiczeń i nigdy nie odpoczywa między seriami dłużej niż 1 minutę
5) Masę powinno się budować na ćwiczeniach wyciskających
6) Sony nie stosuje superserii, bo nie jest do nich przygotowany ani fizycznie ani psychicznie
7) Lubi koncentrować się na każdym ćwiczeniu, zanim przystąpi do jego wykonywania i nie rozpoczyna następnego ćwiczenia, zanim nie zregeneruje się po poprzednim
8) Każdy z nas posiada inny organizm, więc każdy musi trenować w inny sposób. Niektóre ćwiczenie wcale nie działają na Schmidta, a po innych jego mięsnie rosną jak chwasty na wiosnę
Ćwiczenia rozciągające
Ćwiczenia rozciągające mięśnie są bardzo istotnym elementem treningu kulturystycznego. Rozciąganie powinno być częścią prawidłowej rozgrzewki, jak również sposobem wyciszenia organizmu po treningu. Korzyści, jakie niesie ze sobą stosowanie stretchingu- rozciągania mięśni:
- powiększenie zakresu ruchu w stawach(a mając na uwadze zasadę mówiącą, że ?im większy zakres ruchu, tym większe efekty treningu?nie trzeba wiele zastanawiać się nad przydatnością rozciągania),
- wzmocnienie ścięgien(nie trzeba tłumaczyć, jak ważną rolę odgrywa moc ścięgien),
- polepszenie ukrwienia mięśni(co za tym idzie lepszy dostęp tlenu i substancji odżywczych do mięśni-szybsza regeneracja)
- rozluźnienie mięśni po treningu(szczególnie polecane dla tych, którzy długo nie mogą dojść do siebie po treningu)
Najbezpieczniejszą metoda rozciągania mięśni jest metoda statyczna, polegająca na stopniowym rozciąganiu mięśni do momentu ich maksymalnego oporu. W tym punkcie zatrzymujemy ruch na chwilę i powracamy do pozycji wyjściowej. Po chwili odpoczynku ponawiamy ćwiczenie. I tak kilkakrotnie w każdym ćwiczeniu. Oczywiście, by uzyskać progres w ćwiczeniach należy stopniowo powiększać zakres ruchu, pokonując opór mięśni(ale z rozwagą-zbyt szybkie próby powiększania zakresu rozciągnięcia mięśni mogą zakończyć się ich kontuzją). Bardzo istotne jest, by przed rozpoczęciem rozciągania przeprowadzić właściwą rozgrzewkę(mięśni, stawów, ścięgien). Była o tym mowa we wstępie do Atlasu Ćwiczeń- rozciąganie najlepiej jest wpleść, jako jedną całość z ćwiczeniami aerobowymi do rozgrzewki przed treningiem. Również po treningu siłowym(kulturystycznym)wskazane jest przeprowadzenie kilku ćwiczeń rozciągających(na te mięśnie, które były ćwiczone na treningu
MIĘŚNIE KLATKI PIERSIOWEJ:
Stajemy przy futrynie lub stabilnym sprzęcie domowym w lekkim rozkroku, jedna ręka luźno opuszczona, druga wyprostowana i zaparta (pod kątem 90 stopni względem tułowia)o nasze stabilne oparcie. W tej pozycji wykonujemy skręty tułowia w przeciwnym kierunku do rozciąganej strony klatki
Drugie ćwiczenie rozciąga obie części klatki piersiowej jednocześnie-stajemy przy ścianie(tyłem do niej)-wyciągamy do tyłu wyprostowane ramiona i opieramy je wewnętrznymi częściami dłoni o ścianę, na wysokości nieco powyżej pasa. Pozostają one przez cały czas ćwiczenia w jednakowej pozycji. Z tej pozycji wykonujemy płytkie przysiady, rozciągając jednocześnie mięsnie klatki i obręczy barkowej. Należy wykonywać to ćwiczenie z dużym wyczuciem, ponieważ zbyt głębokie(lub zbyt szybkie)opuszczanie tułowia może spowodować kontuzję stawu barkowego
MIĘŚNIE TRÓJGŁOWE RAMION:
Stojąc w lekkim rozkroku unosimy jedna rękę, (której mięśnie będziemy rozciągać)pionowo w górę, zginając ją jednocześnie maksymalnie w łokciu. Drugą ręką chwytamy za łokieć i przyciągamy go za głowę.
MIĘŚNIE DWUGŁOWE RAMION:
Klękamy na podłodze opierając ramiona o podłogę wewnętrzną stroną dłoni, palcami skierowanymi w naszym kierunku. W tej pozycji prostujemy ramiona w łokciach, rozciągając jednocześnie mięśnie dwugłowe ramion.Ćwiczenie to rozciąga również mięśnie wewnętrznej części przedramion(zginacze nadgarstka).
MIĘŚNIE PRZEDRAMION:
Stojąc w lekkim rozkroku, dłonią jednej ręki chwytamy za palce drugiej(wyprostowanej).W tej pozycji przyciągamy palce do siebie odginając jednocześnie dłoń w nadgarstku do góry.Drugie ćwiczenie jest podobne: stojąc w lekkim rozkroku łączymy ręce ze sobą tak, by stykały się całymi wewnętrznymi stronami i palcami(palce skierowane w naszym kierunku).Z tej pozycji staramy się prostować ramiona w łokciach, jednocześnie rozciągając mięśnie przedramion.
MIĘŚNIE OBRĘCZY BARKOWEJ:
Stajemy w lekkim rozkroku, jedną rękę prostujemy przed siebie równolegle do podłogi, drugą chwytamy się(podchwytem) za łokieć wyprostowanej ręki i z w tej pozycji przyciągamy do siebie wyprostowaną rękę, pilnując jednocześnie, by pozostawała ona przez cały czas w pozycji równoległej do podłogi.
MIĘŚNIE DWUGŁOWE UD:
Siadamy płasko, nogi ułożone równolegle do siebie, złączone w stopach, przylegają do podłogi, stopy pionowo do góry, mogą również być zadarte w naszym kierunku(zwiększy to zakres rozciągnięcia).Z tej pozycji wykonujemy jak najgłębsze skłony tułowia z ramionami wyprostowanymi i równoległymi do podłogi w kierunku stóp jednocześnie przyciągając palce stóp do siebie dla lepszego rozciągnięcia mięśni
Druga wersja zakłada skłony raz do jednej nogi, raz do drugiej w siadzie płaskim, z nogami ułożonymi pod kątem zbliżonym do prostego w stosunku do siebie.
MIĘŚNIE CZWOROGŁOWE UD:
Stajemy na jednej nodze(najlepiej przy ścianie lub innym punkcie podparcia), drugą uginamy w kolanie i chwytamy ręką za stopę w kostce(lewa noga-lewa ręka, prawa noga-prawa ręka). Z tej pozycji przyciągamy ugiętą nogę maksymalnie do góry.
MIĘŚNIE WEWNĘTRZNE UD:
Kładziemy się na plecach przy ścianie tak, by nogi opierały się o nią na całej swojej długości(pośladki dotykają ściany).W tej pozycji robimy pogłębianie nogami do dołu(dążąc do szpagatu)pamiętając, by przez cały czas nogi przylegały do powierzchni ściany
Drugie ćwiczenie wykonujemy w siadzie płaskim-nogi ugięte w kolanach, stopy złączone podeszwami, chwytamy dłońmi za stopy, łokcie przyciśnięte do ud od wewnętrznej strony. Z tej pozycji napieramy przedramionami na uda, by pogłębić ich rozchylenie
Trzecie ćwiczenie wykonujemy stając w szerokim rozkroku tułów wyprostowany, lekko pochylony do przodu-kucamy raz na jedno kolano, raz na drugie-jednocześnie rozciągając wewnętrzną partię uda drugiej nogi
MIĘŚNIE ŁYDEK:
Do ćwiczenia jest potrzebna duża podkładka, lub najlepiej schody. Trzymając się dla zachowania równowagi poręczy(lub czegoś stabilnego) wykonujemy na jednej nodze(na przemian)pogłębianie piętą, rozciągając jednocześnie mięśnie łydek
MIĘŚNIE PISZCZELOWE:
Siadamy na podłodze(materacu)w ten sposób, że nogi mamy ugięte w kolanach, a do podłogi przylegają jedynie podudzia przednią powierzchnią(piszczelami).Pięty pod pośladkami, stopy wyprostowane - przylegają górnymi częściami do podłogi. Z tej pozycji podnosimy się z pośladków i siadamy ponownie jednocześnie rozciągając mięśnie piszczelowe
Drugie ćwiczenie jest bardzo podobne do rozciągania mięśni czworogłowych ud-różni się uchwytem-zamiast w kostce trzymamy nogę za palce stóp i z tej pozycji pociągamy nogę do góry
MIĘŚNIE NAJSZERSZE GRZBIETU
Do tego ćwiczenia jest potrzebny punkt oparcia-może być to krzesło. Splatamy ramiona nad głową łącząc przedramiona ze sobą, chwytając jednocześnie za łokcie od zewnątrz. Tak złączone przedramiona kładziemy na naszej podporze(krześle)jednocześnie klęcząc na kolanach przed krzesłem. Z tej pozycji wykonujemy pogłębianie tułowia, jednocześnie rozciągając mięsnie najszersze grzbietu
W drugim ćwiczeniu również potrzebny jest nam stabilny punkt-najlepiej pionowa poręcz lub futryna drzwi. Stajemy w lekkim rozkroku-jedna noga wysunięta, tułów pochylony do przodu, chwytamy się naszej poręczy jedna ręką(druga zwisa luźno)i z tej pozycji staramy się odchylać do tyłu jednocześnie nie puszczając naszego punktu zaparcia rozciągając w tym czasie mięsnie najszersze grzbietu
W trzecim ćwiczeniu stajemy przy ścianie, ramiona wyprostowane i oparte o ścianę na wysokości pasa, tułów pochylony tak, by plecy były w jednej linii z ramionami-równolegle do podłogi. Z tej pozycji pogłębiamy skłon tułowia, jednocześnie utrzymując ramiona w niezmiennym położeniu
MIĘŚNIE BRZUCHA:
Kładziemy się twarzą do podłogi, przylegają do niej tylko nogi na całej długości, tułów podparty na ramionach(pozycja podobna, jak do pompek).Z tej pozycji staramy się dłonie przesuwać w kierunku pasa po podłodze, rozciągając w ten sposób mięsnie brzucha.
MIĘŚNIE DOLNEGO GRZBIETU:
Kładziemy się na plecach na podłodze, ramiona rozkładamy szeroko na podłodze, z tej pozycji jedna nogę unosimy i dotykamy nią(wewnętrzna stroną) podłogi po stronie przeciwnej, na wysokości pasa. Jednocześnie obracamy biodra w tym samym kierunku. Druga noga pozostaje przez cały czas nieruchoma i przylega do podłogi. Takie ruchy wykonujemy na przemian lewą i prawą nogą
Kładziemy się płasko na podłodze(lub materacu) na plecach. Z tej pozycji unosimy nogi i część tułowia ku górze tak, by nogi były skierowane pionowo ku górze, ramiona ugięte w łokciach, podpierają biodra-taka pozycja jest wyjściową -z niej opuszczamy nogi ku głowie tak, by kolana dotknęły podłogi obok głowy. Przytrzymujemy w tej pozycji ruch przez chwilę i powracamy do pozycji wyjściowej. Pamiętajmy o kontrolowanym ruchu-gwałtowność podczas wykonania tego ćwiczenia grozi kontuzją
Podobnym ćwiczeniem jest kolejne-na krześle lub taborecie siedząc pochylamy się maksymalnie ku dołowi, wyprostowane ramiona kierujemy pod krzesło, wierzchami dłoni dotykając podłogi. W tej pozycji pogłębiamy skłony
MIĘŚNIE POŚLADKOWE I DOLNEGO GRZBIETU:
Do ćwiczenia potrzebna będzie ławka lub taboret(krzesło)-stawiamy na niej jedną nogę ugiętą w kolanie, druga noga na podłodze-wyprostowana w kolanie. W tej pozycji wykonujemy skłon tułowia do podłogi z ramionami wyprostowanymi, skierowanymi ku dołowi-systematycznie go pogłębiając
Drugim ćwiczeniem jest przyciąganie kolan do twarzy(uszu)w leżeniu na plecach. W pozycji leżąc płasko na plecach chwytamy rękami za ugięte nogi pod kolanami. Z tej pozycji przyciągamy nogi kolanami w kierunku głowy(uszu)
Kolejne ćwiczenie polega no pogłębianiu skłonów tułowia w pozycji stojącej, stopy złączone(lub blisko siebie), ramiona wyprostowane w kierunku podłogi(fot.15b).Należy pamiętać, by nie uginać nóg w kolanach-pozostają one wyprostowane przez cały czas trwania tego ćwiczenia.
TEKST SKOPIOWANY Z www.kulturystyka.pl
- powiększenie zakresu ruchu w stawach(a mając na uwadze zasadę mówiącą, że ?im większy zakres ruchu, tym większe efekty treningu?nie trzeba wiele zastanawiać się nad przydatnością rozciągania),
- wzmocnienie ścięgien(nie trzeba tłumaczyć, jak ważną rolę odgrywa moc ścięgien),
- polepszenie ukrwienia mięśni(co za tym idzie lepszy dostęp tlenu i substancji odżywczych do mięśni-szybsza regeneracja)
- rozluźnienie mięśni po treningu(szczególnie polecane dla tych, którzy długo nie mogą dojść do siebie po treningu)
Najbezpieczniejszą metoda rozciągania mięśni jest metoda statyczna, polegająca na stopniowym rozciąganiu mięśni do momentu ich maksymalnego oporu. W tym punkcie zatrzymujemy ruch na chwilę i powracamy do pozycji wyjściowej. Po chwili odpoczynku ponawiamy ćwiczenie. I tak kilkakrotnie w każdym ćwiczeniu. Oczywiście, by uzyskać progres w ćwiczeniach należy stopniowo powiększać zakres ruchu, pokonując opór mięśni(ale z rozwagą-zbyt szybkie próby powiększania zakresu rozciągnięcia mięśni mogą zakończyć się ich kontuzją). Bardzo istotne jest, by przed rozpoczęciem rozciągania przeprowadzić właściwą rozgrzewkę(mięśni, stawów, ścięgien). Była o tym mowa we wstępie do Atlasu Ćwiczeń- rozciąganie najlepiej jest wpleść, jako jedną całość z ćwiczeniami aerobowymi do rozgrzewki przed treningiem. Również po treningu siłowym(kulturystycznym)wskazane jest przeprowadzenie kilku ćwiczeń rozciągających(na te mięśnie, które były ćwiczone na treningu
MIĘŚNIE KLATKI PIERSIOWEJ:
Stajemy przy futrynie lub stabilnym sprzęcie domowym w lekkim rozkroku, jedna ręka luźno opuszczona, druga wyprostowana i zaparta (pod kątem 90 stopni względem tułowia)o nasze stabilne oparcie. W tej pozycji wykonujemy skręty tułowia w przeciwnym kierunku do rozciąganej strony klatki
Drugie ćwiczenie rozciąga obie części klatki piersiowej jednocześnie-stajemy przy ścianie(tyłem do niej)-wyciągamy do tyłu wyprostowane ramiona i opieramy je wewnętrznymi częściami dłoni o ścianę, na wysokości nieco powyżej pasa. Pozostają one przez cały czas ćwiczenia w jednakowej pozycji. Z tej pozycji wykonujemy płytkie przysiady, rozciągając jednocześnie mięsnie klatki i obręczy barkowej. Należy wykonywać to ćwiczenie z dużym wyczuciem, ponieważ zbyt głębokie(lub zbyt szybkie)opuszczanie tułowia może spowodować kontuzję stawu barkowego
MIĘŚNIE TRÓJGŁOWE RAMION:
Stojąc w lekkim rozkroku unosimy jedna rękę, (której mięśnie będziemy rozciągać)pionowo w górę, zginając ją jednocześnie maksymalnie w łokciu. Drugą ręką chwytamy za łokieć i przyciągamy go za głowę.
MIĘŚNIE DWUGŁOWE RAMION:
Klękamy na podłodze opierając ramiona o podłogę wewnętrzną stroną dłoni, palcami skierowanymi w naszym kierunku. W tej pozycji prostujemy ramiona w łokciach, rozciągając jednocześnie mięśnie dwugłowe ramion.Ćwiczenie to rozciąga również mięśnie wewnętrznej części przedramion(zginacze nadgarstka).
MIĘŚNIE PRZEDRAMION:
Stojąc w lekkim rozkroku, dłonią jednej ręki chwytamy za palce drugiej(wyprostowanej).W tej pozycji przyciągamy palce do siebie odginając jednocześnie dłoń w nadgarstku do góry.Drugie ćwiczenie jest podobne: stojąc w lekkim rozkroku łączymy ręce ze sobą tak, by stykały się całymi wewnętrznymi stronami i palcami(palce skierowane w naszym kierunku).Z tej pozycji staramy się prostować ramiona w łokciach, jednocześnie rozciągając mięśnie przedramion.
MIĘŚNIE OBRĘCZY BARKOWEJ:
Stajemy w lekkim rozkroku, jedną rękę prostujemy przed siebie równolegle do podłogi, drugą chwytamy się(podchwytem) za łokieć wyprostowanej ręki i z w tej pozycji przyciągamy do siebie wyprostowaną rękę, pilnując jednocześnie, by pozostawała ona przez cały czas w pozycji równoległej do podłogi.
MIĘŚNIE DWUGŁOWE UD:
Siadamy płasko, nogi ułożone równolegle do siebie, złączone w stopach, przylegają do podłogi, stopy pionowo do góry, mogą również być zadarte w naszym kierunku(zwiększy to zakres rozciągnięcia).Z tej pozycji wykonujemy jak najgłębsze skłony tułowia z ramionami wyprostowanymi i równoległymi do podłogi w kierunku stóp jednocześnie przyciągając palce stóp do siebie dla lepszego rozciągnięcia mięśni
Druga wersja zakłada skłony raz do jednej nogi, raz do drugiej w siadzie płaskim, z nogami ułożonymi pod kątem zbliżonym do prostego w stosunku do siebie.
MIĘŚNIE CZWOROGŁOWE UD:
Stajemy na jednej nodze(najlepiej przy ścianie lub innym punkcie podparcia), drugą uginamy w kolanie i chwytamy ręką za stopę w kostce(lewa noga-lewa ręka, prawa noga-prawa ręka). Z tej pozycji przyciągamy ugiętą nogę maksymalnie do góry.
MIĘŚNIE WEWNĘTRZNE UD:
Kładziemy się na plecach przy ścianie tak, by nogi opierały się o nią na całej swojej długości(pośladki dotykają ściany).W tej pozycji robimy pogłębianie nogami do dołu(dążąc do szpagatu)pamiętając, by przez cały czas nogi przylegały do powierzchni ściany
Drugie ćwiczenie wykonujemy w siadzie płaskim-nogi ugięte w kolanach, stopy złączone podeszwami, chwytamy dłońmi za stopy, łokcie przyciśnięte do ud od wewnętrznej strony. Z tej pozycji napieramy przedramionami na uda, by pogłębić ich rozchylenie
Trzecie ćwiczenie wykonujemy stając w szerokim rozkroku tułów wyprostowany, lekko pochylony do przodu-kucamy raz na jedno kolano, raz na drugie-jednocześnie rozciągając wewnętrzną partię uda drugiej nogi
MIĘŚNIE ŁYDEK:
Do ćwiczenia jest potrzebna duża podkładka, lub najlepiej schody. Trzymając się dla zachowania równowagi poręczy(lub czegoś stabilnego) wykonujemy na jednej nodze(na przemian)pogłębianie piętą, rozciągając jednocześnie mięśnie łydek
MIĘŚNIE PISZCZELOWE:
Siadamy na podłodze(materacu)w ten sposób, że nogi mamy ugięte w kolanach, a do podłogi przylegają jedynie podudzia przednią powierzchnią(piszczelami).Pięty pod pośladkami, stopy wyprostowane - przylegają górnymi częściami do podłogi. Z tej pozycji podnosimy się z pośladków i siadamy ponownie jednocześnie rozciągając mięśnie piszczelowe
Drugie ćwiczenie jest bardzo podobne do rozciągania mięśni czworogłowych ud-różni się uchwytem-zamiast w kostce trzymamy nogę za palce stóp i z tej pozycji pociągamy nogę do góry
MIĘŚNIE NAJSZERSZE GRZBIETU
Do tego ćwiczenia jest potrzebny punkt oparcia-może być to krzesło. Splatamy ramiona nad głową łącząc przedramiona ze sobą, chwytając jednocześnie za łokcie od zewnątrz. Tak złączone przedramiona kładziemy na naszej podporze(krześle)jednocześnie klęcząc na kolanach przed krzesłem. Z tej pozycji wykonujemy pogłębianie tułowia, jednocześnie rozciągając mięsnie najszersze grzbietu
W drugim ćwiczeniu również potrzebny jest nam stabilny punkt-najlepiej pionowa poręcz lub futryna drzwi. Stajemy w lekkim rozkroku-jedna noga wysunięta, tułów pochylony do przodu, chwytamy się naszej poręczy jedna ręką(druga zwisa luźno)i z tej pozycji staramy się odchylać do tyłu jednocześnie nie puszczając naszego punktu zaparcia rozciągając w tym czasie mięsnie najszersze grzbietu
W trzecim ćwiczeniu stajemy przy ścianie, ramiona wyprostowane i oparte o ścianę na wysokości pasa, tułów pochylony tak, by plecy były w jednej linii z ramionami-równolegle do podłogi. Z tej pozycji pogłębiamy skłon tułowia, jednocześnie utrzymując ramiona w niezmiennym położeniu
MIĘŚNIE BRZUCHA:
Kładziemy się twarzą do podłogi, przylegają do niej tylko nogi na całej długości, tułów podparty na ramionach(pozycja podobna, jak do pompek).Z tej pozycji staramy się dłonie przesuwać w kierunku pasa po podłodze, rozciągając w ten sposób mięsnie brzucha.
MIĘŚNIE DOLNEGO GRZBIETU:
Kładziemy się na plecach na podłodze, ramiona rozkładamy szeroko na podłodze, z tej pozycji jedna nogę unosimy i dotykamy nią(wewnętrzna stroną) podłogi po stronie przeciwnej, na wysokości pasa. Jednocześnie obracamy biodra w tym samym kierunku. Druga noga pozostaje przez cały czas nieruchoma i przylega do podłogi. Takie ruchy wykonujemy na przemian lewą i prawą nogą
Kładziemy się płasko na podłodze(lub materacu) na plecach. Z tej pozycji unosimy nogi i część tułowia ku górze tak, by nogi były skierowane pionowo ku górze, ramiona ugięte w łokciach, podpierają biodra-taka pozycja jest wyjściową -z niej opuszczamy nogi ku głowie tak, by kolana dotknęły podłogi obok głowy. Przytrzymujemy w tej pozycji ruch przez chwilę i powracamy do pozycji wyjściowej. Pamiętajmy o kontrolowanym ruchu-gwałtowność podczas wykonania tego ćwiczenia grozi kontuzją
Podobnym ćwiczeniem jest kolejne-na krześle lub taborecie siedząc pochylamy się maksymalnie ku dołowi, wyprostowane ramiona kierujemy pod krzesło, wierzchami dłoni dotykając podłogi. W tej pozycji pogłębiamy skłony
MIĘŚNIE POŚLADKOWE I DOLNEGO GRZBIETU:
Do ćwiczenia potrzebna będzie ławka lub taboret(krzesło)-stawiamy na niej jedną nogę ugiętą w kolanie, druga noga na podłodze-wyprostowana w kolanie. W tej pozycji wykonujemy skłon tułowia do podłogi z ramionami wyprostowanymi, skierowanymi ku dołowi-systematycznie go pogłębiając
Drugim ćwiczeniem jest przyciąganie kolan do twarzy(uszu)w leżeniu na plecach. W pozycji leżąc płasko na plecach chwytamy rękami za ugięte nogi pod kolanami. Z tej pozycji przyciągamy nogi kolanami w kierunku głowy(uszu)
Kolejne ćwiczenie polega no pogłębianiu skłonów tułowia w pozycji stojącej, stopy złączone(lub blisko siebie), ramiona wyprostowane w kierunku podłogi(fot.15b).Należy pamiętać, by nie uginać nóg w kolanach-pozostają one wyprostowane przez cały czas trwania tego ćwiczenia.
TEKST SKOPIOWANY Z www.kulturystyka.pl
WSZECHSTRONNOŚĆ" DLA POCZĄTKUJĄCYCH
Oto kolejny art z "Rekreacji fizycznej"-przełom lat 80 i 90-tych z serii "Dla początkujących"(30) autorstwa wypróbowanego i niezastąpionego Henryka Jasiaka:
"WSZECHSTRONNOŚĆ"
*****************
"Ćwiczenia z obciążeniem mają na celu wszechstronny rozwój masy mięśniowej i siły oraz kształtowanie proporcjonalnej sylwetki. Jak wykazały długoletnie doświadczenia, cel ten można osiągnąć przez zastosowanie w treningu pewnych zasad, które opracował "trener mistrzów" Joe Weider.
Jeśli chodzi o początkujących, to w okresie pierwszych 9 miesięcy treningu powinni oni przestrzegać nastepujące zasady:
1.ZASADA PRZEŁADOWANIA MIĘŚNI. Polega ona na tym, że trzeba systematycznie zmuszać mięsnie do coraz większego wysiłku. Można to uzyskać przez stopniowe zwiększanie ciężarów, stosowanie większej liczby serii i treningów. To zmusza mięśnie do ciągłego wzrostu. Ważna jest również lokalna wytrzymałość mięśniowa, która pozwala na bardziej intensywny wysiłek. Kształtuje się ją przez stopniowe skracanie przerw wypoczynkowych między seriami oraz zwiększanie liczby powtórzeń w seriach, przynajmniej w niektórych ćwiczeniach. Bez stosowania tej zasady nie ma wzrostu masy mięsniowej, siły i wytrzymałości.
2.ZASADA SERII. Niektórzy fachowcy radzą, aby poczatkujący w pierwszym okresie treningu wykonywali tylko po 1 serii stosując łącznie na zajęciach 12 ćwiczeń na wszystkie podstawowe grupy mięśniowe. Zdaniem Weidera, jest to za małe obciążenie. Radzi on, aby początkujący stosowali 12 ćwiczeń, ale każde z nich wykonywali w 2-4seriach, gdyż tylko tego rodzaju stres pobudza mięsnie do wzrostu.
3.ZASADA IZOLACJI MIĘŚNI. Przy każdym niemal ćwiczeniu mięsnie mogą pracować łącznie(kilka jednocześnie) albo w pełnej izolacji. W praktyce jednak każdy ćwiczony w danym ruchu mięsnień w mniejszym lub większym stopniu wspomagany jest przez inne. Prawie pełną separacje danego mięsnia można uzyskać przez stosowanie odpowiednich ćwiczeń i pozycji. Przykładowo mięsnień dwugłowy ramienia(biceps) można wyizolowac w ćwiczeniu uginania ramion na tzw. modlitewniku.
4.ZASADA KONFUZJI MIĘŚNI. Jednostajny trening, stałe obciążenia przyczyniają się do tego, że mięśnie, ścięgna i stawy dość szybko przystosowują się do tych obciążeń, a wzrost masy mięsniowej zostaje zahamowany. Dlatego konieczne jest częste różnicowanie treningu przez zmianę ciężarów, liczby serii, pozycji podczas wykonywania ćwiczeń, aby mięsnie atakować ciągle nowymi bodźcami.
ELEMENTY AEROBICZNE
^^^^^^^^^^^^^^^^
W kulturystyce, podobnie jak w innych dyscyplinach ważnym elementem jest sprawnośc układu sercowo-naczyniowego. Pamiętajmy, że krew dostarcza do mięsni środki odżywcze i tlen, a wydala substancje odpadowe. Wysoka sprawność serca i naczyń krwionośnych pozwala na intensywny trening, większą wydajność mięśni. Trening kulturystyczny jako taki nie wpływa zasadniczo na rozwój układu sercowo-naczyniowego, jako że ma on charakter siłowy. Dlatego, szczególnie dla początkujących, polecane są również ćwiczenia o charakterze aerobicznym czyli wytrzymałościowe.
Ćwiczenia aerobiczne polegają na tym, aby przez 20 minut w sposób ciągły zmusić serce do intensywnej pracy, a płuca do oddychania. Do takich ćwiczeń zalicza sie bieganie, marsze, jazdę na rowerze lub cykloergonometrze, pływanie, wioślarstwo. One bowiem zmuszają do stałego ruchu, a więc wzmożonej pracy serca, podniesienie stawki tętniczej.
Na czym poega wysiłek aerobiczny? Najpierw trzeba obliczyć swoją maksymalną stawkę serca(rytm) na zasadzie 220-wiek w latach. Czyli dla 20-latka maksymalna stawka serca wyniesie 220-20=200. W czasie treningu aerobicznegoi należy przez 20 minut utrzymać tetno w granicach 70-85 proc. tętna maksymalnego.
Aby trening aerobiczny był skuteczny, powinien byc przeprowadzany przynajmniej 2-3 razy w tygodniu po 20 minut(plus kilka minut rozgrzewki i rozluźnienia po treningu)
Jeśli ktoś rozporządza czasem, aby 2-3razy w tygodniu poza treningiem z ciążarami na szali wsiąść na rower, pobiegac lub pójśc na basen-to bardzo dobrze. Sprawność układu sercowo-naczyniowego można tez uzyskać przez zastosowanie treningu stacyjnego(obwodowego) z niewielkimi obciążeniami, dużą liczba powtórzeń(15-20) i krótkimi przerwami wypoczynkowymi pomiędzy seriami(5-10 sekund)
RODZAJE SPRZĘTU
^^^^^^^^^^^^^
Jakie przybory i urządzenia do treningu kulturystycznego są najbardziej pożądane? Czy sztanga, sztangielki i hantle, czy też bardziej wyrafinowana maszyneria, coraz częściej uzupełnian obecnie komputerem?
A oto zalety i wady oby tych rodzajów sprzętu:
WOLNE CIĘŻARY(sztangi,sztangielki)
PLUSY:
-pomagają rozwijać mięsnie małe razem z dużymi,
-wymagają większej koordynacji ruchowej,
-pozwalają wykonywać ruchy w różnych pozycjach i ustawieniach,
-są łatwo dostepne dla indywidualnie ćwiczących, np.w domu
MINUSY:
-przy ćwiczeniach za sztangą łatwiej o kontuzje np. przy jej opuszczaniu,
-źle umocowane pierścienie moga spadać ze sztangi lub sztangielek,
-wymagają ręcznej zmiany ciężarów,
-trudniej przy ich stosowaniu dokładnie izolowac mięsnie
MASZYNY I URZĄDZENIA MECHANICZNE
PLUSY:
-bezpieczne w obsłudze, mają stałe zabezpieczenie ciężarów,
-umożliwiają pełną izolacje mięśni,
-latwe w użyciu, można automatycznie regulowac ciężar,
MINUSY:
-radko na nich można osiągnąć efekt łączenia pracy różnych mięśni,
-ściśle kontrolują intensywnopść wysiłku,
-są trudniej dostepne, drogie, zajmują sporo miejsca.
WNIOSEK JEST TAKI, aby w treningu stosować zarówno tzw.wolny sprzęt, jak i urządzenia mechaniczne, jeśłi ma się do nich dostęp."
PUBLIKACJA:"REKREACJA FIZYCZNA"
AUTOR:HENRYK JASIAK
"WSZECHSTRONNOŚĆ"
*****************
"Ćwiczenia z obciążeniem mają na celu wszechstronny rozwój masy mięśniowej i siły oraz kształtowanie proporcjonalnej sylwetki. Jak wykazały długoletnie doświadczenia, cel ten można osiągnąć przez zastosowanie w treningu pewnych zasad, które opracował "trener mistrzów" Joe Weider.
Jeśli chodzi o początkujących, to w okresie pierwszych 9 miesięcy treningu powinni oni przestrzegać nastepujące zasady:
1.ZASADA PRZEŁADOWANIA MIĘŚNI. Polega ona na tym, że trzeba systematycznie zmuszać mięsnie do coraz większego wysiłku. Można to uzyskać przez stopniowe zwiększanie ciężarów, stosowanie większej liczby serii i treningów. To zmusza mięśnie do ciągłego wzrostu. Ważna jest również lokalna wytrzymałość mięśniowa, która pozwala na bardziej intensywny wysiłek. Kształtuje się ją przez stopniowe skracanie przerw wypoczynkowych między seriami oraz zwiększanie liczby powtórzeń w seriach, przynajmniej w niektórych ćwiczeniach. Bez stosowania tej zasady nie ma wzrostu masy mięsniowej, siły i wytrzymałości.
2.ZASADA SERII. Niektórzy fachowcy radzą, aby poczatkujący w pierwszym okresie treningu wykonywali tylko po 1 serii stosując łącznie na zajęciach 12 ćwiczeń na wszystkie podstawowe grupy mięśniowe. Zdaniem Weidera, jest to za małe obciążenie. Radzi on, aby początkujący stosowali 12 ćwiczeń, ale każde z nich wykonywali w 2-4seriach, gdyż tylko tego rodzaju stres pobudza mięsnie do wzrostu.
3.ZASADA IZOLACJI MIĘŚNI. Przy każdym niemal ćwiczeniu mięsnie mogą pracować łącznie(kilka jednocześnie) albo w pełnej izolacji. W praktyce jednak każdy ćwiczony w danym ruchu mięsnień w mniejszym lub większym stopniu wspomagany jest przez inne. Prawie pełną separacje danego mięsnia można uzyskać przez stosowanie odpowiednich ćwiczeń i pozycji. Przykładowo mięsnień dwugłowy ramienia(biceps) można wyizolowac w ćwiczeniu uginania ramion na tzw. modlitewniku.
4.ZASADA KONFUZJI MIĘŚNI. Jednostajny trening, stałe obciążenia przyczyniają się do tego, że mięśnie, ścięgna i stawy dość szybko przystosowują się do tych obciążeń, a wzrost masy mięsniowej zostaje zahamowany. Dlatego konieczne jest częste różnicowanie treningu przez zmianę ciężarów, liczby serii, pozycji podczas wykonywania ćwiczeń, aby mięsnie atakować ciągle nowymi bodźcami.
ELEMENTY AEROBICZNE
^^^^^^^^^^^^^^^^
W kulturystyce, podobnie jak w innych dyscyplinach ważnym elementem jest sprawnośc układu sercowo-naczyniowego. Pamiętajmy, że krew dostarcza do mięsni środki odżywcze i tlen, a wydala substancje odpadowe. Wysoka sprawność serca i naczyń krwionośnych pozwala na intensywny trening, większą wydajność mięśni. Trening kulturystyczny jako taki nie wpływa zasadniczo na rozwój układu sercowo-naczyniowego, jako że ma on charakter siłowy. Dlatego, szczególnie dla początkujących, polecane są również ćwiczenia o charakterze aerobicznym czyli wytrzymałościowe.
Ćwiczenia aerobiczne polegają na tym, aby przez 20 minut w sposób ciągły zmusić serce do intensywnej pracy, a płuca do oddychania. Do takich ćwiczeń zalicza sie bieganie, marsze, jazdę na rowerze lub cykloergonometrze, pływanie, wioślarstwo. One bowiem zmuszają do stałego ruchu, a więc wzmożonej pracy serca, podniesienie stawki tętniczej.
Na czym poega wysiłek aerobiczny? Najpierw trzeba obliczyć swoją maksymalną stawkę serca(rytm) na zasadzie 220-wiek w latach. Czyli dla 20-latka maksymalna stawka serca wyniesie 220-20=200. W czasie treningu aerobicznegoi należy przez 20 minut utrzymać tetno w granicach 70-85 proc. tętna maksymalnego.
Aby trening aerobiczny był skuteczny, powinien byc przeprowadzany przynajmniej 2-3 razy w tygodniu po 20 minut(plus kilka minut rozgrzewki i rozluźnienia po treningu)
Jeśli ktoś rozporządza czasem, aby 2-3razy w tygodniu poza treningiem z ciążarami na szali wsiąść na rower, pobiegac lub pójśc na basen-to bardzo dobrze. Sprawność układu sercowo-naczyniowego można tez uzyskać przez zastosowanie treningu stacyjnego(obwodowego) z niewielkimi obciążeniami, dużą liczba powtórzeń(15-20) i krótkimi przerwami wypoczynkowymi pomiędzy seriami(5-10 sekund)
RODZAJE SPRZĘTU
^^^^^^^^^^^^^
Jakie przybory i urządzenia do treningu kulturystycznego są najbardziej pożądane? Czy sztanga, sztangielki i hantle, czy też bardziej wyrafinowana maszyneria, coraz częściej uzupełnian obecnie komputerem?
A oto zalety i wady oby tych rodzajów sprzętu:
WOLNE CIĘŻARY(sztangi,sztangielki)
PLUSY:
-pomagają rozwijać mięsnie małe razem z dużymi,
-wymagają większej koordynacji ruchowej,
-pozwalają wykonywać ruchy w różnych pozycjach i ustawieniach,
-są łatwo dostepne dla indywidualnie ćwiczących, np.w domu
MINUSY:
-przy ćwiczeniach za sztangą łatwiej o kontuzje np. przy jej opuszczaniu,
-źle umocowane pierścienie moga spadać ze sztangi lub sztangielek,
-wymagają ręcznej zmiany ciężarów,
-trudniej przy ich stosowaniu dokładnie izolowac mięsnie
MASZYNY I URZĄDZENIA MECHANICZNE
PLUSY:
-bezpieczne w obsłudze, mają stałe zabezpieczenie ciężarów,
-umożliwiają pełną izolacje mięśni,
-latwe w użyciu, można automatycznie regulowac ciężar,
MINUSY:
-radko na nich można osiągnąć efekt łączenia pracy różnych mięśni,
-ściśle kontrolują intensywnopść wysiłku,
-są trudniej dostepne, drogie, zajmują sporo miejsca.
WNIOSEK JEST TAKI, aby w treningu stosować zarówno tzw.wolny sprzęt, jak i urządzenia mechaniczne, jeśłi ma się do nich dostęp."
PUBLIKACJA:"REKREACJA FIZYCZNA"
AUTOR:HENRYK JASIAK
FAQ Trening
FAQ - dla początkujących i nie tylko
1. Ile razy w tygodniu ćwiczyć ? ]
2. Ile razy w tygodniu ćwiczyć daną partie ?
3. Ile czasu powinien trwać trening ?
4. O jakiej porze dnia najlepiej trenować ?
5. Czy jak będę trenować 2x dziennie to będą lepsze efekty?
6. Jak szybko wykonywać powtórzenia?
7. Czy należy robić rozgrzewkę ?
8. Ile serii i powtórzeń wykonywać na dane partie ?
9. Jak długie powinny być przerwy pomiędzy seriami ?
10. Co jaki czas zmienić rozpisany trening ?
11. Które partie łączyć podczas treningu, a których nie?
12. Czym różnią się ćwiczenia izolowane od złożonych ?
13. Jaka jest różnica w ćwiczeniach hantlami a sztangą ?
14. Co jest lepsze, maszyny czy wolne ciężary ?
15. Czy lepiej wykonywać ćwiczenia sztangą łamaną czy prostą ?
16. Jakie są najbardziej kontuzjogenne ćwiczenia ?
17. Czy to prawda że jak zacznie się treningi w młodym wieku to się nie urośnie ?
18. Jakie jest minimum sprzętowe żeby ćwiczyć w domu ?
19. Czy należy stosować cykle regeneracyjne ?
20. Mam zakwasy, czy to dobrze ?
21. Jestem chory, czy mogę trenować ?
22. Czy warto ćwiczyć nogi ?
23. Nierówno rozbudowują mi się mięsnie, co zrobić ?
24. Jak uwypuklić biceps ?
25. Jak zwiększyć siłę wyciskania na ławce płaskiej ?
26. Chcę zrzucić tłuszcz. Jakie mam wykonywać ćwiczenia aerobowe, ile razy w tygodniu i jak długo ?
27. Jak uniknąć stagnacji ?
28. Jakie są objawy przetrenowania ?
29. Jak wrócić do treningu po przerwie ?
30. Używać pasa czy nie ?
31. Czym różnią się treningi na masę, siłę i rzeźbę ?
32. Jaki jest czas regeneracji poszczególnych partii mięśniowych ?
1. Ile razy w tygodniu ćwiczyć ?
Optymalna ilość treningów w tygodniu wynosi 3-4 razy, ze względu na zapewnienie zapasów glikogenu oraz zapewnienie mięśniom odpowiedniej regeneracji i nie przetrenowania się zbyt częstymi treningami, lecz przy rzeźbie liczba treningów wzrasta do nawet 5-6x w tygodniu.
2. Ile razy w tygodniu ćwiczyć daną partie ?
To zależy od intensywności treningu. Np. przy treningu dzielonym ćwiczy się każdą partie raz w tygodniu, lecz z większą intensywnością, a przy HST ćwiczymi każdą partie 3x w tygodniu lecz z mniejszą intensywnością. Przy rzeźbie zwiększamy ilość treningów poszczególnych partii do 2x w tygodniu z duzą intensywnością.
3. Ile czasu powinien trwać trening ?
Trening powinien trwać max 1,5h, ze względu głównie na kończenie się zapasu glikogenu w organiźmie, który dostarcza nam energii, a wtedy zaczynamy spalać mięśnie.
Lecz przy ciężkich treningach siłowych czas ten zazwyczaj się zwiększa do nawet 2-2,5h, lecz początkujący powinni się wyrabiać w czasie poniżej 1h
4. O jakiej porze dnia najlepiej trenować ?
Najlepiej rano o godz. 10-11 oraz wieczorem w godzinach 19-21, ze względu na największy poziom testosteronu w tych godzinach (godziny są oczywiście podane w przybliżeniu).
Lecz najlepiej trenować po prostu wtedy kiedy nam to najlepiej odpowiada, bo np. mało kto lubi ćwiczyć z rana :P
5. Czy jak będę trenować 2x dziennie to będą lepsze efekty?
Nie! Trening należy robić raz, a porządnie, nie ma sensu dzielić treningu na różne pory dnia, nie da to pozytywnych efektów
6. Jak szybko wykonywać powtórzenia?
Należy je wykonywać wolno i dokładnie, faza negatywna powinna trwać mniej więcej 2x tyle co pozytywna.
7. Czy należy robić rozgrzewkę ?
Zdecydowanie tak. Rozgrzewka ma na celu głównie rozgrzanie stawów by uniknąć kontuzji, rozciągnięcie mięśni, oraz wstępne rozgrzanie ich i przygotowanie do wysiłku
Rozgrzewka powinno trwać ok. 20 min. Dobrą rozgrzewkę stanowią wstępne serie trenowanych partii z małym ciężarem, lecz dużym zakresem powtórzeń
8. Ile serii i powtórzeń wykonywać na dane partie ?
Początkujący:
Duże partie (klatka piersiowa, grzbiet, barki, uda) - 9-11 serii
Małe partie (biceps, triceps, łydki, przedramiona) - 5-7 serii
Średniozaawansowani:
Duże partie (klatka piersiowa, grzbiet, barki, uda) - 11-14 serii
Małe partie (biceps, triceps, łydki, przedramiona) - 6-8 serii
Zaawansowani:
Duże partie (klatka piersiowa, grzbiet, barki, uda) - 14-16 serii
Małe partie (biceps, triceps, łydki, przedramiona) - 8-10 serii
Choć większość osób z troszkę większym stażem już sami potrafią wyczuć ile serii im potrzeba
Jak wyżej napisałem ilość powtórzeń zależy od rodzaju treningu, więc:
Trening masowy - 7-10 powtórzeń
Trening siłowy - 1-7 powtórzeń
Trening regeneracyjny - 12 - 15 powtórzeń
Trening wytrzymałościowy 15 i więcej powtórzeń
9. Jak długie powinny być przerwy pomiędzy seriami ?
To zależy od rodzaju treningu:
Trening masowy -
-po ćwiczeniach izolowanych (jednostawowych)- 1-1,5 min.
-po ćwiczeniach złożonych (wielostawowych)- 2-2,5 min.
Trening siłowy - 5 minut lub trochę dłużej
Trening na rzeźbę - ok. 30-60 sekund
10. Co jaki czas zmienić rozpisany trening ?
Przeważnie co 6-8 tygodni, lecz przy większym stażu samemu się powinno wyczuć kiedy pora na regeneracje i zmianę treningu
11. Które partie łączyć podczas treningu, a których nie?
Łączenie partii to w sumie kwestia dowolna, u osób początkujących nie należy łączyć dwóch dużych partii, tylko wykonywać jedna dużą i jedna małą partie (np. plecy z bicepsem).
Dużym błędem jest łączenie treningu pleców i nóg, co obciąża dolny odcinek kręgosłupa (4L/5L) oraz są to dwie największe partie ciała. Najlepiej jest połączyć partie "współpracujące" ze sobą, czyli np. klatkę i triceps, co powoduje wstępne zmęczenie i rozgrzanie tricepsu. Tak samo jest w przypadku połączenia klatka+barki, plecy+biceps, barki+triceps.
12. Czym różnią się ćwiczenia izolowane od złożonych ?
W ćwiczeniach izolowanych ruch wykonywany jest w jednym stawie (np. uginanie ramion ze sztangą, gdzie ruch odbywa się tylko w stawie ramiennym), a w ćwiczeniach złoconych ruch wykonywany jest w więcej niż w dwóch stawach (np. wyciskanie sztangi na klatkę, gdzie ruch odbywa się zarówno w stawie ramiennym jak i w obręczy barkowej)
13. Jaka jest różnica w ćwiczeniach hantlami a sztangą ?
Ćwiczenia hantlami powodują dają nam większy zakres ruchu, oraz uczą nas techniki wykonywania ćwiczeń. Trening hantlami polecany jest również w przypadku dysproporcji, gdy np. mamy prawy biceps większy od lewego, co pozwala bardziej skupić się na technice.
14. Co jest lepsze, maszyny czy wolne ciężary ?
Polecam trening na wolnych ciężarach, ponieważ angażuje on więcej mniejszych mięśni stabilizujących ruch, oraz wypracowujemy sobie technikę ćwicząc na wolnych ciężarach.
Lecz przy ćwiczeniu na rzeźbę wszelkie użycie maszyn jest wskazane jako urozmaicenie treningu i wyizolowanie pracy poszczególnych mięśni.
15. Czy lepiej wykonywać ćwiczenia sztangą łamaną czy prostą ?
To zależy jakie ćwiczenia. W większości ćwiczeń wykorzystywany jest gryf prosty (gryfem łamanym nie da się wykonywać wszystkich ćwiczeń). Gryf łamany przydatny jest przy ćwiczeniach mięśni dwugłowych i trójgłowych ramion, wykorzystując go przy tych partiach nie "dobijamy" nadgarstków.
16. Jakie są najbardziej kontuzjogenne ćwiczenia ?
Każde ćwiczenie jest kontuzjogenne jeśli jest wykonywane z nieodpowiednią techniką, lecz niektóre ćwiczenia nawet z nienaganną techniką często prowadzą do kontuzji.
Najbardziej kontuzjogenne ćwiczenia to:
Martwy ciąg - przeważnie kontuzje odcinku lędźwiowego kręgosłupa
Przysiady - kontuzje kolan oraz odcinku lędźwiowego kręgosłupa
Wyciskanie sztangi zza karku - kontuzje obręczy barkowej
Wiosłowanie sztangą w opadzie tułowia - kontuzje odcinku lędźwiowego kręgosłupa, oraz czasem spotykana kontuzja barków.
Napisałem tu najczęstsze kontuzje wykonywane przy tych ćwiczeniach, zawsze można nabawić się innych kontuzji.
17. Czy to prawda że jak zacznie się treningi w młodym wieku to się nie urośnie ?
Nie, trening powoduje większe wydzielanie hormonu wzrostu, co pobudza organizm do wzrostu, lecz należy unikać ćwiczeń obciążających kręgosłup (martwy ciąg, przysiady, wyciskanie sztangi na barki, wiosłowanie sztangą w opadzie tułowia).
18. Jakie jest minimum sprzętowe żeby ćwiczyć w domu ?
Najważniejsze rzeczy to oczywiście sztangielki oraz ławka (lub coś co może ja zastępować), ponieważ ćwiczenia na sztandze zawsze można zastąpić sztangielkami. No również nie zapominajmy że potrzebne jest obciążenie i przedewszystkim CHĘCI !
19. Czy należy stosować cykle regeneracyjne ?
Oczywiście, przecież w kulturystyce najważniejsza jest właśnie regeneracja mięśni. Regeneracje powinno się stosowa po skończeniu cyklu treningowego (ok. 6-8 tygodni) oraz gdy się po prostu czuje przetrenowanie.
20. Mam zakwasy, czy to dobrze ?
Zakwasy wcale nie są oznaką dobrego treningu, lecz są efektem beztlenowego spalania w komórkach. Zakwasy zazwyczaj występują u osób które zaczynają trenować, lub wracają do treningów po dłuższej przerwie. Lecz jedna osoba może mieć zakwasy, inna osoba ich nie będzie miała, więc zakwasami nie należy się przejmować, chyba że utrzymują się przez długi czas.
21. Jestem chory, czy mogę trenować ?
Nie, organizm jest osłabiony, a chyba nie chcesz go jeszcze dobijać ? Nie ćwicz nigdy gdy jest Ci słabo, lub źle się czujesz, nie zmuszaj się do treningu, to bezsensu. Gdy jesteś chory i osłabiony mogą wystąpić przy treningu mdłości, możesz nagle zasłabnąć, nie trenuj, to duże ryzyko.
22. Czy warto ćwiczyć nogi ?
Nie tylko warto ale należy. Nogi są jakby rusztowaniem człowieka, a słabe rusztowanie może się zawalić (joke). Jednym powodem jest to, że zaniedbując nogi (lub jakąkolwiek inną partię) Twoja sylwetka stanie się niesymetryczna, a drugim ważnym powodem jest wydzielanie się przy treningu nóg dużej ilości testosteronu (ponieważ nogi to bardzo duża grupa mięśni), co powoduje lepszy wzrost innych partii, a pozatym mięśnie nóg to 60% masy ciała.
23. Nierówno rozbudowują mi się mięsnie, co zrobić ?
To bardzo częsty problem, nie należy kłaść większego nacisku na słabiej rozwiniętą stronę, nie ćwicz na maszynach, staraj się ćwiczyć wtedy sztangielkami, zwróć szczególną uwagę na technikę ćwiczeń. Ćwiczenie sztangielkami pozwoli na większy zakres ruchu u na większe skupienie się na technice. Bądź cierpliwy, takie dysproporcje z czasem się wyrównają, ale nie od razu.
24. Jak uwypuklić biceps ?
Najlepsze ćwiczenia na uwypuklenie (oczywiście tylko optyczne) bicepsa to uginanie ramion na modlitewniku, uginanie ramion ze sztangielkami z supinacją, uginanie ramion ze sztangielkami w podporze o udo.
Postaraj się maxymalnie zginać ręce podczas wykonywania ćwiczeń.
25. Jak zwiększyć siłę wyciskania na ławce płaskiej ?
Jak już chcesz zwiększać siłę, to wszystkich partii ciała, a nie tylko klaty.
Zmień trening na trening na siłę, zmniejsz zakres powtórzeń, wykonuj więcej serii ćwiczeń podstawowych.
Przykład treningu:
Wyciskanie sztangi na ławce poziomej 15/8/6/4/2/1 - pierwsza rozgrzewkowa
Wyciskanie sztangi na ławce skośnej głową w górę 8/6/4/2/1
Rozpiętki 2-3x6-4
26. Chcę zrzucić tłuszcz. Jakie mam wykonywać ćwiczenia aerobowe, ile razy w tygodniu i jak długo ?
Podstawą zrzucania tłuszczu jest odpowiednia dieta redukcyjna, ze zmniejszoną ilością węglowodanów, a zwiększoną ilością białka oraz ujemnym bilansem kalorycznym. Zrób trening na rzeźbę, aeroby wykonuj 3-4x w tygodniu, po 30-40 min (lecz z czasem zwiększaj czas treningu). Optymalnym tętnem to wykonywania aerobów jest 50-60% HR Max (220-wiek)
Trening aerobowy wykonuj z rana na czczo, lub bezpośrednio po treningu na siłowni, co spowoduje że tłuszcz zacznie się spalać od razu, ponieważ zapasy glikogenu są bardzo uszczuplone.
27. Jak uniknąć stagnacji ?
Zazwyczaj powodem stagnacji jest przyzwyczajenie się mięśni do danego treningu, a jak wiadomo, mięśniom trzeba dawać wciąż nowe bodźce do wzrostu. Stagnacja jest częstym problemem, zazwyczaj wystarczy zmienienie treningu, lub diety, lecz czasami trzeba spróbować zupełnie nowych metod treningu.
28. Jakie są objawy przetrenowania?
Przetrenowanie może się objawiać np. przemęczeniem, brakiem motywacji i chęci do treningu, spadkiem wagi, zbyt długimi zakwasami. Z reguły dzieje się tak, gdy trenujemy zbyt często, zbyt ciężko i przez długi okres czasu bez zmiany planu. Przy "rozpoznaniu" przetrenowania należy dać sobie krotki okres (np. 2 tygodnie) odpoczynku, po czym zacząć cyklem regeneracyjnym.
29. Jak wrócić do treningu po przerwie ?
Nalezy rozpoczac od treningu ogólnorozwojowego 1-2 miesiace po czym ulozyc normalny plan. Przykład treningu znajduje sie tutaj: >> Trening Ogólnorozwojowy <<
30. Używać pasa czy nie ?
Pas to kwestia wyboru. Przydaje się przy treningach, w których obciążany jest kręgosłup (przysiady, wyciskania siedząc, martwe ciagi itp). Dla poczatkujących, którzy jeszcze nie maja obycia napewno wskazany.
31. Czym różnią się treningi na masę, siłę i rzeźbę ?
Trening masowy:
- kazda grupa miesniowa cwiczona raz w tygodniu
- przed kazdym treningiem 1-2 serie rozgrzewkowe
- ilosc serii na duze grupy miesniowe 12-16 (początkujący ok 10)
- ilosc serii na mniejsze grupy miesniowe 9-12 (początkujący ok 6-7)
- ilosc powtorzen w serii 6-10
- czas odpoczynku miedzy seriami max okolo 2 minuty
Trening siłowy:
- trening danej grupy miesniowej raz w tygodniu
- trening duzymi ciezarami z mala zas iloscia powtorzen od 8 nawet do 1
- przerwy miedzy seriami okolo 3 minuty
- ilosc serii duzych parti 8-12 a malych 6-8
- trening glownie na wolnych ciezarach (sztanga sztangielki itp)
Trening rzeźbiący:
- trening jednej partii miesniowej nawet 2x w tygodniu
- zmniejszenie czasu odpoczynku miedzy seriami 30-60 sekund
- intensywne trening
- mozna zastosowac superserie, gigant serie, serie laczone itp.
- na duze grupy miesniowe 10-12 serii
- na male grupy miesniowe 7-10
- ilosc powtorzen w seriach 10-12 a takze nawet i 15
32. Jaki jest czas regeneracji poszczególnych partii mięśniowych ?
- mięsnie klatki piersiowej 2-7 dni
- mięśnie grzbietu 2-7 dni
- mięśnie dwugłowe i trójgłowe ramion 2-5 dni
- mięśnie naramienne 2-4 dni
- mięśnie czworoboczne 2-4 dni
- mięśnie brzucha 2-4 dni
- mięśnie czworoglowe i dwugłowe ud 3-7 dni
- mięśnie łydek 2-4 dni
Czas regeneracji danej partii zależy od tego jak intensywny był trening
A tutaj może wrzucę kilka przykładowych planów treningowych, które samemu pisałem:
1.
PONIEDZIAŁEK
wyciskanie sztangi na ławce płaskiej 12/10/8/8
wyciskanie sztangi na ławce skośnej głową w górę 12/10/8/8
rozpiętki na ławce skośnej głową w górę 4x10
unoszenie sztangielek bokiem 4x10
wyciskanie sztangielek sprzed głowy 12/10/8/8
ŚRODA
podciąganie na drążku szerokim nachwytem 4xMAX
podciąganie na drążku chwytem neutralnym 4xMAX
unoszenie tułowia z opadu 4x20-25
szrugsy 4x20-25
unoszenie sztangielek bokiem w opadzie tułowia 4x10
PIĄTEK
wyciskanie francuskie sztangielki oburącz 12/10/8/8
wyciskanie francuskie sztangielki jednorącz 4x10
uginanie ramion ze sztangielkami 12/10/8/8
uginanie ramion ze sztangielkami w oparciu o udo 4x10
SOBOTA
wykroki ze sztangą 12/10/8/8
uginanie nóg na maszynie 4x10
uginanie podudzi na maszynie 4x10
wspięcia na palce siedząc 4x20-25
2. (ten plan co wyżej, lecz dla osób z większym stażem)
PONIEDZIAŁEK:
suwnica 12/10/8/8/6 (ew. przysiady ze sztangą)
uginanie nóg na maszynie w siadzie 10/10/10/10
uginanie podudzi w leżeniu na brzuchu 10/10/10/10
wspięcia na palce na maszynie 4x10-15
WTOREK:
wyciskanie sztangielek na ławce płaskiej 12/10/8/8
wyciskanie sztangielek na ławce skośnej głową w góre 12/10/8/8
rozpiętki 10/10/10/10
unoszenie ramion bokiem 10/10/10/10
wyciskanie sztangi sprzed głowy 12/10/8/8
szrugsy 3x10-15
CZWARTEK:
podciąganie na drążku szerokim nachwytem 4xMAX
podciąganie na drążku chwytem neurtalnym/podchwytem 4xMAX
unoszenie tułowia z opadu 4x20-25
unoszenie sztangielek bokiem w opadzie tułowia 10/10/10/10
szrugsy 3x20-25
SOBOTA:
superseria:
wyciskanie francuskie sztangi leżąc 12/10/8
uginanie ramion ze sztangą łamaną stojąc 12/10/8
superseria:
wyciskanie francuskie sztangielki oburącz stojąc 3x10
uginanie ramion chwytem młotkowym 3x10
superseria:
prostowanie ramion na wyciągu stojąc 3x10
uginanie ramion ze sztangą łamaną na modlitewniku 3x10
3. (dla początkujących)
poniedziałek - klatka, triceps
wyciskanie sztangi na ławce płaskiej 4x15<12<10=10>wyciskanie sztangielek na ławce skośnej głową w góre 4x15<12<10=10>rozpiętki 3x12
wyciskanie francuskie sztangi leżąc 4x15<12<10=10>wyciskanie francuskie sztangielki jednorącz 4x15<12<10=10>
piątek - plecy, biceps
podciąganie na drążku szerokim nachwytem 4xMAX
podciąganie sztangi w opadzie tułowia 4x15<12<10=10>szrugsy ze sztangielkami w rękach 4x15
uginanie ramion ze sztangą 4x15<12<10=10>uginanie ramion ze sztangielkami z supinacją nadgarstka 4x12
wtorek - nogi, barki
wykroki ze sztangą 4x15<12<10=10>prostowanie nóg na maszynie 4x12
uginanie podudzi w leżeniu na brzuchu 4x12
wspiny na palcach 4x15
unoszenie sztangielek bokiem 4x12
wyciskanie sztangi z klatki 4x15<12<10=10>unoszenie sztangielek w opadzie tułowia 4x12
Przykładowe treningi HST:
1.
NOGI:
przysiady ze sztangą-2s
uginanie nóg na maszynie siedząc-2s
uginanie podudzi na maszynie-1s
wspięcia na palce-2s
PLECY:
podciąganie na drążku szerokim nachwytem-2s
podciąganie na drążku chwytem neutralnym-1s
martwy ciąg-1s
KLATKA:
wyciskanie sztangi na ławce poziomej-2s
wyciskanie sztangi na ławce skośnej głową w góre-2s
BARKI:
wyciskanie sztangi sprzed głowy-2s
podciąganie sztangi do brody-2s
szrugsy-2s
TRICEPS:
ściąganie linki wyciągu górnego stojąc-2s
wyciskanie francuskie sztangi-1s
BICEPS:
uginanie ramion ze sztangą łamaną-2s
uginanie ramion ze sztangielkami z supinacją-1s
2.
NOGI:
wypychanie ciężaru na suwnicy-2s
uginanie nóg na maszynie-2s
uginanie podudzi na maszynie-1s
wspięcia na palce siedząc-1s
PLECY:
podciąganie na drążku szerokim nachwytem-2s
podciąganie końca sztangi w opadzie tułowia-1s
unoszenie tułowia z opadu-1s
KLATA:
wyciskanie sztangielek na ławce skośnej głową w dół/płaska-2s
wyciskanie sztangielek na ławce skośnej głową w góre-1s
przenoszenie sztangielki-1s
BARKI:
unoszenie sztangielek bokiem-1s
wyciskanie sztangi sprzed klatki-2s
podciąganie sztangi w opadzie tułowia-1s
TRICEPS:
wyciskanie francuskie sztangi leżąc-2s
prostowanie ramion na wyciągu-1s
BICEPS:
uginanie ramion ze sztangą łamaną-2s
uginanie ramion ze sztangą łamaną na modlitewniku-1s
Przykładowy trening ACT:
1.Unoszenie nóg do pionu w leżeniu na plecach-(brzuch),
2.Prostowanie nóg na maszynie w siadzie-(czworogłowe ud),
3.Uginanie nóg w leżeniu przodem na maszynie-(dwugłowe ud),
4.Wyciskanie sztangielek w leżeniu na skośnej ławce-(klatka),
5.Unoszenie sztangielek bokiem w górę w staniu-(naramienne),
6.Wyciskanie sztangi zza karku w siadzie-(naramienne),
7.Podciąganie drążka wyciągu do klatki w siadzie-(najszersze grzbietu),
8.Martwy ciąg na prostych nogach sztangą położoną na podwyższeniu-(proste grzbietu),
9.Naprzemianstronne uginanie ramion ze sztangielkami w siadzie na skośnej ławce-(bicepsy),
10.Pompki na poręczach-(tricepsy),
11.Uginanie i prostowanie nadgarstków ze sztangą w siadzie-(przedramiona),
12.Wspięcia na palce z obciążeniem na barkach-(łydki).
HIT: (może i jest to trening typowo siłowy, ale masa też przy nim ponoć fajnie idzie)
Przysiady 1 seria 10-12 powtórzeń
Przenoszenie sztangielki w leżeniu w poprzek ławki poziomej 1 seria 8-10 powtórzeń
Wyciskanie sztangi z klatki 1 seria 8-10 powtórzeń
Podciąganie sztangielki w opadzie(wiosłowanie) 1 seria 8-10 powtórzeń
Wyciskanie na ławce płaskiej 1 seria 8-10 powtórzeń
Uginanie ramion ze sztangą łamaną stojąc 1 seria 8-10 powtórzeń
Wyciskanie francuskie sztangi w leżeniu 1 seria 8-10 powtórzeń
Podciąganie na drążku podchwytem 1 seria 8-10 powtórzeń
Pompki na poręczach 1 seria 8-10 powtórzeń
Wspięcia na palce 1 seria 12-15 powtórzeń
Skłony w leżeniu płasko 1 seria 30-50 powtórzeń
autor Małtin www.sfd.pl
1. Ile razy w tygodniu ćwiczyć ? ]
2. Ile razy w tygodniu ćwiczyć daną partie ?
3. Ile czasu powinien trwać trening ?
4. O jakiej porze dnia najlepiej trenować ?
5. Czy jak będę trenować 2x dziennie to będą lepsze efekty?
6. Jak szybko wykonywać powtórzenia?
7. Czy należy robić rozgrzewkę ?
8. Ile serii i powtórzeń wykonywać na dane partie ?
9. Jak długie powinny być przerwy pomiędzy seriami ?
10. Co jaki czas zmienić rozpisany trening ?
11. Które partie łączyć podczas treningu, a których nie?
12. Czym różnią się ćwiczenia izolowane od złożonych ?
13. Jaka jest różnica w ćwiczeniach hantlami a sztangą ?
14. Co jest lepsze, maszyny czy wolne ciężary ?
15. Czy lepiej wykonywać ćwiczenia sztangą łamaną czy prostą ?
16. Jakie są najbardziej kontuzjogenne ćwiczenia ?
17. Czy to prawda że jak zacznie się treningi w młodym wieku to się nie urośnie ?
18. Jakie jest minimum sprzętowe żeby ćwiczyć w domu ?
19. Czy należy stosować cykle regeneracyjne ?
20. Mam zakwasy, czy to dobrze ?
21. Jestem chory, czy mogę trenować ?
22. Czy warto ćwiczyć nogi ?
23. Nierówno rozbudowują mi się mięsnie, co zrobić ?
24. Jak uwypuklić biceps ?
25. Jak zwiększyć siłę wyciskania na ławce płaskiej ?
26. Chcę zrzucić tłuszcz. Jakie mam wykonywać ćwiczenia aerobowe, ile razy w tygodniu i jak długo ?
27. Jak uniknąć stagnacji ?
28. Jakie są objawy przetrenowania ?
29. Jak wrócić do treningu po przerwie ?
30. Używać pasa czy nie ?
31. Czym różnią się treningi na masę, siłę i rzeźbę ?
32. Jaki jest czas regeneracji poszczególnych partii mięśniowych ?
1. Ile razy w tygodniu ćwiczyć ?
Optymalna ilość treningów w tygodniu wynosi 3-4 razy, ze względu na zapewnienie zapasów glikogenu oraz zapewnienie mięśniom odpowiedniej regeneracji i nie przetrenowania się zbyt częstymi treningami, lecz przy rzeźbie liczba treningów wzrasta do nawet 5-6x w tygodniu.
2. Ile razy w tygodniu ćwiczyć daną partie ?
To zależy od intensywności treningu. Np. przy treningu dzielonym ćwiczy się każdą partie raz w tygodniu, lecz z większą intensywnością, a przy HST ćwiczymi każdą partie 3x w tygodniu lecz z mniejszą intensywnością. Przy rzeźbie zwiększamy ilość treningów poszczególnych partii do 2x w tygodniu z duzą intensywnością.
3. Ile czasu powinien trwać trening ?
Trening powinien trwać max 1,5h, ze względu głównie na kończenie się zapasu glikogenu w organiźmie, który dostarcza nam energii, a wtedy zaczynamy spalać mięśnie.
Lecz przy ciężkich treningach siłowych czas ten zazwyczaj się zwiększa do nawet 2-2,5h, lecz początkujący powinni się wyrabiać w czasie poniżej 1h
4. O jakiej porze dnia najlepiej trenować ?
Najlepiej rano o godz. 10-11 oraz wieczorem w godzinach 19-21, ze względu na największy poziom testosteronu w tych godzinach (godziny są oczywiście podane w przybliżeniu).
Lecz najlepiej trenować po prostu wtedy kiedy nam to najlepiej odpowiada, bo np. mało kto lubi ćwiczyć z rana :P
5. Czy jak będę trenować 2x dziennie to będą lepsze efekty?
Nie! Trening należy robić raz, a porządnie, nie ma sensu dzielić treningu na różne pory dnia, nie da to pozytywnych efektów
6. Jak szybko wykonywać powtórzenia?
Należy je wykonywać wolno i dokładnie, faza negatywna powinna trwać mniej więcej 2x tyle co pozytywna.
7. Czy należy robić rozgrzewkę ?
Zdecydowanie tak. Rozgrzewka ma na celu głównie rozgrzanie stawów by uniknąć kontuzji, rozciągnięcie mięśni, oraz wstępne rozgrzanie ich i przygotowanie do wysiłku
Rozgrzewka powinno trwać ok. 20 min. Dobrą rozgrzewkę stanowią wstępne serie trenowanych partii z małym ciężarem, lecz dużym zakresem powtórzeń
8. Ile serii i powtórzeń wykonywać na dane partie ?
Początkujący:
Duże partie (klatka piersiowa, grzbiet, barki, uda) - 9-11 serii
Małe partie (biceps, triceps, łydki, przedramiona) - 5-7 serii
Średniozaawansowani:
Duże partie (klatka piersiowa, grzbiet, barki, uda) - 11-14 serii
Małe partie (biceps, triceps, łydki, przedramiona) - 6-8 serii
Zaawansowani:
Duże partie (klatka piersiowa, grzbiet, barki, uda) - 14-16 serii
Małe partie (biceps, triceps, łydki, przedramiona) - 8-10 serii
Choć większość osób z troszkę większym stażem już sami potrafią wyczuć ile serii im potrzeba
Jak wyżej napisałem ilość powtórzeń zależy od rodzaju treningu, więc:
Trening masowy - 7-10 powtórzeń
Trening siłowy - 1-7 powtórzeń
Trening regeneracyjny - 12 - 15 powtórzeń
Trening wytrzymałościowy 15 i więcej powtórzeń
9. Jak długie powinny być przerwy pomiędzy seriami ?
To zależy od rodzaju treningu:
Trening masowy -
-po ćwiczeniach izolowanych (jednostawowych)- 1-1,5 min.
-po ćwiczeniach złożonych (wielostawowych)- 2-2,5 min.
Trening siłowy - 5 minut lub trochę dłużej
Trening na rzeźbę - ok. 30-60 sekund
10. Co jaki czas zmienić rozpisany trening ?
Przeważnie co 6-8 tygodni, lecz przy większym stażu samemu się powinno wyczuć kiedy pora na regeneracje i zmianę treningu
11. Które partie łączyć podczas treningu, a których nie?
Łączenie partii to w sumie kwestia dowolna, u osób początkujących nie należy łączyć dwóch dużych partii, tylko wykonywać jedna dużą i jedna małą partie (np. plecy z bicepsem).
Dużym błędem jest łączenie treningu pleców i nóg, co obciąża dolny odcinek kręgosłupa (4L/5L) oraz są to dwie największe partie ciała. Najlepiej jest połączyć partie "współpracujące" ze sobą, czyli np. klatkę i triceps, co powoduje wstępne zmęczenie i rozgrzanie tricepsu. Tak samo jest w przypadku połączenia klatka+barki, plecy+biceps, barki+triceps.
12. Czym różnią się ćwiczenia izolowane od złożonych ?
W ćwiczeniach izolowanych ruch wykonywany jest w jednym stawie (np. uginanie ramion ze sztangą, gdzie ruch odbywa się tylko w stawie ramiennym), a w ćwiczeniach złoconych ruch wykonywany jest w więcej niż w dwóch stawach (np. wyciskanie sztangi na klatkę, gdzie ruch odbywa się zarówno w stawie ramiennym jak i w obręczy barkowej)
13. Jaka jest różnica w ćwiczeniach hantlami a sztangą ?
Ćwiczenia hantlami powodują dają nam większy zakres ruchu, oraz uczą nas techniki wykonywania ćwiczeń. Trening hantlami polecany jest również w przypadku dysproporcji, gdy np. mamy prawy biceps większy od lewego, co pozwala bardziej skupić się na technice.
14. Co jest lepsze, maszyny czy wolne ciężary ?
Polecam trening na wolnych ciężarach, ponieważ angażuje on więcej mniejszych mięśni stabilizujących ruch, oraz wypracowujemy sobie technikę ćwicząc na wolnych ciężarach.
Lecz przy ćwiczeniu na rzeźbę wszelkie użycie maszyn jest wskazane jako urozmaicenie treningu i wyizolowanie pracy poszczególnych mięśni.
15. Czy lepiej wykonywać ćwiczenia sztangą łamaną czy prostą ?
To zależy jakie ćwiczenia. W większości ćwiczeń wykorzystywany jest gryf prosty (gryfem łamanym nie da się wykonywać wszystkich ćwiczeń). Gryf łamany przydatny jest przy ćwiczeniach mięśni dwugłowych i trójgłowych ramion, wykorzystując go przy tych partiach nie "dobijamy" nadgarstków.
16. Jakie są najbardziej kontuzjogenne ćwiczenia ?
Każde ćwiczenie jest kontuzjogenne jeśli jest wykonywane z nieodpowiednią techniką, lecz niektóre ćwiczenia nawet z nienaganną techniką często prowadzą do kontuzji.
Najbardziej kontuzjogenne ćwiczenia to:
Martwy ciąg - przeważnie kontuzje odcinku lędźwiowego kręgosłupa
Przysiady - kontuzje kolan oraz odcinku lędźwiowego kręgosłupa
Wyciskanie sztangi zza karku - kontuzje obręczy barkowej
Wiosłowanie sztangą w opadzie tułowia - kontuzje odcinku lędźwiowego kręgosłupa, oraz czasem spotykana kontuzja barków.
Napisałem tu najczęstsze kontuzje wykonywane przy tych ćwiczeniach, zawsze można nabawić się innych kontuzji.
17. Czy to prawda że jak zacznie się treningi w młodym wieku to się nie urośnie ?
Nie, trening powoduje większe wydzielanie hormonu wzrostu, co pobudza organizm do wzrostu, lecz należy unikać ćwiczeń obciążających kręgosłup (martwy ciąg, przysiady, wyciskanie sztangi na barki, wiosłowanie sztangą w opadzie tułowia).
18. Jakie jest minimum sprzętowe żeby ćwiczyć w domu ?
Najważniejsze rzeczy to oczywiście sztangielki oraz ławka (lub coś co może ja zastępować), ponieważ ćwiczenia na sztandze zawsze można zastąpić sztangielkami. No również nie zapominajmy że potrzebne jest obciążenie i przedewszystkim CHĘCI !
19. Czy należy stosować cykle regeneracyjne ?
Oczywiście, przecież w kulturystyce najważniejsza jest właśnie regeneracja mięśni. Regeneracje powinno się stosowa po skończeniu cyklu treningowego (ok. 6-8 tygodni) oraz gdy się po prostu czuje przetrenowanie.
20. Mam zakwasy, czy to dobrze ?
Zakwasy wcale nie są oznaką dobrego treningu, lecz są efektem beztlenowego spalania w komórkach. Zakwasy zazwyczaj występują u osób które zaczynają trenować, lub wracają do treningów po dłuższej przerwie. Lecz jedna osoba może mieć zakwasy, inna osoba ich nie będzie miała, więc zakwasami nie należy się przejmować, chyba że utrzymują się przez długi czas.
21. Jestem chory, czy mogę trenować ?
Nie, organizm jest osłabiony, a chyba nie chcesz go jeszcze dobijać ? Nie ćwicz nigdy gdy jest Ci słabo, lub źle się czujesz, nie zmuszaj się do treningu, to bezsensu. Gdy jesteś chory i osłabiony mogą wystąpić przy treningu mdłości, możesz nagle zasłabnąć, nie trenuj, to duże ryzyko.
22. Czy warto ćwiczyć nogi ?
Nie tylko warto ale należy. Nogi są jakby rusztowaniem człowieka, a słabe rusztowanie może się zawalić (joke). Jednym powodem jest to, że zaniedbując nogi (lub jakąkolwiek inną partię) Twoja sylwetka stanie się niesymetryczna, a drugim ważnym powodem jest wydzielanie się przy treningu nóg dużej ilości testosteronu (ponieważ nogi to bardzo duża grupa mięśni), co powoduje lepszy wzrost innych partii, a pozatym mięśnie nóg to 60% masy ciała.
23. Nierówno rozbudowują mi się mięsnie, co zrobić ?
To bardzo częsty problem, nie należy kłaść większego nacisku na słabiej rozwiniętą stronę, nie ćwicz na maszynach, staraj się ćwiczyć wtedy sztangielkami, zwróć szczególną uwagę na technikę ćwiczeń. Ćwiczenie sztangielkami pozwoli na większy zakres ruchu u na większe skupienie się na technice. Bądź cierpliwy, takie dysproporcje z czasem się wyrównają, ale nie od razu.
24. Jak uwypuklić biceps ?
Najlepsze ćwiczenia na uwypuklenie (oczywiście tylko optyczne) bicepsa to uginanie ramion na modlitewniku, uginanie ramion ze sztangielkami z supinacją, uginanie ramion ze sztangielkami w podporze o udo.
Postaraj się maxymalnie zginać ręce podczas wykonywania ćwiczeń.
25. Jak zwiększyć siłę wyciskania na ławce płaskiej ?
Jak już chcesz zwiększać siłę, to wszystkich partii ciała, a nie tylko klaty.
Zmień trening na trening na siłę, zmniejsz zakres powtórzeń, wykonuj więcej serii ćwiczeń podstawowych.
Przykład treningu:
Wyciskanie sztangi na ławce poziomej 15/8/6/4/2/1 - pierwsza rozgrzewkowa
Wyciskanie sztangi na ławce skośnej głową w górę 8/6/4/2/1
Rozpiętki 2-3x6-4
26. Chcę zrzucić tłuszcz. Jakie mam wykonywać ćwiczenia aerobowe, ile razy w tygodniu i jak długo ?
Podstawą zrzucania tłuszczu jest odpowiednia dieta redukcyjna, ze zmniejszoną ilością węglowodanów, a zwiększoną ilością białka oraz ujemnym bilansem kalorycznym. Zrób trening na rzeźbę, aeroby wykonuj 3-4x w tygodniu, po 30-40 min (lecz z czasem zwiększaj czas treningu). Optymalnym tętnem to wykonywania aerobów jest 50-60% HR Max (220-wiek)
Trening aerobowy wykonuj z rana na czczo, lub bezpośrednio po treningu na siłowni, co spowoduje że tłuszcz zacznie się spalać od razu, ponieważ zapasy glikogenu są bardzo uszczuplone.
27. Jak uniknąć stagnacji ?
Zazwyczaj powodem stagnacji jest przyzwyczajenie się mięśni do danego treningu, a jak wiadomo, mięśniom trzeba dawać wciąż nowe bodźce do wzrostu. Stagnacja jest częstym problemem, zazwyczaj wystarczy zmienienie treningu, lub diety, lecz czasami trzeba spróbować zupełnie nowych metod treningu.
28. Jakie są objawy przetrenowania?
Przetrenowanie może się objawiać np. przemęczeniem, brakiem motywacji i chęci do treningu, spadkiem wagi, zbyt długimi zakwasami. Z reguły dzieje się tak, gdy trenujemy zbyt często, zbyt ciężko i przez długi okres czasu bez zmiany planu. Przy "rozpoznaniu" przetrenowania należy dać sobie krotki okres (np. 2 tygodnie) odpoczynku, po czym zacząć cyklem regeneracyjnym.
29. Jak wrócić do treningu po przerwie ?
Nalezy rozpoczac od treningu ogólnorozwojowego 1-2 miesiace po czym ulozyc normalny plan. Przykład treningu znajduje sie tutaj: >> Trening Ogólnorozwojowy <<
30. Używać pasa czy nie ?
Pas to kwestia wyboru. Przydaje się przy treningach, w których obciążany jest kręgosłup (przysiady, wyciskania siedząc, martwe ciagi itp). Dla poczatkujących, którzy jeszcze nie maja obycia napewno wskazany.
31. Czym różnią się treningi na masę, siłę i rzeźbę ?
Trening masowy:
- kazda grupa miesniowa cwiczona raz w tygodniu
- przed kazdym treningiem 1-2 serie rozgrzewkowe
- ilosc serii na duze grupy miesniowe 12-16 (początkujący ok 10)
- ilosc serii na mniejsze grupy miesniowe 9-12 (początkujący ok 6-7)
- ilosc powtorzen w serii 6-10
- czas odpoczynku miedzy seriami max okolo 2 minuty
Trening siłowy:
- trening danej grupy miesniowej raz w tygodniu
- trening duzymi ciezarami z mala zas iloscia powtorzen od 8 nawet do 1
- przerwy miedzy seriami okolo 3 minuty
- ilosc serii duzych parti 8-12 a malych 6-8
- trening glownie na wolnych ciezarach (sztanga sztangielki itp)
Trening rzeźbiący:
- trening jednej partii miesniowej nawet 2x w tygodniu
- zmniejszenie czasu odpoczynku miedzy seriami 30-60 sekund
- intensywne trening
- mozna zastosowac superserie, gigant serie, serie laczone itp.
- na duze grupy miesniowe 10-12 serii
- na male grupy miesniowe 7-10
- ilosc powtorzen w seriach 10-12 a takze nawet i 15
32. Jaki jest czas regeneracji poszczególnych partii mięśniowych ?
- mięsnie klatki piersiowej 2-7 dni
- mięśnie grzbietu 2-7 dni
- mięśnie dwugłowe i trójgłowe ramion 2-5 dni
- mięśnie naramienne 2-4 dni
- mięśnie czworoboczne 2-4 dni
- mięśnie brzucha 2-4 dni
- mięśnie czworoglowe i dwugłowe ud 3-7 dni
- mięśnie łydek 2-4 dni
Czas regeneracji danej partii zależy od tego jak intensywny był trening
A tutaj może wrzucę kilka przykładowych planów treningowych, które samemu pisałem:
1.
PONIEDZIAŁEK
wyciskanie sztangi na ławce płaskiej 12/10/8/8
wyciskanie sztangi na ławce skośnej głową w górę 12/10/8/8
rozpiętki na ławce skośnej głową w górę 4x10
unoszenie sztangielek bokiem 4x10
wyciskanie sztangielek sprzed głowy 12/10/8/8
ŚRODA
podciąganie na drążku szerokim nachwytem 4xMAX
podciąganie na drążku chwytem neutralnym 4xMAX
unoszenie tułowia z opadu 4x20-25
szrugsy 4x20-25
unoszenie sztangielek bokiem w opadzie tułowia 4x10
PIĄTEK
wyciskanie francuskie sztangielki oburącz 12/10/8/8
wyciskanie francuskie sztangielki jednorącz 4x10
uginanie ramion ze sztangielkami 12/10/8/8
uginanie ramion ze sztangielkami w oparciu o udo 4x10
SOBOTA
wykroki ze sztangą 12/10/8/8
uginanie nóg na maszynie 4x10
uginanie podudzi na maszynie 4x10
wspięcia na palce siedząc 4x20-25
2. (ten plan co wyżej, lecz dla osób z większym stażem)
PONIEDZIAŁEK:
suwnica 12/10/8/8/6 (ew. przysiady ze sztangą)
uginanie nóg na maszynie w siadzie 10/10/10/10
uginanie podudzi w leżeniu na brzuchu 10/10/10/10
wspięcia na palce na maszynie 4x10-15
WTOREK:
wyciskanie sztangielek na ławce płaskiej 12/10/8/8
wyciskanie sztangielek na ławce skośnej głową w góre 12/10/8/8
rozpiętki 10/10/10/10
unoszenie ramion bokiem 10/10/10/10
wyciskanie sztangi sprzed głowy 12/10/8/8
szrugsy 3x10-15
CZWARTEK:
podciąganie na drążku szerokim nachwytem 4xMAX
podciąganie na drążku chwytem neurtalnym/podchwytem 4xMAX
unoszenie tułowia z opadu 4x20-25
unoszenie sztangielek bokiem w opadzie tułowia 10/10/10/10
szrugsy 3x20-25
SOBOTA:
superseria:
wyciskanie francuskie sztangi leżąc 12/10/8
uginanie ramion ze sztangą łamaną stojąc 12/10/8
superseria:
wyciskanie francuskie sztangielki oburącz stojąc 3x10
uginanie ramion chwytem młotkowym 3x10
superseria:
prostowanie ramion na wyciągu stojąc 3x10
uginanie ramion ze sztangą łamaną na modlitewniku 3x10
3. (dla początkujących)
poniedziałek - klatka, triceps
wyciskanie sztangi na ławce płaskiej 4x15<12<10=10>wyciskanie sztangielek na ławce skośnej głową w góre 4x15<12<10=10>rozpiętki 3x12
wyciskanie francuskie sztangi leżąc 4x15<12<10=10>wyciskanie francuskie sztangielki jednorącz 4x15<12<10=10>
piątek - plecy, biceps
podciąganie na drążku szerokim nachwytem 4xMAX
podciąganie sztangi w opadzie tułowia 4x15<12<10=10>szrugsy ze sztangielkami w rękach 4x15
uginanie ramion ze sztangą 4x15<12<10=10>uginanie ramion ze sztangielkami z supinacją nadgarstka 4x12
wtorek - nogi, barki
wykroki ze sztangą 4x15<12<10=10>prostowanie nóg na maszynie 4x12
uginanie podudzi w leżeniu na brzuchu 4x12
wspiny na palcach 4x15
unoszenie sztangielek bokiem 4x12
wyciskanie sztangi z klatki 4x15<12<10=10>unoszenie sztangielek w opadzie tułowia 4x12
Przykładowe treningi HST:
1.
NOGI:
przysiady ze sztangą-2s
uginanie nóg na maszynie siedząc-2s
uginanie podudzi na maszynie-1s
wspięcia na palce-2s
PLECY:
podciąganie na drążku szerokim nachwytem-2s
podciąganie na drążku chwytem neutralnym-1s
martwy ciąg-1s
KLATKA:
wyciskanie sztangi na ławce poziomej-2s
wyciskanie sztangi na ławce skośnej głową w góre-2s
BARKI:
wyciskanie sztangi sprzed głowy-2s
podciąganie sztangi do brody-2s
szrugsy-2s
TRICEPS:
ściąganie linki wyciągu górnego stojąc-2s
wyciskanie francuskie sztangi-1s
BICEPS:
uginanie ramion ze sztangą łamaną-2s
uginanie ramion ze sztangielkami z supinacją-1s
2.
NOGI:
wypychanie ciężaru na suwnicy-2s
uginanie nóg na maszynie-2s
uginanie podudzi na maszynie-1s
wspięcia na palce siedząc-1s
PLECY:
podciąganie na drążku szerokim nachwytem-2s
podciąganie końca sztangi w opadzie tułowia-1s
unoszenie tułowia z opadu-1s
KLATA:
wyciskanie sztangielek na ławce skośnej głową w dół/płaska-2s
wyciskanie sztangielek na ławce skośnej głową w góre-1s
przenoszenie sztangielki-1s
BARKI:
unoszenie sztangielek bokiem-1s
wyciskanie sztangi sprzed klatki-2s
podciąganie sztangi w opadzie tułowia-1s
TRICEPS:
wyciskanie francuskie sztangi leżąc-2s
prostowanie ramion na wyciągu-1s
BICEPS:
uginanie ramion ze sztangą łamaną-2s
uginanie ramion ze sztangą łamaną na modlitewniku-1s
Przykładowy trening ACT:
1.Unoszenie nóg do pionu w leżeniu na plecach-(brzuch),
2.Prostowanie nóg na maszynie w siadzie-(czworogłowe ud),
3.Uginanie nóg w leżeniu przodem na maszynie-(dwugłowe ud),
4.Wyciskanie sztangielek w leżeniu na skośnej ławce-(klatka),
5.Unoszenie sztangielek bokiem w górę w staniu-(naramienne),
6.Wyciskanie sztangi zza karku w siadzie-(naramienne),
7.Podciąganie drążka wyciągu do klatki w siadzie-(najszersze grzbietu),
8.Martwy ciąg na prostych nogach sztangą położoną na podwyższeniu-(proste grzbietu),
9.Naprzemianstronne uginanie ramion ze sztangielkami w siadzie na skośnej ławce-(bicepsy),
10.Pompki na poręczach-(tricepsy),
11.Uginanie i prostowanie nadgarstków ze sztangą w siadzie-(przedramiona),
12.Wspięcia na palce z obciążeniem na barkach-(łydki).
HIT: (może i jest to trening typowo siłowy, ale masa też przy nim ponoć fajnie idzie)
Przysiady 1 seria 10-12 powtórzeń
Przenoszenie sztangielki w leżeniu w poprzek ławki poziomej 1 seria 8-10 powtórzeń
Wyciskanie sztangi z klatki 1 seria 8-10 powtórzeń
Podciąganie sztangielki w opadzie(wiosłowanie) 1 seria 8-10 powtórzeń
Wyciskanie na ławce płaskiej 1 seria 8-10 powtórzeń
Uginanie ramion ze sztangą łamaną stojąc 1 seria 8-10 powtórzeń
Wyciskanie francuskie sztangi w leżeniu 1 seria 8-10 powtórzeń
Podciąganie na drążku podchwytem 1 seria 8-10 powtórzeń
Pompki na poręczach 1 seria 8-10 powtórzeń
Wspięcia na palce 1 seria 12-15 powtórzeń
Skłony w leżeniu płasko 1 seria 30-50 powtórzeń
autor Małtin www.sfd.pl
http://www.kulturystyka.org.pl/modules/news/article.php?storyid=176
rozpiska wraz ze zdjeciami cwiczen znajduje sie na dole strony link wyzej....
Aerobiczna 6 Weidera to zestaw ćwiczeń służących do poprawienia rzeźby i wzmocnienia mięśni brzucha. 6 weidera jak sama nazwa wskazuje złożona jest z 6 ćwiczeń. Wykonujemy je bez przerwy na rozluźnienie mięśni brzucha. Najważniejszym momentem każdego ćwiczenia jest zatrzymanie ruchu w momencie maksymalnego napięcia mięśni na 3 sekundy.
Oto te ćwiczenia (wykonujemy je na płaskim podłożu):
1. Ręce leżą wzdłuż tłowia. Podnosimy klatkę piersiową, uważając, aby nie oderwać części lędźwiowej od podłoża. Unosimy nogę zgietą w kolanie o 90 stopni do góry, aż udo nie stworzy z częscią lędźwiową kąta prostego. W tym momencie łapiemy za kolano i przytrzymujemy je przez 3 sekundy. Wracamy do leżenia z opuszczoną klatka piersiową i powtarzamy ćwiczenie z drugą nogą.
2. Analogiczne ćwiczenie. Podnosimy w nim równocześnie obie nogi.
3. Ćwiczenie różni się od pierwszego tylko tym, że ręce nie leża wzdłuż tłowia, lecz są zaplecione na karku.
4. Ćwiczenie analogiczne do 2 i 3. Podnosimy obie nogi mając ręce zaplecione na karku.
5. Unosimy klatkę piersiową mając ręce zaplecione na karku. Podnosimy na zmiane raz jedną nogę raz drugą tak jak w ćwiczeniu 1 i 3. Różnica polega na tym, żę w tym ćwiczeniu nie zatrzymujemy nogi przy maksymalnym napięciu mięśni, lecz robimy niejako rowerek.
Nogi zmieniamy 5-15 razy.
6. Unosimy klatkę piersiową i obie wyprostowane nogi. Przytrzymujemy 3 sekundy.
Te 6 ćwiczeń to jeden cykl
rozpiska wraz ze zdjeciami cwiczen znajduje sie na dole strony link wyzej....
Aerobiczna 6 Weidera to zestaw ćwiczeń służących do poprawienia rzeźby i wzmocnienia mięśni brzucha. 6 weidera jak sama nazwa wskazuje złożona jest z 6 ćwiczeń. Wykonujemy je bez przerwy na rozluźnienie mięśni brzucha. Najważniejszym momentem każdego ćwiczenia jest zatrzymanie ruchu w momencie maksymalnego napięcia mięśni na 3 sekundy.
Oto te ćwiczenia (wykonujemy je na płaskim podłożu):
1. Ręce leżą wzdłuż tłowia. Podnosimy klatkę piersiową, uważając, aby nie oderwać części lędźwiowej od podłoża. Unosimy nogę zgietą w kolanie o 90 stopni do góry, aż udo nie stworzy z częscią lędźwiową kąta prostego. W tym momencie łapiemy za kolano i przytrzymujemy je przez 3 sekundy. Wracamy do leżenia z opuszczoną klatka piersiową i powtarzamy ćwiczenie z drugą nogą.
2. Analogiczne ćwiczenie. Podnosimy w nim równocześnie obie nogi.
3. Ćwiczenie różni się od pierwszego tylko tym, że ręce nie leża wzdłuż tłowia, lecz są zaplecione na karku.
4. Ćwiczenie analogiczne do 2 i 3. Podnosimy obie nogi mając ręce zaplecione na karku.
5. Unosimy klatkę piersiową mając ręce zaplecione na karku. Podnosimy na zmiane raz jedną nogę raz drugą tak jak w ćwiczeniu 1 i 3. Różnica polega na tym, żę w tym ćwiczeniu nie zatrzymujemy nogi przy maksymalnym napięciu mięśni, lecz robimy niejako rowerek.
Nogi zmieniamy 5-15 razy.
6. Unosimy klatkę piersiową i obie wyprostowane nogi. Przytrzymujemy 3 sekundy.
Te 6 ćwiczeń to jeden cykl
Trening Interwałowy (HIIT)
Witajcie chciałem dokładnie opisać ten trening bo pewnie wiele osób wie o takim czymś troche, a może troche więcej ale nie wie jak go wykonywać , kiedy , po co , czemu niby jest on lepszy od zwykłych aerobów ?? To wszystko zbiore w jedno i napisze.
TRENING INTERWAŁOWY - jest stosowany do poproawy wydolnosci fizycznej , szybkkościowej oraz do poprawy przyśpieszenia i ogólnego rozwoju szybkościowego i sprawnościowego. Wysokie tętno , szybkie tępo mogą służyć również spalaniu tkanki tłuszczowej ale po koleji:
CO TO JEST TRNING INTERWAŁOWY ??
Trening interwałowy polega na przeplataniu wysokiego tetna w granicy 90-100% Maxymalnego tętna z tętnem 55-65% maxymalnego Tętna.
JAK GO WYKONYWAĆ ??
Przykładowe wykonanie wygląda następująco. 30 sek Truchtu (55-65%MAX) i 10SEK Spritnu (90-100%MAX). Oczywiśie z czasem zmniejszamy ilość truchtu np do 20sek i wydłużamy ilość sprintu do 15sek tak aby trening wciąż był dużym wysiłkiem dla organizmu
ILE POWINIEN TRWAĆ TRENING INTERWAŁOWY?? :
od 5 do MAX 25min
CO TO JEST JEDEN INTERWAŁ ??:
nazywamy okres jednego przyśpieszenia i jednego oedcinka truchtu np.
30 sek truchtu i 10 sek sprintu => JEDEN INTERWAŁ
KIEDY GO WYKONYWAĆ ??? (WAŻNE !!)
Trneing interwałowy wykonujemy w dni bez siłowni, NIE wykonujemy tego trneingu na czczo ani nie łączymy z Aerobami !.
DLACZEGO TRENING INTERWAŁOWY JEST LEPSZY OD AEROBÓW ??
Ponieważ 20min poprawnie wykonanego trneingu interwałowego spala podobną ilosć kcal co aeroby trwające 60min . Jak wiemy aeroby same w sobie przynoszą straty tk.mięsniowej a więc kilkakrotnie krótszy czas trneingu interwałowego czyni go o wiele lepszym. Jak wiemy tk.tłuszczową spalają mieśnie podczas wysiłku a najwięcej podczas regeneracji więc im większy wysiłek mięśniowy tym większa regeneracja miesnie przez co większe szanse na pozbycie się zbędnej tkanki tłuszczowej.
CO JEŚĆ PRZED INTERWAŁOWYM TRNEINGIEM ??
najlepszym rozwiązaniem będzie zjedzenie 1.5h przed trneingiem białka , reszta zalezy od diety.
PRZYKŁAD TRNEINGU INTERWAŁOWEGO
2min rozgrzewki np. przebieżka z wymachami rąk , skłony , rozciąganie mięsni dwógłowych i czterogłowych UD , rozciąganie łydek.
30 sek truchtu i 10 sek sprintu ==> Jeden Interwał
na początek proponuje zrobić 5 takich interwaływ z czasem zwiększamy np 1 interwał co 1-2 tygodnie.
WAŻNE ! : nie zaczynajcie odrazu od 10 interwałów bo się zajedziecie i trneing nie spełni oczekiwań.
i na koniec rozgrzewka 1-2min podobna jak przed rozpoczęciem
CAŁY TRNEING NIE POWINIEN PRZEKROCZYĆ 25MIN (ŁĄCZNIE Z ROZGRZEWKĄ)
UWAGI:
*Oczywiscie sam trneing w sobie nie przyniesie spalenia tłuszczu bo najważniejszą role odgrywa dieta.
*Unikajcie cukrów prostych przed trneingiem interwałowym bo może on nie przynieść oczekiwanych korzyści/efektów (*w przypadku redukcji)
*Nie polecam tego trneingu na dietach CKD , ponieważ do wykonania jego potrzeba troche uzupełnionego glikogenu z powodu duzej intensywności treningu o co ciezko na dietach LOW CARB.
*Po prawidłowo wykonanym trneingu interwałowym powiniście odczuwac uczucie wręcz dyskomfortu i uczucia zaraz puszczenia pawia.
*Trening należy modyfikować bo jak wiemy organizm adaptuje się do danej formy wysiłku więc musimy go urozmaicac i utrudniać np. poprzez zwiększanie intensywności oraz wydłuzanie (MAX DO 25MIN!)
*Interwały wykonywane na czczo mogą się przyczynić to sporych strat mięśniowych podobnie jak po trneingu siłowym
*Trening można wykonywać w różnych dyscyplinach np. bieganie , pływanie , jazda na rowerze a nawet w domu w postaci pajacyka ale po własnych obserwacjach uważam ze bieganie daje najlepsze efekty
*Nie wykonujemy go przed , po aerobach i w czasie bo również może to przycyznić się do utraty tk.mięśniowej
*W czasie pierwszych trneingów interwałowych , później zresztą też mozna będzie dostrzeć rozbudowe mięśni nóg (Uda,łydki) nawet w przypadku redukcji.
Podsumowujac trening interwałowy może (choć nie musi) złużyć do spalaniu tłuszczu
TRENING INTERWAŁOWY - jest stosowany do poproawy wydolnosci fizycznej , szybkkościowej oraz do poprawy przyśpieszenia i ogólnego rozwoju szybkościowego i sprawnościowego. Wysokie tętno , szybkie tępo mogą służyć również spalaniu tkanki tłuszczowej ale po koleji:
CO TO JEST TRNING INTERWAŁOWY ??
Trening interwałowy polega na przeplataniu wysokiego tetna w granicy 90-100% Maxymalnego tętna z tętnem 55-65% maxymalnego Tętna.
JAK GO WYKONYWAĆ ??
Przykładowe wykonanie wygląda następująco. 30 sek Truchtu (55-65%MAX) i 10SEK Spritnu (90-100%MAX). Oczywiśie z czasem zmniejszamy ilość truchtu np do 20sek i wydłużamy ilość sprintu do 15sek tak aby trening wciąż był dużym wysiłkiem dla organizmu
ILE POWINIEN TRWAĆ TRENING INTERWAŁOWY?? :
od 5 do MAX 25min
CO TO JEST JEDEN INTERWAŁ ??:
nazywamy okres jednego przyśpieszenia i jednego oedcinka truchtu np.
30 sek truchtu i 10 sek sprintu => JEDEN INTERWAŁ
KIEDY GO WYKONYWAĆ ??? (WAŻNE !!)
Trneing interwałowy wykonujemy w dni bez siłowni, NIE wykonujemy tego trneingu na czczo ani nie łączymy z Aerobami !.
DLACZEGO TRENING INTERWAŁOWY JEST LEPSZY OD AEROBÓW ??
Ponieważ 20min poprawnie wykonanego trneingu interwałowego spala podobną ilosć kcal co aeroby trwające 60min . Jak wiemy aeroby same w sobie przynoszą straty tk.mięsniowej a więc kilkakrotnie krótszy czas trneingu interwałowego czyni go o wiele lepszym. Jak wiemy tk.tłuszczową spalają mieśnie podczas wysiłku a najwięcej podczas regeneracji więc im większy wysiłek mięśniowy tym większa regeneracja miesnie przez co większe szanse na pozbycie się zbędnej tkanki tłuszczowej.
CO JEŚĆ PRZED INTERWAŁOWYM TRNEINGIEM ??
najlepszym rozwiązaniem będzie zjedzenie 1.5h przed trneingiem białka , reszta zalezy od diety.
PRZYKŁAD TRNEINGU INTERWAŁOWEGO
2min rozgrzewki np. przebieżka z wymachami rąk , skłony , rozciąganie mięsni dwógłowych i czterogłowych UD , rozciąganie łydek.
30 sek truchtu i 10 sek sprintu ==> Jeden Interwał
na początek proponuje zrobić 5 takich interwaływ z czasem zwiększamy np 1 interwał co 1-2 tygodnie.
WAŻNE ! : nie zaczynajcie odrazu od 10 interwałów bo się zajedziecie i trneing nie spełni oczekiwań.
i na koniec rozgrzewka 1-2min podobna jak przed rozpoczęciem
CAŁY TRNEING NIE POWINIEN PRZEKROCZYĆ 25MIN (ŁĄCZNIE Z ROZGRZEWKĄ)
UWAGI:
*Oczywiscie sam trneing w sobie nie przyniesie spalenia tłuszczu bo najważniejszą role odgrywa dieta.
*Unikajcie cukrów prostych przed trneingiem interwałowym bo może on nie przynieść oczekiwanych korzyści/efektów (*w przypadku redukcji)
*Nie polecam tego trneingu na dietach CKD , ponieważ do wykonania jego potrzeba troche uzupełnionego glikogenu z powodu duzej intensywności treningu o co ciezko na dietach LOW CARB.
*Po prawidłowo wykonanym trneingu interwałowym powiniście odczuwac uczucie wręcz dyskomfortu i uczucia zaraz puszczenia pawia.
*Trening należy modyfikować bo jak wiemy organizm adaptuje się do danej formy wysiłku więc musimy go urozmaicac i utrudniać np. poprzez zwiększanie intensywności oraz wydłuzanie (MAX DO 25MIN!)
*Interwały wykonywane na czczo mogą się przyczynić to sporych strat mięśniowych podobnie jak po trneingu siłowym
*Trening można wykonywać w różnych dyscyplinach np. bieganie , pływanie , jazda na rowerze a nawet w domu w postaci pajacyka ale po własnych obserwacjach uważam ze bieganie daje najlepsze efekty
*Nie wykonujemy go przed , po aerobach i w czasie bo również może to przycyznić się do utraty tk.mięśniowej
*W czasie pierwszych trneingów interwałowych , później zresztą też mozna będzie dostrzeć rozbudowe mięśni nóg (Uda,łydki) nawet w przypadku redukcji.
Podsumowujac trening interwałowy może (choć nie musi) złużyć do spalaniu tłuszczu
Dieta CKD - prawdziwy spalacz tłuszczu.
Jak działa dieta?
Węglowodany powodują wydzielanie insuliny (hormon "magazynier" ) przez trzustkę. Insulina przyspiesza tempo przenikania glukozy z krwi do niektórych komórek (przede wszystkim do komórek mięśni szkieletowych), zwiększenie zapasu glikogenu w wątrobie i mięśniach oraz wzmożenie spalania glukozy. Co najważniejsze, przy nadwyżce kalorii bardzo sprzyja odkładaniu tłuszczu. Więc ktoś może zapytać "Jak można tracić tłuszcz kiedy organizm jest trybie magazynowania?". W gruncie rzeczy jest to trudne i idealne wydaje się obniżenie spożywania wegolowodanów.
Organizm zdaje sobie sprawę, że nie ma już węglowodanów które mógłby zamienić w energię, więc musi znaleźć inne źródło - tłuszcz. I o to nam właśnie chodzi! Ten proces zachodzi w stanie ketozy. Stan ten wystepuje wtedy gdy w wątrobie nie ma glikogenu i zaczyna się produkcja ketonów (związki toksyczne powstałe w wyniku spalania tłuszczy). Można sprawdzić ten stan używając pasków do mierzenia zawartości ketonów w moczu - do nabycia w aptece bez recepty, koszt ok. 20 zł.
Wymogi diety - od poniedziałku do piątku.
Sentencja "pracuj inteligentie, nie ciężej" zdobywa większego znaczenia niż podczas jakiejkolwiek innej diety, którą do tej pory stosowałeś. Trzeba w pełni zrozumieć co musisz zrobić aby zoptymalizować drogę do załozonego celu. Nie można oczekiwać, że po prostu ucinamy wszystkie wegle w diecie, trenujemy ciężko i gubimy tłuszcz. Jednakże jedną z warjacji takiego założenia jest właśnie dieta CKD która stosowana zgodnie z jej przykazaniami doporowadzi Cię do upragnionego celu.
Na początku musimy rozplanować dietę, zapisz twoją suchą masę ciała, nie ogólną! Jeżeli np. ważysz 100kg i masz 20% tłuszczu zapisz 80kg, mnożymy to przez dwa i mamy dzienną ilość białka w gramach które musisz spożywać. Resztę twoich kalorii stanowić będą tłuszcze. Tu własnie jest ten "paradoks", musisz jesć tłuszcz żeby splać tłuszcz, nie ma innego wyjścia Samopoczucie na takiej diecie jest wspaniałe, choć pierwsze dni (nawet do 5-7 dni) moga być trudne. Obnizony poziom cukru we krwi, ogólne osłabienie i złe samopoczucie mogą dać ci się w znaki, choć nie muszą, wszystko zależy od organizmu. U mnie tylko pierwszy dzień jest cięzki, potem już z górki. Będzie cię nękać mniejsze uczucie głodu - jeżeli w ogóle, wyeliminowanie insuliny i obniżenie poziomu glukozy we krwii spowoduje, że hormony spalające tłuszcz będą robić co do nich należy.
Więc ile tego tluszczu?
Zaleca się zaczynanie z deficytem wynoszącym ok. 500 kalorii. Jeżeli nie wiesz ile wynosi Twoje zapotrzebowanie, przeważnie jest to waga ciała razy 30 wyrazone w kaloriach. Skoro ważysz 100 kg twoje zapotrzebowanie wynosi 3000 kalorii, odejmując od tego 500 kalorii i 640 kalorii które dostarczasz z białka, pozostaje 1860 kalorii na tłuszcze. Oczywiście każdy organizm jest inny, jeżeli nie będziesz mógł wejść w ketozę znaczy, że białka jest troszkę zbyt dużo, a tłuszczy za mało, trzeba wsłuchać sie w swój organizm. Pamiętaj, że nie można przesadzać z białkiem ponieważ może zostać ono przekształcone na glukozę i wyjście z ketozy gotowe. Ogólna ilość przyjmowanych węglowodanów nie powinna przekraczać 20 gram dziennie, co jest dosyć trudne do utrzymania. Dokładnie liczcie z kalkulatorem w ręku.
Weekend - ładownie weglowodanami.
Jako że glikogen jest głównym źródłem dla naszych mięśni, nie możemy po prostu zlikwidować wszystkich jego zapasów i ćwiczyć do woli. Musimy go co jakiś czas uzupełniać. Twóje półtora dnia wolnego pozwala zrobić dwie rzeczy. Musisz wynagrodzić sobie 5 dni bez weglowodanów, czyli jeszcz prawie wszystko to na co masz ochotę, spagetti, pizze, lody wszystko co ma węgiel jest na wagę złota. Druga to taka, że wysoki poziom insuliny pozwoli wypełnić mięśnie glikogenem i będziesz miał energię na nastepny tydzień treningu.
Twóje ładowanie powiino zacząć się w piątek wieczorem i trwać przez całą sobotę do północy. Teraz musisz okreslić ile potrzeba tych węglowodanów. Niektórzy będa tymi szcześliwcami, że będą mogli jeść dosłownie co chcą i nie przejmować się wyliczeniami, ale skupmy się na przeciętnej osobie. Zaleca się ok. 10-12 gram weglowodanów na kg SUCHEJ masy. 100 gram tych wegli powinno być przyjęte po treningu w piatek zrobionym najlepiej wieczorem (tym zajmiemy się w punkie dotyczącym treningu) razem z szybko działającą serwatką w ilości 50 gram (stosunek 2:1, można trochę zmieniać ilość). Następnego dnia pochłaniamy jakieś 700 gram węgli, wraz z niezmienną ilością białka czyli 160 gram. Pytanie a co z tłuszczem? Czy nie wspominałeś czasem o pizzy?
Przez pierwsze 24-30 godzin ładowania organizm będzie wykorzystywał wszystkie weglowodany do uzupełniania glikogenu, białko do budowy, a tluszcz do energii. Jednakże ten tłuszcz wyrażony w gramach niech nie przekracza Twojej wagi ciała. Jeżeli ktoś nie chce nie musi robić ładowania co 5 dni, może robić np. nawet co 10, wszystko zależy od samego ciebie, od sampoczucia itd, niektórzy robią to raz na dwa tygodnie, ale jeżeli chcesz utrzymać jak najwięcej mięśni ładuj co 5-6 dni.
Tak więc od niedzieli do piątku cały dzień jemy tłuszcz i białko z wyjątkiem dni treningowych gdzie po treningu spożywamy tylko białko bez tłuszczu (w piątek razem z węglowodanami), które musimy przyswoić najszybciej jak możemy.
W piątek po południu zjedz przed treningiem jakieś dwa owoce. To przygotuje wątrobę i mięśnie do ładowania węglem i da ci troszkę energii na ten ostatni w tygodniu trening, który musisz wykonać. Później od piątku do soboty wieczór jedz weglowodany, i mam tu na myśli JEDZENIE a nie jedzenie!
Trening na diecie CKD.
Powstaje pytanie, jak zoptymalizować trening aby zminimalizować spadki mieśni i trzymać wyski metabolizm poczas diety? Zanim do tego przejdziemy musimy wiedzieć, że jest jedna rzecz którzą musimy zrobić, i jedna rzecz której nie możemy zrobić.
Po pierwsze objętość treningu musi być niższa niż podczas zwykłego programu. Przetrenowanie jest prawdopodobnie zabójcą numer jeden dla motywacji, zwiększa katabolizm i powoduje mniejsze spadki tłuszczu.
Po drugie trzeba rozwiać mity o mniejszych ciężarach i dużej ilości powtórzeń na rzeźbę. Wyciskasz 120kg i musisz nadal wyciskać 120 kg aby utrzymać ten sam mięsień!
Jeżeli już mamy ustalone dwie naczelne zasady treningu możemy przejść do konkretnego programu. W poniedziałki i wtorki będziemy robić słabsze grupy mieśniowe, w środy i czwartki odpoczynek lub trening aerobowy, w czwartek wieczorem mocne grupy jak mięśnie nóg, a w piątki przeplataniec poniedziałku i wtorku.
Podsumowanie.
Dieta ta jest jedną z najlepszych na spalanie tłuszczu. Ma sens, działa i nie jest trudna w stosowaniu - choć niektórym może się taka wydawać. Wystarczy być tylko zmotywowanym i skoncentrować się na celu.
Możesz rozkoszować się polędwicą smażoną na maśle z roztopionym żółtym serem i majonezem, smażonym łososiem w śmietanie czy jajecznicą na boczku. Jest to pyszne tłuste jedzenie które pozwoli ci....schudnać.
Węglowodany powodują wydzielanie insuliny (hormon "magazynier" ) przez trzustkę. Insulina przyspiesza tempo przenikania glukozy z krwi do niektórych komórek (przede wszystkim do komórek mięśni szkieletowych), zwiększenie zapasu glikogenu w wątrobie i mięśniach oraz wzmożenie spalania glukozy. Co najważniejsze, przy nadwyżce kalorii bardzo sprzyja odkładaniu tłuszczu. Więc ktoś może zapytać "Jak można tracić tłuszcz kiedy organizm jest trybie magazynowania?". W gruncie rzeczy jest to trudne i idealne wydaje się obniżenie spożywania wegolowodanów.
Organizm zdaje sobie sprawę, że nie ma już węglowodanów które mógłby zamienić w energię, więc musi znaleźć inne źródło - tłuszcz. I o to nam właśnie chodzi! Ten proces zachodzi w stanie ketozy. Stan ten wystepuje wtedy gdy w wątrobie nie ma glikogenu i zaczyna się produkcja ketonów (związki toksyczne powstałe w wyniku spalania tłuszczy). Można sprawdzić ten stan używając pasków do mierzenia zawartości ketonów w moczu - do nabycia w aptece bez recepty, koszt ok. 20 zł.
Wymogi diety - od poniedziałku do piątku.
Sentencja "pracuj inteligentie, nie ciężej" zdobywa większego znaczenia niż podczas jakiejkolwiek innej diety, którą do tej pory stosowałeś. Trzeba w pełni zrozumieć co musisz zrobić aby zoptymalizować drogę do załozonego celu. Nie można oczekiwać, że po prostu ucinamy wszystkie wegle w diecie, trenujemy ciężko i gubimy tłuszcz. Jednakże jedną z warjacji takiego założenia jest właśnie dieta CKD która stosowana zgodnie z jej przykazaniami doporowadzi Cię do upragnionego celu.
Na początku musimy rozplanować dietę, zapisz twoją suchą masę ciała, nie ogólną! Jeżeli np. ważysz 100kg i masz 20% tłuszczu zapisz 80kg, mnożymy to przez dwa i mamy dzienną ilość białka w gramach które musisz spożywać. Resztę twoich kalorii stanowić będą tłuszcze. Tu własnie jest ten "paradoks", musisz jesć tłuszcz żeby splać tłuszcz, nie ma innego wyjścia Samopoczucie na takiej diecie jest wspaniałe, choć pierwsze dni (nawet do 5-7 dni) moga być trudne. Obnizony poziom cukru we krwi, ogólne osłabienie i złe samopoczucie mogą dać ci się w znaki, choć nie muszą, wszystko zależy od organizmu. U mnie tylko pierwszy dzień jest cięzki, potem już z górki. Będzie cię nękać mniejsze uczucie głodu - jeżeli w ogóle, wyeliminowanie insuliny i obniżenie poziomu glukozy we krwii spowoduje, że hormony spalające tłuszcz będą robić co do nich należy.
Więc ile tego tluszczu?
Zaleca się zaczynanie z deficytem wynoszącym ok. 500 kalorii. Jeżeli nie wiesz ile wynosi Twoje zapotrzebowanie, przeważnie jest to waga ciała razy 30 wyrazone w kaloriach. Skoro ważysz 100 kg twoje zapotrzebowanie wynosi 3000 kalorii, odejmując od tego 500 kalorii i 640 kalorii które dostarczasz z białka, pozostaje 1860 kalorii na tłuszcze. Oczywiście każdy organizm jest inny, jeżeli nie będziesz mógł wejść w ketozę znaczy, że białka jest troszkę zbyt dużo, a tłuszczy za mało, trzeba wsłuchać sie w swój organizm. Pamiętaj, że nie można przesadzać z białkiem ponieważ może zostać ono przekształcone na glukozę i wyjście z ketozy gotowe. Ogólna ilość przyjmowanych węglowodanów nie powinna przekraczać 20 gram dziennie, co jest dosyć trudne do utrzymania. Dokładnie liczcie z kalkulatorem w ręku.
Weekend - ładownie weglowodanami.
Jako że glikogen jest głównym źródłem dla naszych mięśni, nie możemy po prostu zlikwidować wszystkich jego zapasów i ćwiczyć do woli. Musimy go co jakiś czas uzupełniać. Twóje półtora dnia wolnego pozwala zrobić dwie rzeczy. Musisz wynagrodzić sobie 5 dni bez weglowodanów, czyli jeszcz prawie wszystko to na co masz ochotę, spagetti, pizze, lody wszystko co ma węgiel jest na wagę złota. Druga to taka, że wysoki poziom insuliny pozwoli wypełnić mięśnie glikogenem i będziesz miał energię na nastepny tydzień treningu.
Twóje ładowanie powiino zacząć się w piątek wieczorem i trwać przez całą sobotę do północy. Teraz musisz okreslić ile potrzeba tych węglowodanów. Niektórzy będa tymi szcześliwcami, że będą mogli jeść dosłownie co chcą i nie przejmować się wyliczeniami, ale skupmy się na przeciętnej osobie. Zaleca się ok. 10-12 gram weglowodanów na kg SUCHEJ masy. 100 gram tych wegli powinno być przyjęte po treningu w piatek zrobionym najlepiej wieczorem (tym zajmiemy się w punkie dotyczącym treningu) razem z szybko działającą serwatką w ilości 50 gram (stosunek 2:1, można trochę zmieniać ilość). Następnego dnia pochłaniamy jakieś 700 gram węgli, wraz z niezmienną ilością białka czyli 160 gram. Pytanie a co z tłuszczem? Czy nie wspominałeś czasem o pizzy?
Przez pierwsze 24-30 godzin ładowania organizm będzie wykorzystywał wszystkie weglowodany do uzupełniania glikogenu, białko do budowy, a tluszcz do energii. Jednakże ten tłuszcz wyrażony w gramach niech nie przekracza Twojej wagi ciała. Jeżeli ktoś nie chce nie musi robić ładowania co 5 dni, może robić np. nawet co 10, wszystko zależy od samego ciebie, od sampoczucia itd, niektórzy robią to raz na dwa tygodnie, ale jeżeli chcesz utrzymać jak najwięcej mięśni ładuj co 5-6 dni.
Tak więc od niedzieli do piątku cały dzień jemy tłuszcz i białko z wyjątkiem dni treningowych gdzie po treningu spożywamy tylko białko bez tłuszczu (w piątek razem z węglowodanami), które musimy przyswoić najszybciej jak możemy.
W piątek po południu zjedz przed treningiem jakieś dwa owoce. To przygotuje wątrobę i mięśnie do ładowania węglem i da ci troszkę energii na ten ostatni w tygodniu trening, który musisz wykonać. Później od piątku do soboty wieczór jedz weglowodany, i mam tu na myśli JEDZENIE a nie jedzenie!
Trening na diecie CKD.
Powstaje pytanie, jak zoptymalizować trening aby zminimalizować spadki mieśni i trzymać wyski metabolizm poczas diety? Zanim do tego przejdziemy musimy wiedzieć, że jest jedna rzecz którzą musimy zrobić, i jedna rzecz której nie możemy zrobić.
Po pierwsze objętość treningu musi być niższa niż podczas zwykłego programu. Przetrenowanie jest prawdopodobnie zabójcą numer jeden dla motywacji, zwiększa katabolizm i powoduje mniejsze spadki tłuszczu.
Po drugie trzeba rozwiać mity o mniejszych ciężarach i dużej ilości powtórzeń na rzeźbę. Wyciskasz 120kg i musisz nadal wyciskać 120 kg aby utrzymać ten sam mięsień!
Jeżeli już mamy ustalone dwie naczelne zasady treningu możemy przejść do konkretnego programu. W poniedziałki i wtorki będziemy robić słabsze grupy mieśniowe, w środy i czwartki odpoczynek lub trening aerobowy, w czwartek wieczorem mocne grupy jak mięśnie nóg, a w piątki przeplataniec poniedziałku i wtorku.
Podsumowanie.
Dieta ta jest jedną z najlepszych na spalanie tłuszczu. Ma sens, działa i nie jest trudna w stosowaniu - choć niektórym może się taka wydawać. Wystarczy być tylko zmotywowanym i skoncentrować się na celu.
Możesz rozkoszować się polędwicą smażoną na maśle z roztopionym żółtym serem i majonezem, smażonym łososiem w śmietanie czy jajecznicą na boczku. Jest to pyszne tłuste jedzenie które pozwoli ci....schudnać.
Subskrybuj:
Posty (Atom)